ปีศาจยอดรัก - นิยาย ปีศาจยอดรัก : Dek-D.com - Writer
×

    ปีศาจยอดรัก

    การมีความรักเพียงเพื่อประโยชน์ของตัวเองแบบนี้ไม่ได้เรียกว่าความรักหรอกมันคือความเห็นแก่ตัวต่างหาก

    ผู้เข้าชมรวม

    401

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    401

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  8 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 ก.พ. 64 / 09:20 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ***************************************

    “ยังไม่หมด ต้องไปงานแต่งงานกันด้วย”  

     “แต่งงานกันด้วย”ปิ่นภิมุขเสียงดังลั่นจนทำให้คนที่นั่งอยู่ข้างโต๊ะหันมามองเป็นตาเดียวกัน แก้วรัตนาลัยทิ้งช้อนของหวานยกมือปิดปากให้แทบไม่ทัน

    “แหกปากทำไมเนี่ย หูไม่ดีหรือความสนใจต่ำบอกว่า ไป งาน แต่ง งาน กัน”

    “ได้ยินแค่สามตัวหลัง”

    “สมองคิดได้เนอะมีแต่สตางค์ไม่มีสติเลย”

    ***************************************

    “ พี่ตุ่น ใจเย็นกว่านี้เแล้วค่อยคุยกันนะแก้วไม่ชอบคุยกับคนไม่มีสติ” บอกเสียงเรียบสายตาไร้อารมณ์ไม่ต่างกับเวลาตามงานลูกน้องที่ทำงานแล้วไม่ได้ตามที่ต้องการ

    “ เสียใจนะแก้วรัตนาลัยคนอย่างปิ่นภิมุขมีสติพร้อม รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร” ขายาวๆเดินย่างสามขุมเข้าประชิดตัวจนแก้วรัตนาลัยไม่สามารถถอยหนีไปไหนได้เพราะติดตรงวงแขนที่ล็อคไว้ไม่ให้เหลือพื้นที่เคลื่อไหวปลายจมูกรั้นๆเข้ามาชนจนสัมผัสลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดไปทั่วใบหน้าจนเกิดอาการร้อนๆหนาวๆขึ้นมา

    “ พี่ตุ่นจะทำอะไร” เสียงตะกุกตะกักเริ่มไม่มั่นใจกับสิ่งที่อีกฝ่ายจะกระทำ ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันปิ่นภิมุขไม่เคยชิดใกล้มากขนาดนี้จนแก้วรัตนาลัยเริ่มใจสั่น

    “ ไปกับมันทำไม”

    “ พี่ตุ่นตามไปเหรอ ”

    “ อืม”

    “ แล้วยังไงต่อคะดร.ปิ่นภิมุข ดุลยพินิจ บอกไม่หมดก็จบตามนี้นะ” 

    ตอนนี้ปิ่นภิมุขกำลังอึกอักกับการหาคำอธิบายเพื่อจะสื่อออกมาให้คนยืนตาขวางในวงแขนเข้าใจจนถอนหายใจเฮือกใหญ่แต่ในที่สุดก็ยอมเปิดปากความน่ากลัวของน้ำเสียงมีเกินกว่าปกติที่ระบายคำพูดออกมาตามที่เห็นโดยไม่ต้องเรียบเรียง

     “ พี่ได้ยินมันมาขอเริ่มใหม่ตั้งแต่วันก่อนแล้ววันนี้มันกำลังจับมือหนู ”

    “ เหวี่ยงมาตลอดอาทิตย์แค่เรื่องที่ได้ยินไม่จบแถมวันนี้กำลังจะมาคุกคามทางเพศแบบพระเอกในนิยายที่คุณแม่ชอบอ่านเพียงแค่เห็นว่าเขากำลังจะจับมือ ให้มันได้แบบนี้สิ พี่ตุ่นคะคนเราจะอยู่ด้วยกันไม่ใช่จะมีแค่ความรักนะคะต้องมีความเข้าใจกับความเชื่อใจกันด้วยการมีความรักเพียงเพื่อประโยชน์ของตัวเองแบบนี้ไม่ได้เรียกว่าความรักหรอกค่ะมันคือความเห็นแก่ตัวต่างหากถ้าอดีตกลับมาเรียกร้องทั้งที่เคยทิ้งไปด้วยความเห็นแก่ตัวยังจะยอมรับกลับไปยืนอยู่ในวังวนความรักแบบนั้นอยู่หรือคะ”  เสียงแก้วรัตนาลัยที่ไม่ต่างจากคุณครูอนุบาลที่กหลังดุเด็กๆที่ทำผิดในชั้นเรียนแต่ครั้งนี้คนที่ฟังฟังจนจบทุกคำราวกับเป็นนักเรียนที่เข้าใจง่ายอย่างไร้ข้อสงสัยแถมมีรอยยิ้มที่แสดงออกทั้งปากและตามอบเป็นของขวัญคืนมา


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น