ก้าวแรกคือหัวใจ ก้าวสุดท้าย...คือเธอ

"เฮ้ย....ม.6แล้วนะ เพิ่งจะมารู้สึกอะไรตอนนี้เนี่ย" ซัน นักเรียนสาวม.ปลายบ่นพึมพำและถอนหายใจกับตัวเอง เพราะเมื่อไม่นานมานี้ เธอเอง เพิ่งจะรู้ตัวว่า ได้แอบตกหลุมรักเข้าอย่าง
จังกับชายหนุ่มหน้าละอ่อนรุ่นน้อง เด็กม.4  หลังจากที่ได้มีโอกาสนั่ง
สอบโต๊ะเดียวกันในช่วงตอนsummerฤดูร้อนของโรงเรียนเอกชน
แห่งหนึ่ง ที่ซันได้มีโอกาสเข้ามาเรียนตั้งแต่เข้าชั้น ม.1หรือ5ปีที่ผ่านมา
เหตุเกิดเนื่องด้วย ตอนปลายของsummer จะมีการสอบเก็บคะแนน
ครั้งที่1ก่อนโรงเรียนอื่นๆ เหมือนทุกๆปี และโรงเรียนจะปิดภาคเรียน
ให้ประมาณสิบกว่าวัน(เท่านั้นเองอ่ะ)ก็จะต้องกลับมาเรียนใหม่ละ
เป็นเปิดเทอมใหม่ในเดือนพฤษภาคมของทุกปี เป็นแบบนี้เรื่อยมา
แต่ปีนี้สิ เป็นเรื่องเชียว เมื่อทางอาจารย์จัดให้ นร.ชั้นม.6/1 มานั่ง
สอบคละกันกับเด็ก นร.ชั้นม.4/3 ซึ่งนี่เป็นวิธีการที่จะไม่ให้ นร.มีโอ
กาสลอกข้อสอบกันนั่นเอง  เรานะ คงถามข้อสอบรุ่นน้องมันไม่ได้หรอก
แต่รุ่นน้องน่ะสิ สามารถที่จะถามรุ่นพี่อย่างเราได้ ว่าข้อนี้ตอบอะไรอ่ะพี่
555 ช่างไม่ยุติธรรมเอาซะเลยนะ แถมถ้าตอบน้องมันไม่ได้ ขายหน้าอีกตะหาก และนั่นก็เป็นเหตุให้ซัน ได้เข้ามานั่งสอบโต๊ะเดียว
กันกับรุ่นน้องผู้ชายคนนี้  นายคนนี้เค้าชื่อสอง เป็นเด็กที่น่าตาถือได้ว่าน่า
รักใช้ได้เลยทีเดียว ผิวขาวนิดๆ ไม่สูงมาก ไม่อ้วนไม่ผอม แถมอยู่ใน
กลุ่มโจ๋ของร.ร.ก็ว่าได้ ก็ในกลุ่มเด็กม.4น่ะ มีแต่กลุ่มนี้เท่านั้นหล่ะ ที่
มีหน้าตาดีอยู่หลายคน เวลาเดินไปไหนแต่ละที อย่างกับF4เดินมา
ว้าว! เป็นไปได้ไง หยั่งกะหนังญี่ปุ่นเลยแน่ะ แถมพวกหน้าหล่อๆนะ
ยังจะมีนิสัยหม้อๆ เจ้าชู้ ขี้เล่น แถมยังชอบมีเรื่องกับเด็กรร.อื่นๆอีก
ด้วย และพี่ๆของเจ้าพวกนี้นะ อย่างกะมาเฟีย มารับน้องของมันแต่ละ
ที นั่งรถเก๋ง ใส่แว่น ทำหน้าหล่อๆโหดๆมองออกมานอกกระจกด้วย
ยื้ยยยยย เห็นแล้วววว  ไม่สยองอ่ะนะ (แป่ววว) แต่ปลื้ม (ซะง้าน)
อ้าว! ก็ผู้หญิงส่วนมากมีความรู้สึกว่า เท่ห์ดีไงถ้าได้เป็นคนที่ขึ้นไปนั่งบนรถคันนั้นด้วยแล้วนะ ยิ่งได้แอ๊คคค
ใหญ่เลยแหละ 555แต่ประเด็นมันก็ไม่เกี่ยวกับอุบัติเหติความรักของเราครั้งนี้หลอกนะ
มันเกี่ยวที่ว่า วันแรกที่ซันเดินเข้าไปหาโต๊ะที่จะนั่งสอบอ่ะ ตามเลขที่35
จะได้นั่งคู่กับเลขที่16ของม.4/3 สลับกันคนละครึ่งห้อง และนั่นก็เป็น
เลขที่ของนายสองนั่นเอง  ซันไม่เคยรู้จักนายสอง และไม่เคยคิดจะสน
ใจในตัวนายสองด้วยซ้ำไป  แต่เมื่อได้มานั่งสอบด้วยกันความเปิ่นก็เป็นเหตุ
หลังจากเข้าไปเดินมองหาที่นั่งจนแน่ใจ " โต๊ะนี้แหละ"
ซันนั่งรอเวลาที่ใกล้จะถึงเวลาสอบเข้าไปทุกที ตึ้ก ตึ้ก ตึ้ก
เสียงรุ่นน้องคนหนึ่งเดินเข้ามานั่งข้างๆ โต๊ะสอบนี้มีลักษณะเป็นโต๊ะยาว
สำหรับนร.สองคนนั่ง ซึ่งยาวต่อกัน เก้าอี้ด้วยเหมือนกัน แต่ที่เก้าอี้จะ
ไม่มีผนักที่ไว้พิงหลัง เป็นเก้าอี้ไม้ยาว เวลาขยับที่นั่ง จะต้องยกเก้าอี้
พร้อมกันทั้งสองคน แต่ด้วยมีจำนวนนักเรียนที่ขาดสอบ ทำให้เราจำเป็น
ต้องเลื่อนที่นั่งขึ้นไปข้างหน้าหนึ่งโต๊ะ แต่ขข้างหน้านั้นอยู่ติดกระดานดำ แถมไม่มีเก้าอี้อีกตะหาก ทั้งสองเลยตัดสินใจยกเก้าอี้ยาวนี้ข้ามโต๊ะ
สอบของตัวเองเพื่อไปวางไว้ข้างหน้าพร้อมกัน แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
" ปังงงงงงง" มันเป็นเสียงของเก้าอี้ล้มอย่างดัง ดังจนทุกคนในห้อง
เหลียวสายตามามองที่พวกเค้าทั้งสองคนพร้อมๆกัน
"แฮะๆๆ ขอโทษค่ะ" ซันกล่าวขอโทษด้วยความอายพร