ร้ายเพราะรัก (ทอมดี้ yuri)

บทนำ

“สวัสดีค่ะ ชื่อ ลูกปัด ปัดทมา ภัทรเดชา เป็นนิสิตชั้นปีที่ 1 คณะการการจัดการและกาค้าระหว่างประเทศ สาขาบริหารธุรกิจค่ะ”  

ฉันชื่อ ลูกปัด ตอนนี้ฉันกำลังรับน้องอยู่นะสิ คงจะเป็นกิจกรรมรับน้องกิจกรรมสุดท้ายแล้วมั้ง รู้ไหมตั้งแต่เข้ากิจกรรมรับน้องที่ผ่านมา ฉันโดนแกล้งตลอดเลยอ่า T^T ฉันว่ากิจกรรมครั้งนี้ก็คงไม่แตกต่างจากเดิมแน่ๆ ถ้าอีรุ่นพี่ไม่บังคับเข้านะฉันจะไม่เข้าจริงๆด้วย งือออออ T^T

2 ชม ผ่านไป

“ทำไมต้องให้แยกกะเพื่อนละ แล้วฉันจะไปกับใครละ”

“นี้ปัดแกไม่ได้ยินหรอว่าเค้าให้เราตามหาพี่รหัสอ่ะ นี้แกได้คำใบ้มาหรือยัง”

“โหย นี้ ออฟฟี่ แกไปกับฉันไม่ได้หรอ”

“ไม่ต้องมาทำหน้าเศร้าเลย ไปๆ เดี๋ยวหาพี่รหัสไม่เจอนะ”

“งือ ก็ได้ตามหาก็ได้”

หลังจากที่ฉันงอแงกะออฟฟี่ไม่สำเร็จ ฉันจึงต้องจำยอมออกไปหาพี่โดยลำพัง เอ่อ ลืมแนะนำเพื่อนสาว ออฟฟี่ เป็นสาวประเภท 2 น่ารักมากเลยเราเข้ากันได้ดีจนใครหลายคนคิดว่าเรามาจาก โรงเรียนเดียวกัน แต่เปล่าหรอกเราพึ่งมาเจอกันตอนรับน้องนี้แหละ เอ่อว่าแต่ฉันมาตามหาพี่รหัสนิ ไปไหนนะ ตึกA ชั้นบลาๆๆ

“เจอสักที เอาไงดีละเคาะประตูก่อนดีป่าวว่ะ”

ระหว่างกำลังตัดสินใจก็มีใครไม่รู้เปิดประตูห้องออกมา เป็นผู้หญิงผมสั้น ทอม เอ่อ ทอม หน้าตาหล่อสูงประมาณ 180 ซม ผิวขาว หน้าตาดี นี้ฉันไม่ชอบทอมนะ -_-!!

“ ^_^!” ฉันได้แต่ยิ้มม

“มาหาใครหรือเปล่า”

“มาตามหาพี่รหัสค่ะ”

“ไม่มีใครอยู่นี้นะ”

“แต่จากที่ได้คำใบ้มาบอกอยู่ห้องนี้ค่ะ”

“ไม่มีคนอยู่จริงๆนะ”

“อ้าว ก็ในคำใบบอกอยู่ในห้องนี้นิพี่โกหกหนูป่ะเนี้ยกว่าจะตามหาเจอนะค่ะ”

“บอกไม่มีก็ไม่มีสิ พี่ไม่โกหกนะ”

“แต่ในคำใบบอกว่าอยู่นี้ค่ะ”

ระหว่างที่ฉันกะลังยืนยันอยู่ว่าฉันมาถูกก็มีหญิงสาวสวยเดินมาทางเราสองคน

“บุ๊คค่ะ เด็กนี้ใครค่ะ เด็กใหม่คุณหรอ”

“เปล่า น้องเค้ามาตามหาพี่รหัสครับ”

“หรอค่ะ น้องเจอพี่รหัสน้องยังค่ะ เจอแล้วก็ไปได้แล้วค่ะ”

“ -_-!” ฉัน

“ว่าไงค่ะน้อง”

“ยังไม่เจอค่ะ”

“เชื่อพี่เถอะน้องในห้องนี้ไม่มีคนอยู่จริงๆ”

“ไปกันเถอะค่ะ บุ๊ค เชอรี่หิวข้าวแล้ว”

“ครับๆ”

พอสองคนนั้นออกไปฉันก็เดินเข้าไปในห้อง แล้วนั่งรอที่เก้าอีข้างห้อง ไม่นานก็มีใครคนหนึ่งเดินเข้ามา

“น้องรหัสพี่ใช้ไหมเนี้ย”

“ใช้ค่ะ” พอฉันหันไปมอง โห พี่รหัสฉัน สวย และน่ารักมากเลยอ่ะ

“รอนานไหมเอ๋ย ขอโทดทีนะพี่ไปจัดการเรื่องค่ายอาสาอยู่อ่ะเลยมาช้า”

“ค่ะ ^^!”

“ว่าแต่เชื่ออะไรเราอ่ะ พี่ชื่อน้ำฝนนะ”

“ชื่อ ลูกปัดค่ะ”

“จ๊ะ ลูกปัด ป่ะเราลงไปข้างล่างกันเถอะไปรายงานตัวกัน”

“ค่ะ”

หลังจากที่เราไปรายงานตัวเสร็จแล้ว สิ่งที่ฉันต้องทำต่อไปคือ หาชมรมเข้า เอาแล้วไง งือ พน เลือก ชมรมแล้วนะจะเข้าอะไรดีละฉัน

“นี้ปัดจ๊ะ สนใจเข้าชมรมค่ายอาสากับพี่ไหม สนุกนะได้ออกค่ายไปช่วยเหลือน้องๆที่ต่างจังหวัดสร้างห้องสมุดและอะไรหลายๆอย่างเลย”

“น่าสนใจดีนะค่ะ เดี๋ยวยังไงปัดจะลองเก็บเอาไปคิดดูนะค่ะ”

เช้าวันต่อมา

“แน่ใจหรอว่าอยากอยู่ชมรมนี้”

“แน่ใจสิฉันว่าน่าสนุกดีออกนะ ไปเถอะนะออฟฟี่”

“ฉันปฎิเสธแกได้ไหม”

“ไม่ได้!”

“เอ่อๆ ไหนๆก็ไหนๆละ ดีกว่าไปเย็บปักถักร้อยละกัน”

“เย้ๆ”

พอฉันจะสมัครฉันก็เจอใครคนนั้นอีก คนที่อยู่หน้าห้องเมื่อวานอ่ะ ดูจากทาท่างที่เค้ามองฉัน เค้าต้องจำฉันได้แน่ๆเลยอ่ะ นี้ถ้าเค้ารู้ว่าเมื่อวานนี้ฉันเข้าในห้องแล้วก็ไม่เชื่อที่เค้าบอกละ ไหนจะแฟนเค้าอีก

“อ้าวน้อง มาทำอะไรที่นี้แล้วเมื่อวานตามหาพี่รหัสเจอไหม”