คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 : เธอกับฉันกลับมาเจอกัน
Chapter 1 - เธอกับฉัน กลับมาเจอกัน
ห้องเรียน ม.4/7 เป็นห้องเรียนที่เต็มไปด้วยสีสันมากมาย หลังจากที่ปิดเทอมไป 1 เดือน หลายๆคนได้กลับมาเจอเพื่อนอีกครั้ง โดยเฉพาะเด็กสาวคนหนึ่ง ที่ชะเง้อมองหาใครบางคนที่โต๊ะโรงอาหาร
"คิม มองหาใครอ่ะ"
"ปะ...เปล่า ไม่ได้มองหาใครซะหน่อย"
เด็กสาวหันหน้ากลับมาคุยกับเพื่อนเพื่อปกปิดปฏิกิริยาบางอย่างของตัวเอง
"แล้วปิดเทอมคิมไปทำอะไรมาบ้างอ่ะ"
"เค้าก็ไปเที่ยวมา แล้วก็เข้าค่ายวิชาการ สนุกดีแหละ"
"เค้าไปเที่ยวทะเลมาด้วย (หันไปถามเพื่อน) มึงอ่ะแจน"
"กูไม่ได้ไปไหนเลยพ่อพาไปเรียนพิเศษ เซ็งโคตร (หันไปหาคิม) คิม อย่าไปสนใจไอ้ปุ๊กเลย"
"แจนมึงหนิ กวนตีน 55555"
เสียงออดดังขึ้น ทั้งสามคนจึงลุกจากโรงอาหารและเดินไปเข้าแถว สายตาของเธอเหลือบไปเจอเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนหันหลังอยู่คนเดียว
"จอม"
"เอ้าคิม มาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย"
"เพิ่งมาเข้าแถวตะกี้เอง เดินมากะแจนกะปุ๊กอ่ะ"
"อ๋อ แล้วปิดเทอมไปไหนมาบ้างเนี่ย"
"ก็ ไปเข้าค่ายวิชาการมาอ่ะ หนุกดี เจอเพื่อนใหม่ๆเยอะด้วย"
"อ๋อ เค้าเองก็ไปปฏิบัติธรรมมา จิตใจผ่องใสขึ้นเยอะเลย"
"อ๋ออืมๆ ดีละล่ะ"
คิมหันต์นั่งลงที่แถว จอมนั่งลงข้างๆเธอ สักพักหนึ่งเด็กชายตัวอ้วนๆมานั่งลงข้างหน้าจอม แล้วหันมามองคิมหันต์ด้วยสายตาแปลกๆ
"มองฉันทำไมห้ะ?"
"เปล่า เราไม่ได้มอง คิมอ่ะแหละมองเราล่ะสิถึงรู้ว่าเรามอง"
"ฉันไม่ได้มอง ฉันแค่รำคาญ"
"คิม ช่างเหอะ อย่าไปสนใจเลย (จับแขนคิม)"
หลังเลิกแถว ทั้งสองคนเดินขึ้นไปเรียนตามปกติ
"จอม เรารำคาญไอ้อ้วนนั่นมากเลยอ่ะ ตามตื๊อเราอยู่นั่นแหละ หล่อก็ไม่หล่อ นิสัยก็แย่ น่ารำคาญ"
"เอาน่าคิม ใจเย็นๆไว้ เวลาเรียนคิมก็ไม่ต้องไปสนใจมัน"
"จะให้ไม่สนได้ไงก็มันมองเราตลอดอ่ะ ต้องให้เราโดนมันทำอะไรก่อนใช่ป่ะจอมถึงจะช่วยเรา"
"ไม่ใช่อย่างงั้นนะคิม (นิ่งไป) เราจะพิสูจน์ให้ดู ว่าเราเป็นห่วงคิมขนาดไหน"
คิมหันต์นิ่งไป และเดินไปกับจอมเงียบๆ
คาบคณิตศาสตร์
เด็กหนุ่มสองคนวิ่งมาที่ห้องเรียนพร้อมกัน ทั้งคู่ยืนหอบเหนื่อยอยู่หน้าประตู
"อาจารย์ขออนุญาตครับ"
"มาสายตลอดเลย คุณกานต์ประทีป คุณอนุตร์ มานี่มายืนหน้าห้องก่อน"
"โหยจารย์ไรเนี่ย ผมกะไอ้ต่อแค่ไปห้องน้ำมาเฉยๆ"
"เธอเข้าห้องน้ำที 20 นาทีเลยหรือไง มานี่ๆ ครูจะให้พวกเธอเต้นก่อนถึงจะได้นั่ง อ่ะทุกคนร้องเพลงหน่อย ให้สองคนนี้เต้น หนึ่ง สอง สาม"
