Stand Blind Me | โลกสีเทาของเขาและฉัน [END] - นิยาย Stand Blind Me | โลกสีเทาของเขาและฉัน [END] : Dek-D.com - Writer
×

    Stand Blind Me | โลกสีเทาของเขาและฉัน [END]

    หนึ่งคนผุพังจากภายใน อีกหนึ่งคนแตกสลายจากภายนอก เธอตาบอดสี ความฝันที่จะเป็นจิตรกรจึงจบลง ก่อนเขาจะเข้ามาเปลี่ยนโลกสีเทาของเธอไปตลอดกาล

    ผู้เข้าชมรวม

    5,153

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    5.15K

    ความคิดเห็น


    161

    คนติดตาม


    214
    จำนวนตอน :  28 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 ต.ค. 62 / 20:17 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เธอมีโลกที่ไม่มีใครเข้าใจ 
     ส่วนเขามีโลกอีกใบซ่อนอยู่ใต้รอยยิ้ม  
     





     เวสต์ วอห์เรน เกิดมาพร้อมสภาวะตาบอดสี 
     สิ่งนั้นทำลายความสุขและโอกาสทั้งหมดในชีวิตเธอ
     เธอไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ไม่รู้ว่าตัวเองเหมาะกับงานอะไร 
     บางทีเธออาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นใคร

           แค่เพราะโลกของเธอสีผิดเพี้ยนไปจากคนปกติ ทำให้เวสต์รู้สึกว่าตัวเธอเองก็ผิดเพี้ยนตาม 

           โครี่ เบบเบอร์ตัน คือคนที่ก้าวเข้ามาในโลกสีเทาของเธออย่างไร้เหตุผล
    มันไม่ยากสักนิดที่จะตกหลุมรักเขา
    แต่ภายใต้รอยยิ้มนั้น เวสต์สัมผัสได้ถึงโลกสีเทาอีกใบที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง



    รูปภาพที่เกี่ยวข้อง                          image


          บางอย่างบอกว่าเขามีสิ่งที่เธอไม่ควรรู้ แต่เธออยากรู้


    -----------------------------------------------------------------------------------



    Thanks




    OPEN : 26/10/2017
    CLOSED : 26/10/2019




    ? cactus
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "เรารู้สึกว่าโครี่และเวสต์เป็นคู่ที่เข้ากัน"

    (แจ้งลบ)

    เรามาจากกระทู้เพราะฉะนั้นจะเขียนตามประเด็นที่คุณตั้งไว้คือความน่าสนใจ น่าติดตาม การเข้าถึงอารมณ์ การบรรยาย และบทสนทนา สำหรับสองหัวข้อแรกเราให้อยู่ในเกณฑ์ดีเลยค่ะ เปิดหน้าเรื่องมา ได้อ่านแนะนำก็รู้สึกได้เลยว่าพล็อตดี เห็นเค้าหน่วงแฝงความอบอุ่น คาดหวังโมเมนต์หวาน ๆ ได้เลย ต่อมาหัวข้อการเข้าถึงอารมณ์และการบรรยาย สองข้อนี้เราจะจับไว้รวมกันเพราะ ... อ่านเพิ่มเติม

