[fic reborn N/Y] ทำไมผู้ชายที่ฉันรู้จักต้องมีแต่มาเฟีย

‘หึหึ  ฉันทำถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าเธอยังอยากทนอยู่สภาพนี้ก็ทนไป อายะ ….. ในเมื่อมินะขอไม่ให้ฉันเลิกกับเธอ งั้นฉันจะทำทุกวิธีทางให้เธอเป็นคนเอ่ยปากของเลิกเอง!!!!’

‘เพราะรู้ไง  ถึงได้รู้สึกผิดเพียงนี้  ถ้าหากคนที่เขากำลังไม่แยแส ไม่สนใจความรู้สึกเจ็บปวด หลอกใช้เป็นเพียงเบี้ยบนกระดานตัวนึงและมอบความทรมาณให้อีกฝ่าย ไม่ใช่เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเธอเอง!!!!’

‘อะ…..ไอ้เด็กบ้า  ที่ฉันเป็นแบบนี้เพราะหักหลบเด็กอย่างนายที่มาเดินกลางถนนในกลางค่ำกลางคืน อย่างมีหน้ามาบอกว่าเป็นความผิดฉันทำเสียงรบกวนแล้วมาลงโทษอะไรมิทราบ คนจะตายอยู่แล้วนอกจากไม่รีบช่วยยังมาแช่งอีก มันน่าชนให้กระเด็นเสียรู้แล้วรู้รอด!!!’

‘หวังว่าคุณเคียวคงปลอดภัยดี  ถึงคุณเคียวจะเก่งแค่ไหนแต่มีเหยื่อคอยเรียกพวกแบบนี้คงไม่เหลือเหมือนกัน’

‘ทำไมถึงรู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้นะ  นายไปอยู่ไหนกันแน่…..เคียวยะ’

‘ยังไงก็ไม่เชื่อหรอกว่ายัยคนนี้มันความจำเสื่อมจริงๆ ต้องวางแผนอะไรไว้แน่ๆ’

‘ฮ่าๆ จะว่าไปเธอก็ดูน่ารักดีแฮะ ถ้าตัดสายตาที่ดูจะกัดผู้ชายทุกคนละก็นะ’

             ‘แบบนี้ต้องสู้อย่างสุดขั้ว!!!’

‘คึหึหึ  อยากแก้แค้นใช่มั้ยละ ให้ผมช่วยคุณสิ ผมเองก็ไม่ชอบพวกมาเฟียซะเท่าไหร่’

‘ผมเชื่อว่ามินะจังไม่ได้ทำอย่างที่ อายะกล่าวมาอย่างแน่นอนครับ’

‘พี่ฉาวหลอกทุกคน พี่สาวหลอกทุกคน พี่สาวไม่ได้ความจำเสื่อมบุ๋งๆ แค่นี้แรมโบ้ก็เหนือกว่าพี่สาวแล้ว!!’

‘ผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไรจากวองโกเล่กันแน่ หลอกใช้หรือทำลาย ?’

‘ไม่ว่าท่านมุคุโร่จะสั่งอะไร ฉันก็จะทำทุกอย่างค่ะ!’

‘ฮาฮิ!  ฮายาโตะคุงไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงนะอ่อนไหวง่ายนะคะ โดยเฉพาะเรื่องของความรัก’

‘อืม…. ถึงฉันไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ว่าอายะจังมีความสุขมั้ยละกับสิ่งที่กำลังทำอยู่?’

MY BANNER

THX

(C) ELIZILE