Autumn season มัดหัวใจนายแบดบอย - นิยาย Autumn season มัดหัวใจนายแบดบอย : Dek-D.com - Writer
×

    Autumn season มัดหัวใจนายแบดบอย

    ~ตั้งแต่ฉันมาเจอกับเขาคนนี้เขาทำให้ฉันรู้จักคำอะไรบ้างอย่างที่ฉันไม่เคยได้รับจากใคร ฉันมีบ้างคำอยากจะบอกเขาเช่นกัน ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขาเพราะเขาเปรียบเสมือนกล้ามเนื้อ(หัวใจ)ที่คอยล่อเลี้ยงชีวิตฉัน

    ผู้เข้าชมรวม

    80

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    80

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  10 ก.ย. 54 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ซ่า ซ่า ฝนแบบนี้คงจะทำให้ฉันดีขึ้นสินะ -_- ฉันต้องการคำอธิบายมากกว่าว่าฉันหรือใครที่ผิดกันแน่ แล้วที่ฉันมาร้องไห้แบบนี้แล้วฉันจะได้คำตอบมั้ย?



    1 นับแต่นี้ไปคือ อดีต
                                อ่า~อากาศดีจังเลยลั้นลา^^ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปมหาวิทยาลัยซาโล พอดีฉันสอบชิงทุนได้อ่านะได้ข่าว่าที่เนี่ยมีแต่ลูกคนรวยๆทั้งนั้นเลย
                                ตึก..ตึก ระหว่างเดินฉันก็คิดอะไรเพลินๆนี่แหละ อะเอ๊ะ นั่นมันอ๊าย!   เอี๊ยด! ตายแน่ ตายแน่ ตายแน่ ฉันพึมพัมแบบว่าไม่รอดแน่ๆแล้ว    เสียงจากชายที่ใบหน้าที่ปกปิดด้วยหมวกกันน๊อกสีดำครึ่งหน้าบนรถมอเตอร์ไซค์สุดหรู
                                         
                                                          "นี่เธออยากตายรึไง นี่มันถนนสำหรับรถวิ่งนะ"
                                                           "ขะ ขะ ขอ"........กะว่าจะขอโทษสักหน่อย
                                                           "หลบไปสิ ไม่ได้ยินหรือแกล้งไม่ได้ยินหะ...ยายใบ้!"
    โอ๊ะผู้ชายอะไรปากจัดชะมัดไม่ไหวแล้วนะ
                                                            "นายสิไม่มีมารยาท อะ..อะ..ไอ้ห้อยเอ๊ย" ถึงแม้หมวกจะปิดครึ่งหน้าก็เถอะนะถึงจะดูดี เป็นลูกคนรวยก็เถอะ ฉันก็โมโหเป็นเหมือนกันนะ 
                                                           "เอ้า..ไม่ได้ใบ้หรอกหรอ"-_- เขาพูดอ้ำอึ้งหลังจากถูกด่าว่า*ห้อย *  
                                                           "เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ฉันเป็นถึงนักแร็พแห่งวง.......
                                                           "ฉันไม่สนหรอกนายจะเป็นใคร จะไปแร็พที่ไหนก้ไปซะ"ฉันมองน่าเขาแบบไร้อารมณ์  เขาลงมาจากมอเตอร์คันหรูแล้วเดินเข้ามา ตึก..ตึก..เขาหยุดต่อหน้าฉันเขาก้มหน้าลงมาแล้วก็..ก็..............แร็พใส่หน้าฉันแบบอยากจะบอกว่าฟังไม่รู้เรื่องอ่านะ
                                                           "หยุดเดี๊ยวนี้นะ ไอ้ห้อย" ฉันพลักหน้าเขาออกไป"
                                                           "หึหึ..ฉันถือว่า แร็พทำบุญทำทานละกัน^^"
    ปรึ้นน~แล้วเขาก็ขับรถออกไปหลังจากเถียงกันอยู่นาน
                                                            "ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้ห้อย"ฉันชี้ตามหลังรถเขา เอ้อในโลกนี้มีผู้ชายแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย***ไม่ไหวจริงๆเลยหวังว่าคงจะไม่เจอกันอีกนร้า  ชิว~~
                             











    Autumn season

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น