"ก๊าบๆๆ เป็ดอาบน้ำในคลอง ตาก็จ้องแลมองเพราะในคลองมีหอยปูปลา~ 55555+"
ทั้งสองคนเต้นแบบอายๆ ต่อมองหน้ากานต์ยิ้มๆ แล้วหันกลับไปเต้นต่อ
"โอเค อ่ะไปนั่งได้"
เด็กสาวคนหนึ่งนั่งก้มหน้าก้มตาเครียด ข้างๆกันมีเด็กหนุ่มรูปร่างผอมคอยกระเซ้าเย้าแหย่อยู่
"ใยบัวเป็นไรอ่ะ อย่าเครียดดิน้องแหลมขอร้อง นะๆ"
"เปล่า ไม่ได้เป็นไร"
"เกรดเป็นยังไงมั่งเทอมที่แล้ว"
"ไม่ค่อยดีอ่ะ 3.5 กว่าๆเอง คิมหันต์ได้เยอะมากอ่ะ 3.8 เลยมั้ง"
"เอาน่าอย่าไปเครียดเลย เทอมนี้เอาใหม่ สู้ๆ"
"อึม ขอบใจมากนะ"
พักเที่ยง
จอมกับคิมไปนั่งที่ห้องสมุด คิมนั่งทำการบ้านเงียบๆ ส่วนจอมนั่งอ่านหนังสือนิยายอยู่ข้างๆ
"เอ่อ คิม เย็นนี้กลับบ้านด้วยกันนะ"
"ได้ๆ แล้วจะกลับกี่โมงอ่ะ"
"ก็สัก สามโมงครึ่งละกัน"
"วันนี้ตอนกลับเค้าขอแวะเซเว่นก่อนนะ ได้ป่ะ"
"อืมๆ"
ห้องเรียนวิทย์
คิมหันต์ นั่งจดเลกเชอร์กับกลุ่มเพื่อน เธอเป็นคนเก่ง และดูเงียบๆ มักตอบคำถามได้บ่อยๆ เพื่อนๆในกลุ่มเลยรักเธอ แต่ก็มีบางคนเหมือนกันที่ไม่ชอบหน้าเธอ
"คิมๆ จดเสร็จแล้วขอลอกหน่อยนะ"
"อ่าได้ๆ"
ทันใดนั้นกานต์และต่อก็วิ่งพรวดพราดมาในห้อง ทั้งสองคนเป็นเด็กที่เข้าห้องเรียนสายประจำ ซึ่งก็ไม่รู้เพราะเหตุใด
"เมื่อไหร่เธอสองคนจะเข้าเรียนทันเพื่อนสักทีเนี่ย"
"โทษครับจารย์ตะกี้ผมไปเล่นแบดเพลิน ลืมเวลาเลย"
"เอาเถอะรีบเข้าไปเรียนไป"
ทั้งสองคนเคยถูกเข้าใจว่าเป็นแฟนกัน แต่เพราะว่าต่อเปิดตัวว่ามีแฟนอยู่แล้ว กระแสจึงได้ซาๆลง
"แกๆ ดูคู่นั้นดิ ชอบหายไปด้วยกัน มาเรียนพร้อมกัน ทำอะไรเหมือนๆกัน ฟินเวอร์อ่า ><"
"ฉันว่านะต้องแอบมีซัมติงรองกันแน่ๆคู่นี้ ชัวร์ เจ๊ปุ๊กคอนเฟิร์ม"
ต่อกำลังนั่งจดเลกเชอร์อย่างตั้งใจ ส่วนกานต์นั่งฟังเพลงอย่างสบายอารมณ์
"อ้าว ทำไมมึงไม่จดอ่ะ"
"ขี้เกียจ ค่อยลอกมึงเอา"
" เออๆ เดี๋ยวเสร็จแล้วกูให้ลอกละกัน"
หลังหมดคาบวิทย์ ก็เป็นคาบว่าง เด็กๆก็แยกย้ายไปตามปกติ คิมกับจอมเดินไปที่ศาลาด้วยกัน
"จอม เราหิวอ่ะ เดี๋ยวฝากกระเป๋าไว้ก่อนนะ ไปซื้อขนมก่อนเดี๋ยวมา"
"เฮ้ยเดี๋ยวไปด้วย งั้นวางกระเป๋าไว้นี่แหละ"
ทั้งสองคนเดินไปซื้อขนมพร้อมกัน แต่จู่ๆจอมก็เดินไปชนใครคนหนึ่งเข้า
"โอ๊ยน้อง เดินไม่ได้ดูคนเลยรึไง"
"ขะ...ขอโทษครับพี่"
คิมหันต์เดินมาดูจอมด้วยความเป็นห่วง แต่เมื่อเธอหันหน้าไปมองคนที่มาชนก็ต้องอึ้งไป
"พี่ตั้น"
"คิม"
เขาคนนั้นคือ ตั้น แฟนเก่าของคิม เพราะทั้งสองจบกันได้ไม่สวย จึงไม่คิดจะมองหน้ากันอีกเลย
