sf exo ความรักคือการให้"To LOVE is to GIVE. Anonymous

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

                                                                      
                                                     เป็นฟิคเรื่องแรกนะค่ะ      
                              แต่งไม่ค่อยเก่ง อ่านแล้วอาจจะดูงงๆนิดหนึ่งต้องขออภัยใว้นะที่นี  
                                                       เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ              

                           เมนน้องโด้ค่ะแต่บ้ามักเน่เลยจิ้นฮุนโด้

                                                                                                                    


                                                  ตอนแรกว่าแต่งเป็นฟิคสั้นๆ
                              พอดีว่าเนื้อเรื่องเป็นเรื่องที่ยาวนิดหนึ่ง
                                   แต่จะพยามอัพจนจบนะค่ะ


คอมเม้นให้กำลังใจด้วยนะค่ะ    

เนื้อเรื่อง

 จะสายไปไหมถ้าจะบอกว่ารัก   โด คยองซู 




"อยากให้เธอได้ยินเสียงในหัวใจ"           

ว่ามันรักเธอแค่ไหน

แต่ก็ไม่รู้ต้องทำยังไง
 
ให้เธอได้รับฟัง

อยากให้เธอได้ยินทุกความรู้สึก

ส่วนลึกในใจของฉันว่ารักเธอ รักเธอคนเดียว

แต่ฉัน  ไม่รู้จะพูดอย่างไร"
                                                                       







                                                                        แนะนำตัวก่อนนะนะครับ :: โด คยองซู นักเรียนมัธยม ปลายปี 2
                                                                           
                                                                                หน้าตา เออ? หล่อครับ นิสัย ดี(เหมือนหน้าตา) 
                                                                                              
และขอแนะนำ:: โอ เซฮุน เพื่อนผมสุดขี้เก็ก ปากเสีย
เจ้าชู้(แน่ใจนะว่าแนะนำเพื่อน) เรียนห้องเดียวกับผม

                                                                
   


ชีวิตของเด็กนักเรียนม.ปลาย  นอกจากเรียน เที่ยว สังสรรค์แล้วก็ต้องมีเรื่องหัวใจ นั้นก็ใช่


แต่มันไม่ใช่สำหรับ ผม 

   
ที่มาว่าเมือกี้มีอย่าเดียวที่ผมยังไม่มีนั้นคือความรัก อยากมีกับเขาบ้างสักครั้ง 



ไอ้ฮุน แกจะไปไหน++
 


ผมร้องถามไอ้คุณเพื่อนสุดหล่อของผม  
   


ไปหาเมีย นั้นคือสิ่งที่มันตอบผมมา



เมียคนไหนของแกว่ะ มึงมีเยอะจนกูจนจำไม่ได้



ไอ้ฮุน ผมเรียกมันทันที ที่มันก้าวขาพ้นประตูห้อง มีไรอีกว่ะ ดีโอ ? แกรักน้องที่แกคบอยู่

หรือป่าวว่ะ หรือแกแค่คบแก้เหงา  ?


"มึงถามอย่างนี้ว่าความว่าไง?

ป่าวแกตอบมาสิ คือกูเห็นว่าเวลาแกมองแฟนของมึง 


สายตามันเหมือนแกไม่รู้สึกอะไร  


ไม่ชอบหรอ.....ผมถามในสิ่งที่ผมสงสัยมานาน 

   ""ที่มึงถามกูมีอะไรหรือป่าว""

 "ป่าวกูก็แต่อยากจะรู้ว่า ว่ามึงคิดอย่างไงกับน้องเค้า ก็แค่นั้น!!!

   หึงหรอ !!555+++

  แกหัวเราะรัยไอ้ฮุน

   !!ป่าว

มึงอยากมีหรือมึงหึงกู ถึงได้ถามแบบนี้!!



!!มึงพูดอะไร..


"เอาอย่างนี้ไม่ละดีโอถ้ามึงอยากลองมีเดี๋ยวจะช่วยมึงเอง"


 "ช่วยอะไร"

อย่ามากทำเป็นไรเดียงสา

 
 อะไรของแก!!!

 "ก็แฟนไง?

  มึงพูดเหมือนมันหาง่ายอ่ะ 

  "บางที่มันอาจจะอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก็ได้""

    "หมายความว่าไงว่ะ""

มึงไม่เคยได้ยินหรือไงว่า ความรักอยู่รอบตัวๆ

 
 แปลกว่ะวันนี้มันมาคม!!!

