ซ่า ซ่า ฝนแบบนี้คงจะทำให้ฉันดีขึ้นสินะ -_- ฉันต้องการคำอธิบายมากกว่าว่าฉันหรือใครที่ผิดกันแน่ แล้วที่ฉันมาร้องไห้แบบนี้แล้วฉันจะได้คำตอบมั้ย?
1 นับแต่นี้ไปคือ อดีต
อ่า~อากาศดีจังเลยลั้นลา^^ตอนนี้ฉันกำลังเดินไปมหาวิทยาลัยซาโล พอดีฉันสอบชิงทุนได้อ่านะได้ข่าว่าที่เนี่ยมีแต่ลูกคนรวยๆทั้งนั้นเลย
ตึก..ตึก ระหว่างเดินฉันก็คิดอะไรเพลินๆนี่แหละ อะเอ๊ะ นั่นมันอ๊าย! เอี๊ยด! ตายแน่ ตายแน่ ตายแน่ ฉันพึมพัมแบบว่าไม่รอดแน่ๆแล้ว เสียงจากชายที่ใบหน้าที่ปกปิดด้วยหมวกกันน๊อกสีดำครึ่งหน้าบนรถมอเตอร์ไซค์สุดหรู
"นี่เธออยากตายรึไง นี่มันถนนสำหรับรถวิ่งนะ"
"ขะ ขะ ขอ"........กะว่าจะขอโทษสักหน่อย
"หลบไปสิ ไม่ได้ยินหรือแกล้งไม่ได้ยินหะ...ยายใบ้!"
โอ๊ะผู้ชายอะไรปากจัดชะมัดไม่ไหวแล้วนะ
"นายสิไม่มีมารยาท อะ..อะ..ไอ้ห้อยเอ๊ย" ถึงแม้หมวกจะปิดครึ่งหน้าก็เถอะนะถึงจะดูดี เป็นลูกคนรวยก็เถอะ ฉันก็โมโหเป็นเหมือนกันนะ
"เอ้า..ไม่ได้ใบ้หรอกหรอ"-_- เขาพูดอ้ำอึ้งหลังจากถูกด่าว่า*ห้อย *
"เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ฉันเป็นถึงนักแร็พแห่งวง.......
"ฉันไม่สนหรอกนายจะเป็นใคร จะไปแร็พที่ไหนก้ไปซะ"ฉันมองน่าเขาแบบไร้อารมณ์ เขาลงมาจากมอเตอร์คันหรูแล้วเดินเข้ามา ตึก..ตึก..เขาหยุดต่อหน้าฉันเขาก้มหน้าลงมาแล้วก็..ก็..............แร็พใส่หน้าฉันแบบอยากจะบอกว่าฟังไม่รู้เรื่องอ่านะ
"หยุดเดี๊ยวนี้นะ ไอ้ห้อย" ฉันพลักหน้าเขาออกไป"
"หึหึ..ฉันถือว่า แร็พทำบุญทำทานละกัน^^"
ปรึ้นน~แล้วเขาก็ขับรถออกไปหลังจากเถียงกันอยู่นาน
"ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้ห้อย"ฉันชี้ตามหลังรถเขา เอ้อในโลกนี้มีผู้ชายแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย***ไม่ไหวจริงๆเลยหวังว่าคงจะไม่เจอกันอีกนร้า ชิว~~
Autumn season
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น