ตอนที่ 29 : 'You and Me [ Inui x Kaidoh ]
You and Me
Pairing : Inui Sadaharu x Kaidoh Kaoru
“หน้าตาโคตรน่ากลัวเลย... แม่ง ตาโหดชิบ!”
ก็ถ้าไม่เก๊กโหด... เดี๋ยวก็ถูกหาว่าเหมือนเด็กผู้หญิงอีก
“ดูเขาสิ! คิดจะหักคอลูกแมวตัวนั้นรึยังไง”
เอ่อ... จริงๆแล้วเขารักแมวมาก ถ้าจะทำร้ายมันเขาเอาหัวจุ่มน้ำร้อนตายเองดีกว่า
“มีข่าวลือว่าคนที่เคยจ้องตากับหมอนั่นวันต่อมากลายเป็นหินด้วยล่ะ!”
งั้นใครเป็นคนมาเล่าให้แกฟังกันล่ะ?
“เห็นว่าอยู่ชมรมเทนนิสว่ะ...”
ก็... ชอบนี่
ไคโด คาโอรุตัดสินใจละทิ้งเจ้าลูกแมวสีขาวสะอาดแล้วเอนตัวพิงเสาปิดเปลือกตาลงเงียบๆ ปล่อยให้คำนินทาลอยผ่านหูไปมาโดยที่ไม่คิดจะแก้ตัวอะไรทั้งนั้น... ปากคนก็แบบนี้ พูดได้พูดไปเถอะ
“ฉันไม่เข้าชมรมเทนนิสเด็ดขาด! ตราบใดที่มีคนน่ากลัวอย่างหมอนั่นอยู่”
“ฉันก็เหมือนกัน”
“ฉันก็ด้วย!”
ตึก!
“ถึงอยากจะเข้าฉันก็ไม่อนุญาตหรอก... สำหรับคนที่เก่งแต่ปากน่ะ” เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นหนักแน่น และมากพอที่จะทำให้ไคโดชะงักเบิกตาขึ้นมอง
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ใช้นิ้วมือเรียวยาวดันกรอบแว่นตาที่สวมอยู่ขึ้น สีหน้าเรียบเฉยเย็นชา
“รุ่นพี่?”
“เงียบซะ ไคโด...”
หนุ่มผิวสีน้ำผึ้งขมวดคิ้วเล็กน้อย... อะไร? มาพูดเหมือนเขาร้องไห้อยู่งั้นแหละ เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำพูดของคนพวกนั้นสักหน่อย... สักนิดก็ไม่เลยด้วย แค่รำคาญก็เท่านั้นเอง
“นะ...นั่นมันคุณอินุอินี่หว่า”
“ชิ! ทำไมต้องไปเข้าข้างไอ้หน้าโหดไร้มนุษยสัมพันธ์นั่นด้วยนะ”
กลุ่มนักเรียนชายสองสามคนกระซิบกระซาบกันอยู่พักใหญ่ และเพียงแค่อินุอิขยับตัวอีกครั้งพวกเขาก็วิ่งหนีหายกันไปคนละทาง เท่านั้นยังไม่พอหนุ่มร่างสูงตวัดตามองเด็กผู้หญิงที่หาว่าไคโดจะหักคอแมวพร้อมกดมุมปากลึกเล่นเอาสาวเจ้าสะดุ้งโหยงหน้าตื่นหนีหายตามไปอีกคน
ไม่มีใครอยากหือกับอินุอิ ซาดาฮารุหรอก... ข้อมูลในครอบครองของคนคนนี้มันเยอะเกินไป
“มาช่วยผมแบบนี้เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอกครับ”
ในที่สุดไคโดก็หาเสียงของตัวเองเจอ เขาจ้องประสานตากับอีกฝ่ายนิ่ง
ร่างสูงใหญ่เดินมาใกล้ “เธอคิดว่าฉันสนเหรอ?”
“จะไปรู้รุ่นพี่รึไง...” เสียงพร่าตอบอึกอักเมื่อมือหนาช้อนคางเขาขึ้นสูง ไคโดกระพริบตาถี่พยายามวางตัวเฉยชาทว่าก็แสนยากเย็นเมื่อหัวใจมันไม่รักดี... อับอายสุดๆเมื่ออินุอิเลิกคิ้วพร้อมยิ้มนิดๆราวกับได้ยินถึงเสียงในอกซ้ายของเขา “ถ...ถอยออกไปห่างๆเลย”
“เธอมันใจอ่อน ไคโด...”