" กูคมอยู่แล้ว"

""มึงอ่ะจะเอาไง""

 แล้วแต่มึงอะ

 

" ดีโด้"

   อะไร

 วันนี้กูขอไปนอนด้วยได้ไหม

   ทำไมละ

   กูเหงา

 อย่างมึงนี่นะเหงา

   "อะรัยคนหล่ออย่างกูจะเหงาไม่เป็นหรือไง+++

 
     แวะ!! จะอ้วก

    แพ้ท้องหรอก

   !!ท้องบ้านป้ามึงดิ!

   "ได้ไหมละ


   ก็มาดิ เคยห้ามได้ที่ไหนละ!!!

    
   เดี๋ยวกูกับไปเอาของก่อน

     

       บาย 

     





ตอนนี้ผมกลับถึงบ้านของผมแล้ว บ้านของผมเป็นบ้านหลังขนาดปานกลาง อยู่กัน 2 คน

คือผมกับแม่

ส่วนพ่อท่านไปทำงานต่างประเทศ นานๆท่านจะกับมาที่  เวลาแม่ผมไม่อยู่ก็มีไอ้ฮุนนี้ละ

มาอยู่เป็นเพื่อน

 
แต่จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ถูก ผมว่ามันมาเพราะของกินมากกว่า มันมานอนบ้านผมที่ไร มันสั่ง


ให้ผมทำอาหารให้มันกิน

อย่างกับผมเป็นแม่ของมันอย่างงั้นละ++++


ครืดดดดดดดดดด  รู้สึกหมือนจะมีสายเข้า!!!!

"ว่าไงครับแม่ วันนี้แม่ไม่ได้กลับนะจร้าลูก อยู่คนเดียวได้หรือป่าว!!

"ครับ" พอดีว่าไอ้ฮุนมันจะมาอยู่เป็นเพือน แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ

จร้า ไว้เจอกันนะลูก ครับแม่

"รักแม่นะครับ"

จร้าแม่ก็รักหนูนะ+++

หลังจากที่คุยกับคุณแม่สุดน่ารักเสร็จ

ผมก็ขึ้นไปที่ห้องของผม

ครืดดดดดดดดดด  (ระบบสั่น)

""ว่าไงไอ้ฮุน""

ดีโอ วันนี้กูคงไม่ได้ไปหามึงแล้วนะ

""มึงเป็นอะรัย หรือป่าว ผมรู้สึกเป็นห่วงมันขึ้นมาทันที"""

!!  ไม่มีอะรัยหรอก"

"กูมีนัดอะ"

เออ ไปเหอะ++ ก็อยู่คนเดี๋ยวได้ !!แค่นี้นะ!!


ทำไม ผมต้องรู้สึกโกรธไอ้ฮุนด้วยนะ!


แต่ยังไงวันนี้ผมก็ต้องนอนคนเดียวอยู่ดี ไปอาบน้ำดีกว่า ""


หลังจากที่อาบน้ำเสร็จและกำลังจะนอนผมก็ได้ยินเสียงเหมือนมีคนเรียก

""ดีโอ ดีโอ""


มึงได้ยินกูใหม!!


ผมออกไปมองหาต้นเสียงแล้วมองลงไปที่นอกหน้าต่างก็พบว่าไอ้คนที่เรียกผมมันคือ      

ไอ้ฮุน


!ไหนมันบอกว่ามันไม่มาไง! ผมว่าผมควรลงไปดูมันซักหน่อย

พอผมลงมาข้างลง พบไอ้ฮุนสภาพมันไม่ต่างจากซอมบี้ หน้ามันซีดๆๆเหมือนมันจะตาย


""แกไปทำรัยมา สภาพแกถึงเป็นแบบนี้""


มึงไม่เห็นหรือว่ามันฝนตกกูเลยเปียก หนาวจะตายอยู่แล้วเนี่ย!!



ดีโอ: ไหนมึงบอกว่ามึงไม่มา 


เซฮุน: ก็ตอนนี้ก็อยากมาแล้วนี่มีอ่ะ มีรัยป่ะ+++++


ดีโอ: จะตายอยู่แล้วยังจะมากวน


ดีโอ:เดี๋ยวกูกะปล่อยมึงนอนหนาวตายอยู่ตรงนี้เลย


เซฮุน:มึงกล้ามึงกะทำเลยดิ?




