สัจธรรม"ความรัก"

เนื้อเรื่อง

"ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักน่ะ ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก
...แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก”

ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไป คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก
แต่กลับเป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจคุณนั่นเอง ที่ทำให้คุณปล่อยวางลงไม่ได้

ธรรมชาติของรัก มักไม่ให้โทษแก่ใคร
เพียงแต่อาจปรุงแต่งให้หัวใจพองฟูจนลืมนึกถึงความจริงที่ว่า
“มีวันที่รักมา.. ก็อาจมีวันที่รักไปได้”

....ความรักเป็นสิ่งสวยงาม ...
หลายคนจึงอดหลงใหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้ในยามที่มันอยู่

คนเรามักหลอกตัวเองว่าเพราะเรารักเขามาก
เขาคงเห็นความดีความตั้งใจของเรา
และรักเราตอบบ้าง ไม่มากก็น้อย

และเมื่อเขาตอบรับรักของเรา เราก็สมหวังในรัก
และทำให้เรารู้สึกยึดมั่นได้ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา
เป็นเหมือนทรัพย์สินส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่ง
ที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้งที่เราต้องการ
นานเท่าที่เราปรารถนา....

ความรู้สึกอันนี้แหละคือจุดเริ่มของความเจ็บปวดทั้งมวล
...เพราะมันฝืนกฎธรรมชาติ

ไม่ได้บอกว่า...รักต้องลงเอยด้วยความเศร้าเสมอไป
เพียงแต่ถ้าเขาจะอยู่ เขาจะไป จะรักคุณมากขึ้น คงเดิม หรือลดน้อยถอยลง
ก็จะเป็นเพราะคนสองคน ...
ไม่ใช่ความต้องการของเราฝ่ายเดียว หรือเขาฝ่ายเดียว


ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก...
แต่ในความซับซ้อนนั้น มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง
เพราะไม่ว่าสิ่งไหน เรื่องอะไรสารพัดสารพัน ทุกอย่างล้วนแต่อยู่ในกฎเดียวกัน
มันจะเกิดขึ้น....ตั้งอยู่ ... แปรสภาพแล้วก็จบลง

รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า ก็หนีไม่พ้นกฎข้อนี้
เพราะวันหนึ่ง ไม่เราก็เขาก็ต้องตายจากกัน

สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า...วันนี้เขาอยู่หรือจากไป
สำคัญที่ว่า...ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน
ขอให้มีความทรงจำที่ดี...ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง
และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้

ถึงวันนี้จะยังร้องไห้ ก็คงไม่เป็นไร
เพราะชีวิตก็แบบนี้ …มีวันที่เลวร้าย มีวันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่า

สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน
สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป ทุกข์ก็เป็นเฉกเช่นกัน

ถ้าหากคุณร้องไห้ให้กับความรักแล้ว...ก็ขออย่าร้องเปล่าๆ
ขอให้คุณมองให้เข้าใจสัจธรรมของชีวิตไปด้วยนะค่ะ…