ปรารถนารักจากเธอ

วันหนึ่งฉันที่สวนสาธารณะ ย้อนไปตอนฉันเรียนอยู่ ฉันเดินไปเปิดประตูตู้น้ำที่โรงอาหารกำลังบีบน้ำดื่มออกมาขวดนึงแต่ทันใดนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนฉันจนล้ม เฟิร์น:โอ๊ยนี่เธอมายืนบื้ออะไรอยู่ตรงนี้ ฟิน:ก็ฉันกำลังจะซื้อน้ำเธอมาชวนฉันทำไม เฟิร์น:อุ้ยฉันเปล่านะฉันไม่ได้ชมเธอแค่ไม่เห็น ฟิน:ก็แล้วไป คนที่ชนเธอ

คือเฟิร์นเพื่อนเธอที่เรียนดีเรียนได้เกรด a อีกคนหนึ่งแต่นิสัยแย่มากเป็นคนขี้วีนขี้อิจฉามาแต่ไหนแต่ไร เธอไม่อยากมีเรื่องฟินเลยเดินออกไป เฟิร์น:จะไปไหนฟิน แกทำเสื้อผ้าฉันเรอะรู้มั้ย ฟิน:อะไรกันเฟิร์นมันเลอะอะไรฉันจะกลับห้อง ปล่อย! เฟิร์น:คิดว่าฉันจะให้เธอไปง่ายๆหรอฟิน มันไม่ง่ายมั้งคิดจะหนีไปดื้อๆหรอ ฟิน:นี่จะอะไรกันนักกันหนา เฟิร์น:เดี๋ยวจะไปไหนล่ะฟิน ทันใดนั้นก็มีน้ำอะไรไม่รู้ออกรถตัวฟิน เฟิร์น:อุ้ยขอโทษนะฉันมองไม่เห็น อุ๊ยเปียกหมดเลยเป็นไรไหมฟินฉันก็โทษทีนะอุ้ยน้ำแดงอีกซะด้วยเสื้อนักเรียนเปียกหมดแล้ว อุ้ยตาย ฟิน:เฟิร์นมันจะมากเกินไปแล้วนะฉันยัง

ไม่ได้ทำอะไรเธอเลยเธอจะแกล้งฉันไปถึงไหน อย่างนี้ต้องดูสั่งสอนแล้ว ปุ้ย:พอฟินพอๆๆๆ ฟินจะทำอะไรนะ ฟิน:พี่ปุ้ยก็ยัยเฟิร์นนั้นละแกล้งฟินก่อก่อนอะ เฟิร์น:ไม่จริงเลยนะคะพี่ปุ้ยฝนไม่เคยคิดอย่างนั้นกับฟินเลยเฟิร์นก็แค่จะผลักประตูไปแล้วทีนี้บังเอิญมันไปเฉียดกับฟินนิดหน่อยแล้วฟินเขาก็เข้าใจผิดคิดว่าเป็นคนแกล้งเขาเขาก็เลยจับน้ำแดงอยู่ที่มือเฟิร์นน่ะจะใส่เฟิร์นแล้วทีนี้บังเอิญมันหกใส่ตัวเอง แล้วฟินก็จะมาทำร้ายเฟิร์นราคาพี่ ฟิน:ไม่จริงแกโกหก ฟินพูดแล้วจะกระโดดเข้าไปตบฟื้นอีกครั้งเพราะความโมโห แต่โดนปุ้ยแฟนหนุ่มห้ามไว้ก่อน พี่ปุ้ย:พอๆกับเถอะฟินเรื่องแค่นี้เองฟินทำไมต้องไปทำเขาด้วยหะ พี่ว่าเราไปด้วยกันไม่ได้แล้วก็เรื่องแค่นี้เองฟินยังไม่เปลี่ยนนิสัยอีก ฟิน:นี่พี่พี่ปุ้ยคิดว่าอีเฟิร์นมันดีนักหรือไงถึงได้ทำอย่างนี้กับฟิน จากนั้นปุ้ยก็เลยลากตัวฟินออกจากที่เกิดเหตุโดยเร็วที่สุดถ้าขืนปล่อยไว้อย่างนี้คงจะมีคนอื่นมาเห็น

เดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ อีกทั้งฟินยังเป็นที่ฐานะไม่รวยเท่าเฟิร์น ถ้ามีเรื่องอะไร มาแล้วมันจะยุ่ง พอลากตัวฟินมาถึงข้างๆห้องโรงเรียนวิทยาลัย ฟิน:นี่พี่เข้า) ข้างมันหรอ ปุ้ย:เปล่าพี่ก็แค่... ฟิน:แค่อะไร ปุ้ย:พี่ก็แค่พูดไปอย่างนั้นแหละกลัวว่าเฟิร์นจะเข้าใจผิดนะ ฟิน:นี้พี่รักมันขนาดนั้นเลยหรอฟินเป็นแฟนพี่นะ ปุ้ย:พี่ขอโทษนะ พี่รักฟินพี่ไม่รักเฟิร์นนั่น ว่าแล้วปุ้ยก็สวมกอดฟินปุ้ย:พี่รักเธอนะรักมากด้วยแล้วจะไม่มีวันรักใครฟินเชื่อพี่นะ ฟิน:บ้านะ!ไปได้แล้วเดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า ปุ้ย:ใครมาเห็นก็ไม่กลัวหรอกเพราะว่าพี่รักเธอรักเธอคนเดียวฟิน ฟิน:รู้แล้วว่ารัก ปล่อยได้แล้ว จากนั้นเพื่อนของเธอก็เดินเข้ามาพักประตูเข้ามา มีนและมาย:อะอุ๊ยมา ขัดจังหวะอะไรหรือเปล่าเนี่ยเพื่อน มาย:นี่มันโรงเรียนนะจ๊ะจะมาทำอะไรกันตอนนี้ มีน:อิจฉาคู่นี้จังว่าสวีทวิดวิ้วกันอีกแล้ว ฟิน:จะบ้าน่ามันไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อยก็แค่.... ปุ้ย:ก็แค่มาง้อแฟนที่รัก

