ตรวนสวาทมัจจุราช >> (สนพ. Please ในเครือ Touch Publishing)

ตรวนสวาทมัจจุราช

/ มาวาร /

E-Book มาแล้วค่า 

“ถามหากะทิคนนั้นงั้นเหรอคะ หึ ผู้หญิงโง่ๆ หลอกง่ายๆ คนนั้นน่ะ...ตายไปนานแล้วค่ะ เหลือแต่เกลินคนนี้คนที่ไม่เคยต้องการความเห็นใจจากใคร ฉันอยู่คนเดียวได้ ไม่ต้องการให้ใครมาดูแลมาเห็นใจ ถ้าคุณอยากขอโทษที่เคยทำร้ายฉันละก็ เลิกยุ่งกับฉันซะทีเถอะค่ะ” หญิงสาวยังคงฝืนทำใจแข็ง

ในเมื่อแม่ตัวร้ายยังอวดดื้อถือดีอยู่แบบนี้ เขาก็จะทิ้งไพ่ใบสุดท้าย...ไพ่ใบที่เขาเก็บไว้นานแล้ว แค่คิดจะเก็บไว้ดูให้หายคิดถึง แต่มาตอนนี้เขาคงต้องใช้มันประดุจผู้ชายใจร้าย...

“งั้นก็เก็บกระเป๋าไปอยู่กับพี่ซะเลย  ไม่งั้นรูปนี้ถึงมือทุกคนที่กรีนแอร์แน่”

“อย่าบอกนะว่าคุณ...!”

“งั้นสิครับ พี่น่ะก็อปเก็บไว้อีกหลายรูปแล้วก็หลายที่ด้วย เอาไว้ดูตอนคิดถึงกะทิไง แต่ต่อไปคงไม่ต้องดูรูปแล้วละม้างงงงง” ว่าแล้วเขาก็เปิดสมาร์ทโฟนอีกครั้ง แล้วยืนยันรูปแทนความคิดถึงให้เธอดูอีกหน

“ไอ้เลว ! ทำแบบนี้ทำไม คุณทำแบบนี้ทำไม !” น้ำตาไม่อาจเก็บไว้ให้ตกในได้อีกแล้ว เกลินกรีดร้องแล้วทรุดตัวลงนั่งกับพื้นร้องไห้อย่างไม่อายใคร หมดสิ้นแล้วอนาคตของเธอ

รูปเปลือยที่ไม่โป๊ของเธอที่หลับพริ้มในผ้านวมที่เขาก้มลงหอมแก้ม...รูปแทนความคิดถึงของเขา แต่เป็นรูปแห่งความอัปยศของเธอ เขาไม่ได้แค่ส่งไปเย้ยลัญจกรแต่เขายังเก็บมันไว้ทำร้ายเธอไปตลอดกาล

“นี่แค่รูปเดียวนะ พี่ยังมีรูปที่กะทิไม่ห่มผ้าอีกเพียบ...”

        เกลินเงยหน้าขึ้นมองสัตว์ร้ายที่ก้มหน้าลงมาบอกเธอ เขาทำเหมือนเธอเป็นสัตว์เลี้ยงที่พอเฆี่ยนตีเสร็จก็ลูบหัวเอาใจ แม้จะนึกโกรธเกลียดเจ้าของก็หนีไปไหนไม่ได้เพราะถูกล่ามโซ่ไว้กับเสา...

       “ลุกสิครับที่รัก พี่อยากอยู่กับกะทิใจจะขาดแล้วนะ”

ฝากผลงานลำดับที่ 2 ของมาวารไว้ด้วยนะคะ