You know love:รู้มั้ยว่ารัก (Yuri) - นิยาย You know love:รู้มั้ยว่ารัก (Yuri) : Dek-D.com - Writer
×

    You know love:รู้มั้ยว่ารัก (Yuri)

    ความรักมันไม่ได้แค่กำหนดมาแค่ชายหญิงแต่มันกำหนดได้หลายรูปแบบความรักที่เกินเลยมันคงมีสีสันมากกว่าความรักแบบจำเจน่าเบื่อความรักทุกอย่างไม่ได้สวยงามเสมอไปมันอยู่ที่ว่าจะเลือกแบบไหนเรากำหนดมัน

    ผู้เข้าชมรวม

    152

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    152

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 พ.ค. 57 / 13:08 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    โรงเรียนหญิงล้วนคงไม่พ้นความรักของสาวๆที่ทั้งทอมดี้และเลสเบี้ยน

    ในเมื่อความรักมันไม่ได้แค่กำหนดมาแค่ชายหญิงแต่มันกำหนดได้หลายรูปแบบ

    ความรักที่เกินเลยมันคงมีสีสันมากกว่าความรักแบบจำเจน่าเบื่อ

    ความรักทุกอย่างไม่ได้สวยงามเสมอไปมันอยู่ที่ว่าจะเลือกแบบไหนเรากำหนดมัน

    ------------

    ณ โรงเรียนยูริน

     

    ห้องเก็บของที่มีผู้หญิงสองคนนั่งหันหลังให้กันท่ามกลางห้องมืดๆ รกๆ ได้ยินแต่เสียงฝนตก ฟ้าแล่บฟ้าร้องตรงหน้าต่างข้างนอก สาวร่างเล็กใส่แว่นหนาเตอะนั่งกอดเข่าตัวเองแถมเสียงสะอึกสะอื้นร้องไห้แข่งกับสายฝน

    นิ่!ช่วยหยุดร้องได้มั้ย?!ร้องแล้วมันจะได้อะไรขึ้นมาเหล่า หญิงสาวนั่งบ่นเด็กสาวรุ่นน้องด้วยสีหน้ารำคาญ

    ก็ฉันกลัวอ่ะ T___T” เสียงเล็กๆพูดน้ำเสียงแผ่วเบาถ้า วี ไม่พาเธอมาหาเรื่องทะเลาะเธอคงไม่โดนถูกขังไว้ในห้องเก็บของแบบนี้ ถึงแม้วีจะรู้ว่าเธอผิดแต่เธอก็ไม่คิดจะปริปากขอโทษรุ่นน้องที่ไม่เคยทำอะไรให้เธอ มีแค่เธอที่ชวน รามะหาเรื่องเพราะถือตัวเองเป็นใหญ่  ร่างเล็กนั่งตัวสั่นเพราะความหนาวบวกกับตากฝน วีอดสงสารรามะไม่ได้ถึงแม้เธอจะห้าวใหญ่ในโรงเรียนแต่เธอก็มีจิตใจเมตตาอยู่ลึกๆถึงแม้มันจะน้อยนิดก็เถอะ

    เธอหนาวหรอ?” วีเอยปากสาวร่างเล็กที่นั่งไม่มองมาทางเธอเลย

    ถามทำไม..

    ก็เห็นเธอนั่งสั่นเป็นเจ้าเข้าไม่ให้ถามก็บ้าแล้ว...เอาเสื้อกันหนาวฉันไปก่อนมั้ย?” วีถอดเสื้อกันหนาวตัวหนาส่งให้รามะ ผู้หญิงที่ตัวเล็กกว่าเธอ รามะไม่รุ้ว่าตัวเองควรจะรับของจากศัตรูดีมั้ยเธอจึงนั่งนิ่งๆไว้ก่อนขืนรับไปเสียฟอร์มพอดี

