TIME OF TEARS...เหมือนเราจะเคยรักกัน [[EXO]] KRISHAN - นิยาย TIME OF TEARS...เหมือนเราจะเคยรักกัน [[EXO]] KRISHAN : Dek-D.com - Writer
×

    TIME OF TEARS...เหมือนเราจะเคยรักกัน [[EXO]] KRISHAN

    ทำไม...ทำไมเราต้องมาพบกัน มารักกันแบบนี้ด้วย แล้ววงจรชีวิตของเราสามคนก็ต้องกลับสู่วังวนเดิมๆ...ถ้าเลือกได้ผมจะไม่รักคุณเลยอู๋อี้ฟาน..

    ผู้เข้าชมรวม

    12,566

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    41

    ผู้เข้าชมรวม


    12.56K

    ความคิดเห็น


    414

    คนติดตาม


    236
    จำนวนตอน :  12 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  13 พ.ค. 61 / 07:04 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    `★APPLE PIE. 


     



     

    TIME OF TEARS
     

     

     

     

    "จวนรุ่งเช้าชุ่มฉ่ำพยับฝน

    ฟ้าคำรณเลื่อนลั่นทั่วเวหา

    ฝนกระหน่ำดุจดังหยาดน้ำตา

    เศร้าโศกาชีวาต้องวายปราณ

    ทัณฑ์แห่งรักใครเห็นมิควรคู่

    ตรวนร้อยรัดมุ่งสู่อวสาน

    ใต้ผืนน้ำฝังร่างอนธกาล

    ใจสั่งสาส์นก่อนวิญญาณจะปลดปลง

    จากวันแรกพบพานขานสนิท

    จากเพียงพิศเป็นใกล้ชิดตามประสงค์

    ในสวนขวัญมองพุดจีบปีบประยงค์

    เคยนั่งลงพร่ำพรอดกกกอดเกย

    ซอแว่วหวานจากศาลา ณ กลางน้ำ

    ที่ใจหวามด้วยสนิทแนบเขนย

    มือเคยแตะหัดซอต่อทรามเชย

    ซ่านสีแก้มเอื้อนเอ่ยมีวาจา

    แสนเสียดายต่อจากนี้ไม่มีแล้ว

    เจ้าดวงแก้วใจถวิลผินแลหา

    อันชีวิตหลังจากไกลใครนำพา

    ใครรู้ว่าจะได้กลับมาพบกัน

    ทำได้เพียงให้สัตย์อธิษฐาน

    ใจสองขอยืนกรานเป็นคำมั่น

    เกิดชาติใดให้ได้กลับมาผูกพัน

    สิ่งใดมิอาจกั้นแม้ความตาย

    สัตยาชาตินี้ชีวีคู่

    ความตายอยู่ตรงหน้าดังคาดหมาย

    เกิดไม่พร้อมแต่ตายพร้อมไม่เสียดาย

    ขอให้สายธารเย็นเป็นพยาน

    มือที่แตะหัดซอเคยชิดแนบ

    ครานี้มืออิงแอบรอประหาร

    ชีวิตดับล่วงลับเหลือวิญญาณ

    ขอคิดอ่านพิศวาสทุกชาติไป

    ซอเสียงแผ่วแว่วมากลางเสียงฝน

    เสียงซอโศกระคนปนพลิ้วไหว

    ตรวนตอกตรึงร่างจมชลาลัย

    หากสองใจไร้ตรวนล้วนผูกผัน

    สัตยาอธิษฐานว่าชาติหน้า

    จะพบพานตามสัญญาเป็นคู่ขวัญ

    รักที่เกิดสถิตแล้วเป็นนิรันดร์

    ไม่มีวันเปลี่ยนผันเป็นอื่นเอย"


     

    ขอบคุณกลอนเพราะๆจากแตมมี่น้องสาวคนเก่งที่ได้โจทย์แบบ งงๆ มาก 
    คือไปกรี๊ดกร๊าดกราบกรานบอกน้องว่าแตมมี่แต่งกลอนให้พี่หน่อยแค่นั้น
    แตมมี่ก็ถามแค่ว่าเหตุการณ์เกิดช่วงไหน ที่ไหน แค่นั้นก็ได้มายาวแบบนี้และถูกใจมาก


    นี่คือฉากสำคัญของเรื่องนะ





















     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น