    เรามาจากกระทู้เพราะฉะนั้นจะเขียนตามประเด็นที่คุณตั้งไว้คือความน่าสนใจ น่าติดตาม การเข้าถึงอารมณ์ การบรรยาย และบทสนทนา สำหรับสองหัวข้อแรกเราให้อยู่ในเกณฑ์ดีเลยค่ะ เปิดหน้าเรื่องมา ได้อ่านแนะนำก็รู้สึกได้เลยว่าพล็อตดี เห็นเค้าหน่วงแฝงความอบอุ่น คาดหวังโมเมนต์หวาน ๆ ได้เลย ต่อมาหัวข้อการเข้าถึงอารมณ์และการบรรยาย สองข้อนี้เราจะจับไว้รวมกันเพราะในความเห็นของเราการบรรยายสัมพันธ์กับการดึงอารมณ์ร่วมของผู้อ่าน ในความคิดเห็นของเราก็ค่อนข้างดีค่ะเพราะมันมีจุดติเล็ก ๆ น้อย ๆ เรารู้สึกว่านิสัยของเวสต์ช่วงบทแรก ๆ ยังดูสับสน ผู้เขียนบรรยายให้เห็นลักษณะภายนอกของเวสต์ดูหม่น แต่ช่วงที่เป็นความคิดของเวสต์กลับดูฉีกมากไปหน่อย อย่าง “ปกติหนุ่มสาวเขาคุยกันแบบนี้เหรอเนี่ย... เวสต์กรีดร้องอยู่ในใจ” ประโยคหลังนี่แหละที่แปลกเพราะก่อนหน้าอารมณ์จากการบรรยายมันยังเรียบ ๆ ทึม ๆ แล้วจู่ก็พีคขึ้นมา และยังมีการบรรยายสภาพแวดล้อมที่ตัดอารมณ์ดำเนินเรื่อง อย่างเช่น บรรยายถึงรายละเอียดภาพวาด น่าจะเพราะการขึ้นย่อหน้าโดยไม่สื่อถึง เมื่ออ่านแบบกวาดสายตาคราวแรกจึงเกิดสะดุดต้องย้อนกลับขึ้นไปอ่านใหม่อีกรอบว่าผู้เขียนต้องการสื่อถึงอะไร ควรเกริ่นเชื่อมโยงระหว่างสองย่อหน้าเล็กน้อย เช่น “ภาพแมวที่เคยเข้ามาหลบฝน...” แล้วย่อหน้าต่อไปจะขึ้นว่า “ขวดไวน์...” เลยก็ได้ ส่วนช่วงหลัง ๆ ไม่ค่อยเจอแล้ว มีเจอหนึ่งที่เรื่องการเรียงประโยคที่ดูแปลก ประมาณว่าแม่ของเวสต์นวดขมับกับนิ้วมือ (มั้ง ต้องขออภัยขี้เกียจเปิดหาประโยคจริง) ส่วนหัวข้อบทสนทนา ต้องบอกว่ามีช่วงสับสนอยู่บ้าง ช่วงที่โครี่กับเวสต์คุยกันมีช่วงที่ไม่แน่ใจว่าประโยคนั้นเป็นของใคร แต่โดยรวมไม่มีประโยคไหนนอกเรื่องหรือน่าเบื่อ ประโยคสนทนาระหว่างตัวเอกก็สัมผัสได้ถึงอารมณ์และความรู้สึกของเขาทั้งคู่ เราชื่นชอบการดำเนินเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของสองตัวเอกมาก รู้สึกว่าโครี่และเวสต์เป็นคู่ที่เข้ากัน ให้ความน่ารัก สัมผัสได้ถึงความสับสนของเวสต์ ความพยายามในการสานสัมพันธ์ของโครี่ ได้เห็นนิสัยและตัวตนของพระเอกที่สร้างความประทับใจได้ไม่ยาก (อืม... สำหรับผู้ที่ชอบผู้ชายแนวอบอุ่นเพราะถ้าใครชอบแนวโหดดิบเถื่อนอาจไม่ชอบโครี่) แต่ยังมีช่วงที่ต้องฝืนอ่านอยู่บ้าง อย่างบทสนทนาหรือบรรยายที่ไม่รู้ว่ากล่าวถึงใคร ถ้าไม่ตั้งใจเขียนวิจารณ์ส่วนใหญ่เราจะกระโดดข้ามด้วยความขี้เกียจประมวลผล (หัวเราะ)   อ่านน้อยลง

    Sixtyone | 17 ก.ค. 61

    • 3

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "เรารู้สึกว่าโครี่และเวสต์เป็นคู่ที่เข้ากัน"

    (แจ้งลบ)

    เรามาจากกระทู้เพราะฉะนั้นจะเขียนตามประเด็นที่คุณตั้งไว้คือความน่าสนใจ น่าติดตาม การเข้าถึงอารมณ์ การบรรยาย และบทสนทนา สำหรับสองหัวข้อแรกเราให้อยู่ในเกณฑ์ดีเลยค่ะ เปิดหน้าเรื่องมา ได้อ่านแนะนำก็รู้สึกได้เลยว่าพล็อตดี เห็นเค้าหน่วงแฝงความอบอุ่น คาดหวังโมเมนต์หวาน ๆ ได้เลย ต่อมาหัวข้อการเข้าถึงอารมณ์และการบรรยาย สองข้อนี้เราจะจับไว้รวมกันเพราะ ... อ่านเพิ่มเติม