มึงคิดว่ากูไม่กล้าหรือไง(ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย)"""

พอผมพูดเสร็จ มันกลับหันหลังให้ผม แล้วเหมือนมันจะเดินออกจากบ้านไป

แล้วมันก็พูดบางอย่างออกมา ซึ่งมันทำให้ผมหวั่นใจกับคำพูดของมัน



:ไม่เคยห่วงกันเลยใช่ใหมเคยสนใจฉันบ้างหรือป่าว คยองซู:
                                                                 
                    
      

 

เซฮุน  

   
" ผมกันดีโอเราเป็นเพื่อนกันมานานแล้วตั้งแต่จำความได้กับมีแต่มันละครับที่อยู่กับผม

     "เป็นทั้งเพื่อนทั้งแม่ในเวลาเดียวกัน"

แต่ไม่นานมานี้ ผมว่ามันเหมือนมีบางอย่างในความรู้ของมันกำลังเปลี่ยนไป  ผมอยาก


ห้ามความรู้สึกแบบนี้ไม่อยากให้มันเกิดขึ้น


ผมเริ่มไม่แน่ใจตัวแล้วว่าจะเก็บมันได้อีกนานเท่าไร ผมพยามที่หาใครเข้ามาเพื่อพิสูนจ์ว่า


ความูรู้สึกที่ผมมีกับดีโอมันเป็นแค่


ความหวั่นไหวเนื่องจากความใกล้ชิด หรือว่าความรักกันแน่

และผมก็พบคำตอบ!!!    

!!!!ไม่คิดจะห่วงกันเลยหรืออย่างไงนะ!! ผมพูดกับตัวเองหลังจากที่ผมเดิน

ออกมาจากบ้านของดีโอ

อ๊ะ!!!! ” ผมสะดุ้งโหยงเมือมีคนมาสะกิดผม

“มึงจะร้องทำไม่เนี่ย เสียงของเพื่อนตัวดำของผมเอ่ยขึ้น “

มึงเป็นอะไรหรือเปล่าว่ะ

“แล้วมึงมาได้ไง?

“กูก็เดินมาสิถามได้

“ว่าแต่มึงเหอะเป็นอะไรถึงได้มาเดินตากฝนเป็นพระเอก mv อย่างนี้

“ เปล่า ไม่มีอะไรหรอ!!!

“ไม่มีอะไรหรอก!!

ไหนมึงว่าจะไปบ้านดีโอไม่ใช่หรอ?

กูไปมาแล้ว  กูมันไม่สำคัญกับมันหรอก  ””ผมผมด้วยน้ำสียงที่แผ่วเบา””

ก็อะไรของมึง

ไม่มีไร กลับกันดีกว่า กูหนาว  !!!!

"" พวกมึงงอนกันอย่างกันแฟนกันเลยหนอ""

ถ้าไม่ติดว่ามึงสองคนเป็นเพื่อนกันละก้อกูก็คงคิดว่าพวกเป็นแฟนกันแน่ๆๆ

““คำพูดของไค มันทำให้ผมถึงกับจุกไปไม่เป็น””

‘งอนบ้าอะไร

"มั่วแล้วมึงนะ

"ทำไมต้องเสียงดังด้วยเนี่ย.

พอไอ้ไคมาส่งผมที่บ้าน ไอ้ไคมันก็ขอตัวกลับ    ไอ้ไคมันเป็นเพื่อนกับผมและดีโอ

ตั้งแต่ตอนมันย้ายมาเรียนม.ปลาย

ตอนแรกที่ไอ้ไคมามันแอบชอบดีโอ ทำทุกทางเพื่อให้ได้เป็นเพื่อนกับพวกเรา แต่พอ


นานๆไปไอ้ไคมันก็เริ่มตัดใจ

ตั้งแต่ตอนที่ดีโอบอกกับมันว่ากับไค!!   

””ไค  เราไม่มีวันที่จะเอาเพื่อนเป็นแฟน เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่านะ””””

ขอบคุณที่มีความรู้ดีๆให้

“แต่เราคงทำไม่ได้หรอกนะดีโอ

“ถ้าเป็นอย่างนะเราก็คงไปด้วยกันไม่ได้ แม้แต่คำว่าเพื่อน นายก็จะไม่ได้จากเรา !!

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาไอไคก็ตัดใจจากดีโอ และกลับมาเป็นเพื่อนกันจนถึงทุกวันนี้

ถ้าผมบอกความรู้สึกไป ผมก็คงไม่ต่างไปจากไอ้ไค คิดก็กลุ้ม!!!!