ไงนี่ก็ขี้น้อยใจจังเลย มีน:ยายพินมันก็เป็นอย่างนี้แหละพี่ พี่ก็ขยันเอาใจมันหน่อยแล้วกัน ว่าแล้วพวกฉันก็เขินแทนแล้วเนี่ย จากนั้นพวกเธอทั้งสองก็เข้าห้องเรียนแยกย้ายกันไปเรียนพ่อเข้าห้องเรียนกินก็เอาหนังสือขึ้นมาเขียนจดงานแล้วก็ส่งครูจากนั้นฟินก็ทำปากกาหล่นแล้วเกิดนึกภาพบางอย่างได้เว็บเข้ามาในหัวเธอ นนท์:แซนวิดผมคิดถึงคุณมากนะคุณอยู่ที่ไหน แซนวิด:นนท์ไม่นะไม่นนท์ อย่า กรี๊ดดด แล้วฟินก็เผลอหลุดกรี๊ดลั่นออกไป ทำเอานักเรียนและครูที่สอนอยู่ต่างพากันตกใจแล้วหันหน้ามามองฟิน ฟิน:เอ่อ..แฮ่.แฮ่.แฮ่พูดขอโทษค่ะฟินก็ทำเป็นหัวเราะให้แห้งๆออกมาพอถึงเวลาเลิกเรียนฟินก็เดินออกจากหน้าโรงเรียนแล้วไปหามายกับมีนแล้วทั้งสามคนก็นั่งรถอัด3ไปด้วยกัน เวลาไปไหนก็ไปด้วยกันทั้งสามคนนี้สนิทกันมากเธอเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้น จากนั้นมายด์และมีนก็ขี่รถไปส่งฟินที่ห้องพัก ฟินอยู่ห้องพักเล็กๆแห่งนึงไม่เล็กมากก็ปานกลางเธออยู่กับพี่ปุ้ย พี่ปุ้ยขี่รถไปที่ห้องพักตัวเองบ้าง (ห้องพักปุ้ยส่วนตัวก่อนที่จะมาคบกับฟินนะแต่เล็กกว่าห้องฟินปุ้ยเลยชอบมาอยู่ห้องฟิน) ส่วนมากจะอยู่ห้องฟินส่วนมาก พี่ปุ้ยจะมาอาศัยอยู่กับฟินมากกว่ากลัวฟินอยู่คนเดียวแล้วมีอันตราย แล้วบางวันมาอยู่กับฟินบ้างบางวันก็บอกฟินว่าไปทำธุระข้างนอกไปทำงานเสริมอะไรประมาณนี้แล้วก็ออกไปข้างนอก บางครั้งทิ้งให้ฟินกินข้าวอยู่ห้องคนเดียว เดี๋ยวพี่ปุ้ยดูเหมือนรักฟินมาก ไม่เคยมีหลุดไม่เคยโป๊ะแตกหรือว่านิสัยเสียออกมาเลยฟินก็รักพี่ปุ้ยมากโดยที่ไม่รู้ว่าพี่ปุ้ยเป็นคนยังไงเป็นคนดีหรือไม่ดีพอพี่ปุ้ยเป็นคนดีมาตลอดทำดีกับฟินฟินอยากได้อะไรก็ทำให้อยากไปไหนก็ให้ไปพูดจาค้าขาพูดสุภาพเรียบร้อยเป็นบุรุษแต่ลับหลังไม่รู้นะว่าเป็นยังไง ตอนนี้ฟินกำลังรักกับพี่ปุ้ยอย่างมาก พอเป็นกลับถึงห้องแล้วเป็นก็วางกระเป๋าข้าวของแล้วก็เปลี่ยนชุดเตรียมที่จะไปอาบน้ำ ฟิน:ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้สดชื่นว่าแล้วก็ไป... ................................................................................................................................................... .. ......... ... ... ... . . ...... ........ ... . .. ...





โอ้ละน้อความรักนี่น้อเป็นแบบนี้นี่เองโอ้นี่หรือความรักช่างหอมหวานซะเหลือเกินโอ้นี่หรือความรักที่งดงามซะเหลือเกินโอ้นี่คือความรักที่ฉันมีครั้งแรกเองนี่หรือเขาเรียกว่าความรักและความรักมันเป็นยังไงรักก่อตัวขึ้นตอนไหนก็ไม่รู้แต่ที่รู้ๆก็คือฉันรักไปแล้วฉันรู้แค่ว่าฉันรักเธอหรือเธอรักฉันความรักกันตลอดกาล สุดท้ายความรักนั้นจะเป็นเช่นไรไม่มีใครสามารถรู้ได้ทุกคนสามารถมีความรักได้รักดีก็ดีแต่ถ้ารักไม่ดีก็ล่มจมระวังรักหลอกลวงสุดท้ายจะอกหักรักคุดหัวใจวายตายไม่รู้เรื่องด้วยเด้ออันนี้ผู้เขียนพูดเองถ้าอยากอ่านเรื่องต่อแล้วก็ไปอ่านได้เลยในตอนที่ 2 ติดตามต่อไปด้วยนะคะถ้าอยากรู้เรื่องมากกว่านี้มีเพิ่งเริ่มต้นเองจะสนุกตั้งแต่ต้นเลย ก็ไม่สุดสิคะ รู้ว่าความรักความใครอยู่กันไม่ได้เลย............................................

...................................