สุภาษิตอิศรญาณ บทที่ 2

ข้อมูลเบื้องต้น

สุภาษิตอิศรญาณ บทที่ 2

เนื้อเรื่อง

บทที่ ๒ 

                                        สำหรับคนเจือจิตจริตเขลา            ด้วยมัวเมาโมห์มากในซากผี 
                             ต้องหาม้ามโนมัยใหญ่ยาวรี                  สำหรับขี่เป็นม้าอาชาไนย   

คำศัพท์ สำนวน

.............

                 เจือ          หมายถึง    เอาส่วนที่มีน้อยไปประสมลงไปในส่วนมาก
                จริต          หมายถึง    กิริยาอาการ หรือแสดงความประพฤติ 
                โมห์          หมายถึง    ความลุ่มหลง
                ซากผี       หมายถึง    ร่างกายของคนที่ตายแล้ว
                อาชาไนย  หมายถึง    กำเนิดดี  พันธุ์ หรือตระกูลดี  ฝึกหัดมาดีแล้ว
                ม้ามโนมัย  หมายถึง    ในบทนี้หมายถึงใจที่รู้เท่าทันกิเลสจะได้เป็นพาหนะไปสู่ความสำเร็จ

ถอดความได้ว่า

.............

                สำหรับคนที่โง่เขลาเบาปัญญาที่ไปลุ่มหลงในความชั่วต้องฝึกใจให้รู้เท่าทันกิเลส คือ เอาใจเป็นนายบังคับใจตัวเองให้อยู่เหนือกิเลส เพื่อจะ ได้เป็นพาหนะไปสู่ความสุข

ที่มา http://www.thaigoodview.com/node/18063?page=0%2C2