รักวุ่ยวายนายมาเฟีย

รักวุ่นวายนายมาเฟีย

ตอนที่1

          กริ๊งงงงง!!!!!เสียงออดโรงเรียนดังขึ้น ฉันและเพื่อนอีก 2 คนจึงเดินมุ่งหน้าไปที่โรงอาหารโรงเรียนเพื่อนไปทานข้าว แต่เอ๊ะ!!! ฉันดันไปชนกับใครคนนึงซึ่งเขาก็กำลังเดินไปโรงอาหารเหมือนกัน "นินาย จะรีบไปไหนห้ะ เห็นมั้ยว่านายเดินชนฉันน่ะ" แต่ผลลับที่ออกมา ผู้ชายคนนั้นเขาจะไม่สำนึกอะไรที่ฉันด่าไปเลยแม้แต่นิดเดียว "เห็น แล้วจะทำไม" -_- ฉันว่านายคนนี้นิสัยไม่ดีเอาซะเลย แค่คำว่าขอโทษยังไม่มีสักคำ "เฮ้ๆๆๆ มัวแต่ทะเลาะกันอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวก็ไม่มีที่นั่งหรอก" เสียงของเพื่อนสาวดังขึ้น
         
         วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของการมาเรียน ตอนนี้ฉันขึ้นม.5 แล้วเราก็ได้เจอเพื่อนใหม่ ที่แตกต่างกันไป ลืมไปเลยฉันชื่อ เบลล่า มีพี่สาวเชื่อ เบนซ์นี่ ฉันน่ะเรียนโรงเรียนนี้เป็นปีที่ 2 แล้ว ฉันอยู่ม.5/1 ตอนนี้ฉันกำลังเลือกโต๊ะนั่งอยู่พอดี แต่ถ้า ไม่มีไอ้คนบ้ามาแย่งโต๊ะนั่งตัดหน้าฉัน "นี่นาย ไม่มีมารยาทเลยนะ ฉันมานั่งก่อน นายมีสิทธิ์อะไรมาแย่งมี่นั่งฉันห้ะ" เจคอปหนุ่มออตของโรงเรียนจึงมองหน้าฉันแล้วหยักไหล่ให้อย่างกวนๆๆ "เฮ้นี่เธอ ฉันมาก่อนเธอต่างหาก แล้วฉันก็นั่งแล้วด้วยเธอก็ไปหาโต๊ะใหม่สิ" ฉันได้แต่พรึมพรำในใจเบาๆๆ(ขออย่าให้ต้องนั่งกับนายเลย) และแล้วคุณครูผู้สอนก็เข้ามา "นักเรียนค่ะวันนี้เราจะมาจัดที่นั่งกันใหม่โดยเริ่มที่เบลล่านั่งกับเจคอปนะค่ะ เชิญจัดโต๊ะนั่งเลยค่ะ" ทำไมกันนะฉันถึงหนีอีตานี่ไม่พ้นต้องมานั่งกับคนอย่างนายด้วย "เอิ่มครูค่ะเบลขอเปลี่ยนไปนั่งกับคนอื่นได้มั้ยค่ะ" TT.TT "ไม่ได้ค่ะนักเรียน ครูจัดให้แล้วนะเธอต้องนั่งตามที่ครูบอก" นายเจคอปได้แต่ยืนแสะยิ้มให้อย่างสะใจ ฉันได้แต่ขอวอนครูแต่ฉันก็ทำไม่ได้ และแล้วก็ผ่านคาบเช้าไปอย่างดีใจ "ไปทานข้าวกันที่โรงอาหารกันดีกว่าเบลล่า" เสียงปลายฟ้าเพื่อนสาวของฉันเอ่ยขึ้น "ไปสิ รีบๆหน่อยนะเดี๋ยวไม่มีที่นั่ง" ฉัน ปลายฟ้าและ ไวท์ก็รีบพากันวิ่งตรงไปที่โรงอาหาร ระหว่างนั่น ฉันก็ไปชนเข้ากับนายเจคอป จนทำให้ฉันเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น ต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน "นี่นายเดินภาษาอะไรของนายเนี่ย เลยมาชนกับฉัน"ฉันโวยวายใส่นายเจคอปอย่างหงุดหงิด ต่อหน้าปลายกับไวท์ "เธอน่ะแหละเดินภาษาอะไรของเธอถึงมาชนฉัน" นายเจคอปหนุ่มฮอตจึงต่อว่าฉันกลับอย่างน่าอาย "นายนั่นแหละที่ชนฉันก่อน ไม่คิดจะขอโทษฉันสักคำเละหรอห้ะ" น่าอันหล่อคมที่มองมาทำให้ฉันถึงกับใจสั่น ถึงกับเถียงไม่ออกเลย "ไม่ ฉันจะไม่ขอโทษจนกวา่าเธอจะขอโทษฉันก่อน" แต่เหมือนฝันสลาย นายนี่มันซาตานจริงๆเลยนะ ไม่ลูกผู้ชายซะเลยไม่มีแม้แต่ขอโทษ ยังจะให้ฉันขอโทษก่อนอีก เชอะ!!!!" ฉันไม่ขอโทษนายหรอก-_-" แล้วฉันก็เดินออกไปจากที่ตรงนั่นอย่างเจ็บใจ ที่นายนั่นไม่สำนึกผิดเลย -_-"