แล้ววันนี้ผมจะหลับไม่เนี่ย”””

D.O 

ตั้งแตไอ้เซฮุนกับบ้านไปผมก็เอาแต่เดินวนไปวนมาทั่ว นี่ถ้าหากว่ามีคนอยู่ในห้องกับผม

คงเวียนหัวไปหลายรอบแล้ว

ทำไมต้องเป็นห่วงด้วยนะ ตอนนี้มันไปนอนหลับสบายอยู่ห้องของกิ๊กคนใดคนหนึjงสักคน


มันแล้วละมั่ง!!!  


ครืดดดดดดดดดดด

เสียงข้อความในโทรศัพท์ผมดังขึ้น



“”ข้อความจากเซฮุน พรุ่งนี้ตอนที่เจอกันที่ห้องสมุดเรามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย         



ห้ามผิดนัด!!!

ไม่งั้นอย่ามาหาว่าไม่เตือน

 

โฮ้!!!!! มันโกรธผมมากถึงขนาดนั้นเลยหรอเนี่ย?

ว่าแต่มันจะคุยกับผมเรื่องอะรัยนะ   ""หรือว่ามันจะเลิกเป็นเพื่อนกับผม

แค่คิดว่าไอ้ฮุนจะเลิกเป็นเพื่อนกับน้ำตาของผมมันก็ไหลเลอะตาดวงโตๆของผมเต็มไป

หมด

แล้วผมก้อพูดกับตัวเอง ก่อนที่ผมจะนอนว่า  “”” กูไม่ยอมให้มึงทิ้งกูหรอก ”เซฮุน”

 เซฮุน    

“ว่าไงนะครับแม่”

“แม่ว่า”    แม่จะให้ลูกไปเรียนต่อที่เมืองนอก ไปอยู่กับพ่อกับแม่ที่โน้น!

ผมไม่ไปได้ไหมครับ!!

"ทำไม่ละลูก

“มันเร็วเกินไป”

“และผมก็อยากจะทราบเหตุผลด้วย”

 พ่อกับแม่คุยกันว่าจะไปทำธุรกิจที่โน้น  พ่อเลยให้แม่มารับลูกไปอยู่ด้วยกัน

พ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงลูกที่อยู่ที่นี่คนเดียวไงจ๊ะ!!

ว่าไงละลูก

ผมว่า…

ไม่เป็นไร แม่ให้เวลาลูกคิดอีก 2 วัน

แต่ว่าตอนนี้ไปนอนได้แล้วลูก

ครับแม่!!

แม่ไปก่อนนะ

แล้วแม่จะกลับมาฟังคำตอบ

ครับ!!

หลังจากที่แม่ของผมเดินทางไปต่างประเทศ

ผมก็นอนไม่หลับ หัวของผมมันเหมือนจะระเบิดอยู่แล้วตอนนี้

“ผมควรจะทำอย่างไรดี” มันมืดแปดด้านหมด

ใจหนึ่งผมก็อยากไปอยู่กับพ่อแม่ของผม

แต่……

อีกใจหนึ่งผมก็อยากอยู่กับดีโอ  ” ถึงแม้ว่าจะอยู่ในฐานะของเพื่อนก็ตาม”

“ผมจำทำอย่างไรดี

D.O   

ตอนนี้ผมมาโรงเรียนตามปกติด้วยสภาพที่มาน่าดูเท่าไร  ก็เมื่อคืนกว่าผมจะข่มตาหลับลงได้ก็เกือบ

ตีสาม  ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องคิดมากเรื่องไอ้เซฮุนด้วย  

ผมเดินเข้าห้องเรียนพยามมองหาเพื่อนตัวดีของผม

“ ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา“

หรือว่าเซฮุนมันจะไม่สบาย!

ก็เมื่อวานตัวเปียกขนาดนั้น

“มันต้องป่วยแน่ๆ”

ว่าแล้วผมก็หยิบขึ้นมาโทรหามันทันที ++

ตืด! ตืด! ตืด

“ทำไมมึงรับสายช้าจังว่ะ  !ผมด่าทันที่ที่มันรับสาย

“คือว่า“  พี่เซฮุนหลับอยู่นะค่ะ!!

แล้วเธอนะเป็นใคร?

“แล้วพี่คิดว่าเป็นใครละ

“ที่สามารถอยู่ในห้องพี่เซฮุนได้

“อะไรเนี่ย วางสายเฉยเลย

!!

