MyHero นายแผ่นดินไหว

ผมเป็นคนฆ่าพ่อแม่ตัวเอง ถึงจะไม่ได้ตั้งใจแต่ผมก็รู้สึกผิดอยู่ดี 

ผมมันก็แค่ วิลเลิน ไม่มีสิทธิ์เป็นฮีโร่หรอกครับ 

ผมเกลียดพลังนี้ มันมีแต่จะทำให้คนรอบข้างผมต้องเจ็บปวด

ผมไม่อยากฆ่าใครอีกแล้ว ช่วยผมด้วย HERO

บทนำ

    ณ โรงพยาบาล แห่งนึง 

    "อาการ หนักมากถ้ามาช้ากว่านี้คงอาจถึงตายได้เลยนะครับ"  หมอคนนึงยืนพูดกับผู้หญิงวัยคุณแม่อยู่ 

    "ยู ลูกชายฉันจะหายดีใช้มั้ยคะ" ผู้หญิงคนนั้นพูด เธอชื่อ ฮิเดมูระ ยูสึโกะ 

    "ครับ ผมรับประ—" 

ครื้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

จู่ๆทั้งตึกโรงพยาบาลก็สั้นไหว แบบผิดปรกติ แถมแรงมากๆด้วย

    "แผ่นดินไหว ทุกคนอย่าแตกตื่น" คนเป็นหมอตะโกนให้ทุกคนสงบสติอารมณ์ 

   "ยู!!!!" ยูสึโกะรีบวิ่งไปทางห้องของลูกตัวเองอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง 

    "นี่คุณหยุดนะ มันอันต—" หมอยังพูดไม่จบ เพดานก็พังทลายหล่นลงมาทับ ดับคาที่ จนผู้คนบริเวณนั้นต่างเกิดอาการแตกตื่นจนไม่สามารถประคองสติให้ทำตามที่ซ้อมหนีภัยมาได้ 

.

.

.

.

ห้อง 442  ฮิเดมูระ ยู 

    "ยู!!!!" ยูสึโกะ ร้องตะโกนเมื่อมาถึงห้องลูกชายภาพตรงหน้าเธอปรากฏ

    เด็กชายที่นอนบนเตียง กำลังร้องอย่างทุกข์ทรมาร 

    "อ้าก!!!!!!!!!" เด็กชายยังคงร้องไม่หยุดจน ยูสึโกะแม่ของเค้าเข้าไปกอดไว้ แล้วก็มี ชายในชุดฮีโร่อีกคนนึงวิ่งเข้ามา 

    "ยูสึโกะ!! ยู!! โชคดีจังที่ปลอดภัย" ขณะที่ฮีโร่ชาย ฮิเดมูระ มาซาโตะ กำลังเดินเข้ามาหาก็เกินเหตุการไม่คาดฝันขึ้น 

    พื้นที่ มาซาโตะยืนและเพดานถล่มลง ทำให้มทำให้มาซาโตะเสียหลังล่วงลงไปและโดนเพดานทับ ไม่ทราบอาการได้ 

   และตึกโรงพยาบาลทั้งตึกก็เอียงและถล่งลงในที่สุด ร่างของ ยู และ ยูสึโกะ ก็ถูกซาก็ถูกซากของโรงพยาบาบทับ ไม่ทราบอาการได้ 

และเหตุการณ์ในครั้งนี้ ได้ถูกลงข่าวว่า มีการก่อมีการก่อการร้าย ของวิลเลิน โดยใช้อัตลักษณ์ อะไรสักอย่างทำให้โรงพยาบาลถล่ม ทำให้มีผู้เสียชีวิตหลายร้อยคน และผู้บาดเจ็บอีกหลายพันคน

ตำรวจและรัฐบาล ช่วยปิดข่าวให้ผม ผมจะได้ไม่เป็นผู้กระทำความผิด และโยนความผิดให้ ผู้ก่อการร้ายที่ชอบก่อเหตุในช่วงนั้นพอดี

สามปีต่อมา พวกผู้ก่อการร้ายถูกจับ และเรื่องของผมก็ถูกเก็บไว้ ตลอดการ

ไม่ใช่ นี่ไม่ใช้ผู้ก่อการร้าย เป็นผมเองที่ฆ่าพวกเค้า พลังนั้น พลังนั้นเป็นของผมเอง คนที่ผิดคือผม ผมไม่สมควรที่จะ เกิดมาเลย