    จะเอามั้ย!?ฉันอุสาถอดให้นะ วีขมวดคิ้วไม่พอใจที่รามะยังเล่นตัวไม่รับของจากเธอ

    ไม่เป็นไร เธอเก็บไว้ใส่เธอ

    เอ๊ะ!!  วีทำเสียงไม่พอใจก่อนจะยืนขึ้นเอาเสื้อกันหนาวคลุมร่างเล็กเอาไว้ แล้วลงมานั่งต่อ รามะหันมองวีนั่งหน้าบึ้งกอดอกในลักษณะหนาวๆ

    เธอชอบฉันมั้ย?”รามะตัดสินใจถามรุ่นพี่ที่เธอแอบหวังมานานว่าวีจะชอบเธอถึงแม้ว่าวีจะใจร้อนชอบหาเรื่องเธอตลอดแต่เธอก็ไม่เคยโกรธเค้าเลยถึงจะโกรธก็โกรธไม่นาน เธอหวั่นไหวตั้งแต่เธอเห็นหน้าวีครั้งแรกในโรงเรียน  วีเป็นคนที่คอยตามเธอ คอยหาเรื่องเธอตลอดพอเธอมีปัญหาวีก็จะเข้ามาช่วย เธอจึงอยากรู้ว่าวีคิดยังไงกับเธอกันทำไมต้องคอยมาวนเวียนในชีวิตเธอตลอด เธอเริ่มไม่เข้าใจตัวเอง

     

    วีเมื่อได้ยินคำถามที่เธอไม่สามารถตอบได้ เธอได้แต่นั่งอึ้งแล้วค่อยๆหันไปหารามะที่นั่งอีกมุมนึงของเธอ

    ว่าไงล่ะ เธอชอบฉันบ้างรึเปล่า หน้าหวานภายใต้แว่นหนาเตอะรอความหวังว่าวีจะตอบว่าชอบเธอ

    ..คืออ ฉัน... วีนั่งกัดปากตัวเอง ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอต้องใจสั่นที่รามะนั่งจ้องหน้าเธอรอคำตอบ

    คืออะไรหรอ เธอชอบฉันมั้ยวี เธอชอบฉันบ้างรึเปล่า

    ..

    ...

    ...

    ถอดแว่นสิ วีสั่งให้รามะถอดแว่นเธอก็ถอดออกอย่างโดยดีไม่มีท่าทีจะขัด

    หลับตาด้วยนะ.. รามะได้ยินคำสั่งก็หลับตาพริ้ม เสียงเข่าของวีคลานเข้ามาหารามะช้าๆ ก่อนจะจบลงตรงหน้า

    .

    .

    .

    ฉัน..รัก..เธอ  เสียงกระซิบของวีข้างๆหูรามะทำให้เธอเผลอยิ้มออกมาทีละนิดจนไม่สามารถหุบยิ้มได้อีกต่อไป <3

     

    ++++++Talk++++++

     

    เป็นไงบ้างง นี้คือบทบางส่วนของนิยายเรื่องนี้นะค่ะมันอาจจะติดขัดบ้างเพราะพึ่งแต่งนิยาย Yuri เป็นครั้งแรกคงจะฟินกันเบาๆบางมั้ย?

    อันนี้ไม่รู้เหมือนกัน ฮ่าๆๆ จุดเสนอในนิยายก็เป็นเรื่องหญิงรักหญิงค่ะน่ารักกุ๊กกิ๊ก

    ขบเล่นกันเบาๆ ใครชอบอย่าลืม โหวตและกด Fanclub ด้วยนะค่ะ

     

    ++++ฝากนิดนึง++++

    1.  อาจจะเขียนนิยายออกมาช้ามั้งเพราะอยู่ในช่วงเปิดภาคเรียนนะค่ะ
    2.  ใจเย็นๆกันหน่อยนะ บางทีติดเรียน

    3.  ฝากแบนเนอร์ได้ที่ช่องโพสต์เนอะ

    4.  ชอบรักอย่าลืมกดโหวตและเป็นแฟนคลับนะค่ะ

     

                                                                       แบนเนอร์เก๊านะ ^^


    :)  Shalnla                                 0width=100

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น