ไคโดเกลียดเสียงของอินุอิ เกลียดการที่อีกฝ่ายโน้มมาพูดใกล้ๆหูเขา... เกลียดมาก
เพราะมันทำให้สมองตื้อคิดอะไรไม่ออก
“เธอเป็นคนอ่อนไหวและอ่อนโยนกว่าใคร” รู้ตัวอีกทีก็จมอยู่ในแผ่นอกของคนตัวสูงกว่า มือใหญ่ยกขึ้นลูบเรือนผมสีเข้มราวกับขนแมวอย่างใจเย็น “เรื่องนั้น... ฉันรู้ดีที่สุด”
ร่างเพรียวอยากขืนตัวออกห่างเมื่อเห็นสายตาหลากหลายคู่จ้องมองมา แต่สัมผัสที่เอวและศีรษะทำให้ยากจะถอนตัว...มันอบอุ่นเกินไป ที่ตรงนี้ทำให้เขารู้สึกสบายเกินไป
“รุ่นพี่... ผมว่า...”
“ไม่ชอบให้ฉันกอดเหรอ?”
“ไม่...ไม่ใช่...”
“ฉันรักเธอนะ”
พอเถอะ...
อ้อมกอดที่เคยอบอุ่นชักจะร้อนผ่าวขึ้นเรื่อยๆ ไคโดรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะขาดอากาศตาย
ต่อให้คนทั้งโลกจะรุมเกลียดเขาก็ไม่สนใจแล้ว...
อย่างน้อย...ก็มีอยู่คนนึงที่รักเขามากกว่าใครไม่ใช่เหรอ...
“...เหมือนกันนั่นแหละครับ”
+++++
ไม่มีข้อแก้ตัวในการลงช้า =[]=;;
ขออภัยอย่างสูงค่ะ TVT; แบบว่าตั้งใจจะลงให้คืนนั้นจริงๆแต่ดันเผลอหลับ... พอตื่นมาก็เช้าแล้วแตะคอมได้แป๊บเดียวต้องออกไปข้างนอก (แต่ไม่ได้เล่นสงกรานต์หรอกนะ 55+)
และ... มันสั้นมากกกก =[]=;; เอาไว้จะเขียนคู่นี้ยาวๆวันหลังเนาะ =.,=
พึ่งจะเริ่มพีคคู่นี้ค่ะ :D ถ้าชอบก็เม้นบอกได้จะได้เข็นออกมาอีก
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
น่ารัก คู่ี่น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เอาหัวจุ่มน้ำร้อนตาย สงสัยอย่างน้องงูคงไม่ตาย*-*
ดูแลน้องงูดีๆนะ
จริงๆเจอคู่บ่อยมากในโดจินอะนะ น่ารักมาก 555
น้องงูดูSoftลงเยอะ
น้ำผักเเมน รักน้องงูให้ดีๆนะยะ ไม่งั้นอิซูจะบุกเข้าเอง!//โดนน้ำอินูอิสาดใส่
พออ่าน น่าร้ากก ไคโดน่ารักขึ้นทันตาเลยอ่ะ
.
.
อินุไคสุโค่ยย!! มันนะ..น่าร้ากกก โมเอ้สุดๆ! >[]
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 15 เมษายน 2554 / 22:12
โมเอ้อย่างไม่น่าเชื่อมาก ก๊ากกกกกกก *โดนแร็กเก็ตตบตาย* จริงๆ ก็รู้นะว่าน้องงูน่ารัก แต่ฟิคนี้...แอร๊ยยยยยยยย น้องงูน่ารักเกินพิกัดอ้ะ! แถมอินุอิหล่อเกินไปด้วย! *โดนตบตายอีกรอบ* ชอบค่ะ ชอบคู่นี้ เข็นมาอีกเลยค่ะ 555+
(เดี๋ยวย้อนกลับไปอ่าน 28 ต่อ พอดีพีคคู่นี้มากกว่าเลยมาอ่านก่อน ก๊าก)
เขินแทนไคโดอ้ะ ~