"รีบไปเหอะจอม ไม่อยากอยู่ตรงนี้นาน"
คิมหันต์รีบพาจอมเดินหนีไปด้วยสีหน้าเครียด จอมได้แต่มองคิมเงียบๆ
"เป็นไรรึเปล่าคิม"
"เปล่าๆ ไม่มีไรหรอก"
ใต้ตึก
กานต์กับต่อเล่นแบดด้วยกันอย่างสนุกสนาน โดยมีโบ๊ทกับต๊อบนั่งดูอยู่
"เชี่ยกานต์แม่งเล่นกากว่ะ"
"หุบปากไปไอ้เชี่ยต๊อบ"
สักพัก อุ้ม เด็กสาวที่โบ๊ทแอบชอบก็เดินผ่านมาพอดี เธอนั่งเงียบๆคนเดียวพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดคนเดียว
"อ้าว อุ้มหวัดดี"
"หวัดดีจ๊ะ"
"ทำไมวันนี้มานั่งคนเดียวล่ะ"
"ทรายติดซ้อมดนตรี ส่วนสองคนนั้นก็กลับบ้านไปแล้ว เค้ารอพ่ออยู่เลยกลับช้าอ่ะ"
"อ๋อ งั้นมานั่งกะพวกเค้าก่อนก็ได้นะ"
โบ๊ทชวนอุ้มมานั่งด้วย ทั้งสองคนนั่งดูกานต์กับต่อเล่นแบดกันอย่างสนุกสนาน สักพักใหญ่ รถหรูคันหนึ่งก็ขับมาจอดหน้าพวกเขา
"อุ้ม กลับบ้าน"
"ค...ค่ะ (หันไปหาโบ๊ท) เราไปก่อนนะโบ๊ท"
อุ้มรีบหยิบกระเป๋าและเดินไปขึ้นรถ ปล่อยให้โบ๊ทมองตามรถไปเรื่อยๆจนรถออกจากโรงเรียนไป
ห้องน้ำชาย
หนึ่งล้างหน้าอยู่ตรงอ่างล้างหน้า สักพักเขาได้ยินเสียงกุกกักในห้องน้ำ
"จะทำอะไร อายเค้า ไปทำที่อื่นเหอะ"
"เอาน่าน้องเหมี่ยว แถวนี้คงไม่มีใครแล้วล่ะ เย็นขนาดนี้"
หนึ่งยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่ เขาจึงยืนฟังต่อไป
"เห็นเหมี่ยวอย่างงี้เหมี่ยวไม่ได้ง่ายๆนะ"
"โถ่ ไรวะ ทียั่วผู้ชายทำได้ พอจะเอาบอกไม่ง่าย"
"ฉันไม่ได้ยั่วผู้ชาย จบป่ะ น่ารำคาญว่ะรู้งี้ไม่มาคุยแต่แรกหรอก"
มะเหมี่ยวรีบผลุนผลันออกมา และเจอกับหนึ่งที่ยืนอึ้งอยู่ตรงอ่างล้างหน้า
"หัวหน้า..."
มะเหมี่ยวตกใจรีบออกไปจากห้องน้ำทันที ปล่อยให้หนึ่งยืนช็อกกับเหตุการณ์ตรงหน้า
"มะเหมี่ยว..."
หลังเลิกเรียน
คิมหันต์แวะเข้าเซเว่น เธอหยิบช็อกโกแลตเฟอร์เรโร่มาอันหนึ่ง แล้วรีบออกไปจ่ายเงิน
"ซื้อให้ใครอ่ะคิม"
"กินเอง ให้รางวัลกะชีวิตหน่อย เทอมที่แล้วได้เกรดดี แม่เลยเลี้ยงสองร้อย กะว่าจะไปกินแมคต่อด้วยเนี่ย ไปด้วยกันป่ะ"
"(ส่ายหน้า) ไม่อ่ะ เรามีเรียนพิเศษต่อ"
"(หยิบช็อกโกแลตให้) กินป่ะ เราแบ่งให้"
"แต๊งกิ้วคิม"
ทั้งสองคนเดินกลับบ้านด้วยกัน จนมาถึงป้ายรถเมล์
"งั้นเราไปก่อนนะจอม บาย"
คิมหันต์รีบวิ่งขึ้นสะพานลอยไป ส่วนจอมก็ยืนรอรถเมล์พร้อมกับหยิบห่อช็อกโกแลตขึ้นมาดู
"เก็บไว้ดีกว่า คิมอุตส่าห์ให้มา ^^"
ส่วนคิม หลังจากที่ข้ามไปอีกฝั่งแล้ว เธอยืนอมยิ้มอยู่คนเดียว
"ดีใจอ่ะ ได้ให้ของกะจอมครั้งแรกในชีวิต ><"
-จบ-
ความคิดเห็น