    เรามาจากกระทู้เพราะฉะนั้นจะเขียนตามประเด็นที่คุณตั้งไว้คือความน่าสนใจ น่าติดตาม การเข้าถึงอารมณ์ การบรรยาย และบทสนทนา สำหรับสองหัวข้อแรกเราให้อยู่ในเกณฑ์ดีเลยค่ะ เปิดหน้าเรื่องมา ได้อ่านแนะนำก็รู้สึกได้เลยว่าพล็อตดี เห็นเค้าหน่วงแฝงความอบอุ่น คาดหวังโมเมนต์หวาน ๆ ได้เลย ต่อมาหัวข้อการเข้าถึงอารมณ์และการบรรยาย สองข้อนี้เราจะจับไว้รวมกันเพราะในความเห็นของเราการบรรยายสัมพันธ์กับการดึงอารมณ์ร่วมของผู้อ่าน ในความคิดเห็นของเราก็ค่อนข้างดีค่ะเพราะมันมีจุดติเล็ก ๆ น้อย ๆ เรารู้สึกว่านิสัยของเวสต์ช่วงบทแรก ๆ ยังดูสับสน ผู้เขียนบรรยายให้เห็นลักษณะภายนอกของเวสต์ดูหม่น แต่ช่วงที่เป็นความคิดของเวสต์กลับดูฉีกมากไปหน่อย อย่าง “ปกติหนุ่มสาวเขาคุยกันแบบนี้เหรอเนี่ย... เวสต์กรีดร้องอยู่ในใจ” ประโยคหลังนี่แหละที่แปลกเพราะก่อนหน้าอารมณ์จากการบรรยายมันยังเรียบ ๆ ทึม ๆ แล้วจู่ก็พีคขึ้นมา และยังมีการบรรยายสภาพแวดล้อมที่ตัดอารมณ์ดำเนินเรื่อง อย่างเช่น บรรยายถึงรายละเอียดภาพวาด น่าจะเพราะการขึ้นย่อหน้าโดยไม่สื่อถึง เมื่ออ่านแบบกวาดสายตาคราวแรกจึงเกิดสะดุดต้องย้อนกลับขึ้นไปอ่านใหม่อีกรอบว่าผู้เขียนต้องการสื่อถึงอะไร ควรเกริ่นเชื่อมโยงระหว่างสองย่อหน้าเล็กน้อย เช่น “ภาพแมวที่เคยเข้ามาหลบฝน...” แล้วย่อหน้าต่อไปจะขึ้นว่า “ขวดไวน์...” เลยก็ได้ ส่วนช่วงหลัง ๆ ไม่ค่อยเจอแล้ว มีเจอหนึ่งที่เรื่องการเรียงประโยคที่ดูแปลก ประมาณว่าแม่ของเวสต์นวดขมับกับนิ้วมือ (มั้ง ต้องขออภัยขี้เกียจเปิดหาประโยคจริง) ส่วนหัวข้อบทสนทนา ต้องบอกว่ามีช่วงสับสนอยู่บ้าง ช่วงที่โครี่กับเวสต์คุยกันมีช่วงที่ไม่แน่ใจว่าประโยคนั้นเป็นของใคร แต่โดยรวมไม่มีประโยคไหนนอกเรื่องหรือน่าเบื่อ ประโยคสนทนาระหว่างตัวเอกก็สัมผัสได้ถึงอารมณ์และความรู้สึกของเขาทั้งคู่ เราชื่นชอบการดำเนินเรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของสองตัวเอกมาก รู้สึกว่าโครี่และเวสต์เป็นคู่ที่เข้ากัน ให้ความน่ารัก สัมผัสได้ถึงความสับสนของเวสต์ ความพยายามในการสานสัมพันธ์ของโครี่ ได้เห็นนิสัยและตัวตนของพระเอกที่สร้างความประทับใจได้ไม่ยาก (อืม... สำหรับผู้ที่ชอบผู้ชายแนวอบอุ่นเพราะถ้าใครชอบแนวโหดดิบเถื่อนอาจไม่ชอบโครี่) แต่ยังมีช่วงที่ต้องฝืนอ่านอยู่บ้าง อย่างบทสนทนาหรือบรรยายที่ไม่รู้ว่ากล่าวถึงใคร ถ้าไม่ตั้งใจเขียนวิจารณ์ส่วนใหญ่เราจะกระโดดข้ามด้วยความขี้เกียจประมวลผล (หัวเราะ)   อ่านน้อยลง

    Sixtyone | 17 ก.ค. 61

    • 3

    • 0

    ความคิดเห็น