ปล.เรื่องนี้ไม่วาย
แต่คนแต่งเป็นสาววาย
และอะไรก็เกิดขึ้นได้ ถ้าสดชื่น
...เลือนราง...
..._หากผู้ที่ไร้ซึ่งเวทมนตร์คือผู้ที่อ่อนแอ_...
..._แล้วผู้ที่กล่าวหาว่าผู้อื่นอ่อนแอเล่า_...
..._จะมีจิตใจที่อ่อนแอกว่าเพียงใด_...
เขาจะพิสูจน์ให้ทุกคนได้ประจักษ์ว่าไม่มีสิ่งใดที่เหนือไปกว่าสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้!
ถึงแม้ว่าธรรมชาติของเขา...จะเป็นธรรมชาติลงโทษก็ตามที!
เรวินในตอนนี้...
เขารู้สึกว่าตนเองนั้นไม่ต่างอะไรไปจากลูกแกะตัวดำๆตาแป๋วๆ
ท่ามกลางฝูงหมีตัวใหญ่ๆหน้าโหดๆ และมีหัวหน้าฝูงคือหมาป่าใส่มงกุฎ
หน้าที่ในแต่ละวันของลูกแกะน่ารักอย่างเขาก็คือการหายใจทิ้งๆไปวันกับการเล่นเกม
ความเป็นคนดี๊คนดีของเขาก็ทำให้มีแต่คนรักคนหลง
ไม่ว่าจะถูกชกจนหน้าหัน ก้นกระแทกพื้น
ถูกเสียดแทงด้วยคำพูดเจ็บแสบ
ถูกเย็นชาหมางเมินราวกับไร้ตัวตน
หรือแม้แต่ถูกหลอกลวงด้วยคำพูดหวานหู
เห็นไหมว่ามีแต่คนรักเขาจะตาย ลูกแกะอย่างเขาคงทำอะไรไม่ได้มากกว่าการยิ้มออกมาหวานๆ
รอคอยวันที่ตนเองจะสลัดขนสีดำนั่นทิ้งไป รับรองได้เลยว่าวันนั้น
เขาจะตอบแทนความรักของทุกคนอย่างสาสมเลยล่ะ
ฝากติดตามกันหน่อยนะคะ^^
cr.ปก ไม่ทราบที่มา ใครทราบก็สามารถบอกได้นะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น