คงไม่ตายแล้วละ

ไอ้ผมก็เป็นห่วงนึกว่ามันจะคิดมาก กับคำพูดของผมเมื่อคือ

“ที่ไหนได้ นอนกกอยู่กันกิ๊ก”

แล้วทำไมผมต้องงุดหงิดด้วยเนี่ย?

"ไค ผมรียกเพื่อนตัวดำสุดหล่อของผม

มีไรดีโอ

วันนี้กูโดดนะ

มึงจะไปไหน

“เรื่องของกู”

อะไรของมึงเนี่ย กูถามมึงดีๆ กับตอนกวน

“เอ่อ กูขอโทษ”

“แล้วมึงจะไปไหน”

“กลับบ้าน ไปนอน”

เอ่อ ดีโอ วันไอ้ฮุนมันไปไหน กูไม่เห็นมันตั้งแต่เช้าแล้ว

อยู่กับเมีย!!!

ไอ้ฮุนเนี่ยนะ อยากจะเชื่อ

ไม่เชื่อก็เรื่องของมึง ไปละ!!

     "ผมดินออกมากห้องเพื่อกลับบ้าน

   
เหมือนมีใครมาดึงแขนของผมเอาไว้

“ผมจึงหันกลับไปมอง   ผมถึงกลับตาโต”  (มันโตอยู่แล้ว)!!

!เซฮุน

“จะไปไหน”     !!จำไม่ได้หรือไงว่าวันนี้มึงมีนัดกับกู!!

 ดีโอ&เซฮุน      

ปล่อยเดี่ยวนี้นะ

 
  ดีโ อ

“อะไร”

มีอะไรก็รีบพูดมา กูรีบ

นี่มึงรังเกียดกูขนาดนั้นเลยหรอ!!!

นี่มึงพูดเรื่องอะไรของมึง

มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ

                                                       
“แล้วมันหมายความว่าอย่างไงละ” ที่ทำท่าทางเหมือนไม่อยากอยู่กับกู 

นี้ไอ้ฮุนแกเป็นบ้าอะไร มึงมาหาเรื่องกูทำไม?

แล้วที่กูพูดมามันจริงใหมละ! .ผมพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ”

“กูไม่ได้คิดอย่างนั้นนะ”

“โอ้”  หายงอนนะคนดี

ดีโอเอามือมาจับที่แก้มของผม แล้วทำหน้าตาอ้อนใส่ผม

มันจะรู้หรือเปล่าว่ามันทำให้หัวใจของผมเต้นแรง จนผมกลัวว่าดีโอจะได้ยิน

หายงอนหรือยัง!!

“ใครงอน มั่วแล้ว”

“เอ่อ ไม่งอน ก็ไม่งอน”

“มีอะไรก็พูดมาสิ”

“ผมควรจะบอกควรรู้สึกของผมให้มันรู้ มันจะดีหรือเปล่านะ?

 
"ไอ้เซฮุน

อะ อะไรนะ

มีอะไรก็รีบๆพูดมาสิ!!

เออ"  เออ

เออ อยู่นั้นละ! นี่ถ้ามึงไม่พูด กูไปแล้วนะ

ดีโอ ผมยืนมือแขนดีโอไว้

กูแค่อยากจะถาม มึงเรื่องหนึ่ง

มึงอยากรู้เรื่องอะไรละ

เออ เรื่องที่มึงบอกไอ้ไค ตอนที่ไอ้ไคบอกชอบมึงอ่ะ กูอยากรู้เหตุผลที่มึงปฏิเสธมัน

แล้วมึงอยากรู้ไปทำไม ?

“ไม่มีไรหรอก แค่อยากรู้เฉยๆ”

!เอาไว้วันไหนที่กูพร้อม    “กูจะบอกมึงเป็นคนแรกเลย”

 

"อืม มึงไม่อยากบอกกูก็ไม่เป็นไร

เรากลับเข้าห้องเรียนกันดีกว่า กูไม่อยากเป็นคนไม่ดี!

หรอ? พ่อคนดี

"พอเลย ไม่ต้องมาพูดประชดกูเลย

ไปเข้าห้อง ยังจะมาหัวเราะอีก!!

แล้วสุดท้ายผมก็ไม่กล้าบอกไอ้ดีโออีกตามเคย  แต่อย่างน้อยวันนี้ผมก็ได้เห็นรอยของคนที่ผมรัก

"ทำไมมึงไม่หันมามองดูความรักของกูบ้าง!!