ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : intro
กริ๊งง~
ฮ้าาา~~ เลิกเรียนกันแล้วสินะ ปล่อยให้รอซะนานเลย..
o_0!!
อุ๊ย! ซอรี่ๆ หวัดดีค่ะ ชั้นชื่อ ไนติงเกล นะคะ ยินดีที่ได้รู้จัก
ทำงานอยู่ที่ มาเนีย ทัวร์ ค่ะ บริษัททัวร์อันดับหนึ่งของโลก โฮะๆ (ขอเม้าแปป)^^ วันนี้เป็นครั้งแรกที่ชั้นได้มารับน้องๆที่โรงเรียน เพราะเนื่องจากลุงเอก คนขับรถที่ทำหน้าที่มารับมาส่งน้องสาวของชั้นน่ะเขาลากลับต่างจังหวัดเพื่อไปเยี่ยมญาติที่ตกบันไดขาหัก ชั้นก็เลยต้องมารับน้องๆแทนไปก่อนซักระยะ -.,- พอเลิกงานชั้นก็รีบบึ่งออดี้ลูกรักมาที่มหา'ลัยเลยล่ะ
อ้อ! ลืมแนะนำไป ชั้นมีพี่น้องอยู่ 5 คน (เยอะใช่ม้ะ U-U~) ชั้นน่ะ เป็นพี่คนโต น้องคนที่ 2 ชื่อ มิคาเอล เพิ่งจบมา ตอนนี้ก็ทำงานอยู่ที่คาเฟ่พาเลซโซ่ แน่นอนว่าคาเฟ่นี้มีชื่อเสียงมาก~~ ไม่รู้จะอยู่รอดหรือเปล่า เพราะน้องคนเนี้ยไม่รู้จะประหยัดคำพูดไปไหน ถามคำตอบคำ อยู่ด้วยแล้วใบ้จะกิน น่าเป็นห่วงจริงๆเล้ยย คนที่ 3 ชื่อ คาราเมล คนนี้เค้าเรียนอีกมหา'ลัยหนึ่งน่ะ ปี 2 แล้วล่ะ แต่ทำตัวโคตรวุ่นวายเลย หัวดื้อ หาเรื่องทุกวัน (เออ มันไม่ธรรมดา -_-)
คนที่ 4 กะ 5 อ้ะ ชื่อ ราเชลกะเรเชล เป็นแฝดล้ะ แต่เชื่อเถอะ ถ้าชั้นเอาสองคนนี้นะไปให้ใครดูอ่า ไม่มีใครเชื่อหรอกว่าแฝด เพราะอะไรน่ะเหรอ? ลองคิดดูสิ! คนนึงดาวคณะ อีกคนก็ป้าแว่นสุดเฉิ่ม ไม่เหมือนกันซักกะนี้ดด จนบางทีชั้นยังแอบสงสัยเลย ว่าแม่เก็บสองตัวนี้มาจากที่เดียวกันหรือเปล่า แหะๆ ^-^;;;
อ๊ะ! สองคนนั้นเค้าเดินออกจากตึกมาแล้วล่ะ
เอิ่มม แตกต่างกันมากจิงๆสินะ -.,- ภาพที่ชั้นเห็นก็คือ ราเชลอยู่ในเสื้อนิสิตสีขาวขนาดพอดีตัวกับกระโปรงรัดรูปทรงเอเผยให้เห็นเรียวขาสวย รองเท้าคัตชูลายยูนิคอร์นเข้ากับต่างหูม้าโยกตัวเล็กได้ดี โครงหน้าเรียวได้รูปเข้ากับผมสีน้ำตาลทองเป็นลอนได้เป็นอย่างดี อ้อ แล้วก็ชั้นแอบภูมิใจเล็กๆที่ราเชลเอากระเป๋าKLOSETลายกระจกสีที่ชั้นเพิ่งไปซื้อมาให้ใหม่ต้อนรับเปิดเทอมมาใช้ด้วย > < อ่าา.. ต้องพูดถึงเรเชลด้วยสินะคะ เธอก้.. ยังคงคอนเซ็ป 'ป้าแว่นสุดเฉิ่ม' ได้ดี ชุดนิสิตกับกระโปรงพลีทสีดำคลุมเข่าเข้ากับรองเท้าหนังสีน้ำตาล เธอมัดผมไว้เป็นหางม้าแบบหลวมๆเหมือนเคย หนังสือเรียนเต็มมือมาเชียวนะ และชั้นก็เดาได้ว่าหนังสือที่อยู่ในมือราเชลก็คงแบ่งมาถือส่วนหนึ่งด้วย
"พี่เกลขาา~ หนูคิดเถิงงพี่จังเยย~"
เฮ่ออ~~ ว่าแล้วว ยัยราเชลมันกระโดดใส่ชั้นแทบหงายหลังเลย แถมยังส่งสายตาปิ๊งๆมาอีก มันต้องอ้อนขออะไรอีกแน่ๆ ว่าแล้วมันก้ถอนออก แล้วก้ก้มหน้าก่อนจะพูดว่า
"อ่าาา... พี่ๆ หนูอยากไปแคมป์เมเนอร์ฮาวายอ่ะะ จ่ายให้หน่อยน้ะะๆๆๆๆ"
ชั้นเคยเดาอะไรผิดซะทีไหนกานน (-_-) อ้อ แล้วก้ไอแคมป์เมเนอร์ฮาวายนี่ก้รร.นางจัดทุกปีละจ้าา เป็นแคมป์ต้อนรับเฟรชชี่ จัดที่เกาะสิมิลัน เพราะบรรยากาศมันเหมือนฮาวาย ชั้นก้เคยไปแหละ ตอนนั้นเปนเฟรชชี่ ภารกิจรับน้องใหม่มหาโหดบ้าบออะไรก้ไม่รู้ กลับมาครบสามสิบสองก้บุญล้ะ หีๆๆ (-'-)Y แต่ถ้าพวกนางอยากไปก้นะ รับมือเอาเองก้แล้วกัน!
"อุ้ย ได้สิ เดี๋ยวพี่จ่ายให้(สะใจเล็กๆ) กลับเลยนะ"
พอชั้นบอกว่าจะจ่ายให้เท่านั้นแหละราเชลมันก้กระโดดเหยงๆเลย เรเชลเองก้ดูจะดีใจไม่น้อย แต่คงเก็บอาการหน่อย เพราะเดี๋ยวหนังสือเทคนิคสุดหวงมันตก =[]=
แล้วพวกเราก้กลับบ้านกัน บ้านเนี่ยเป็นมรดกตกทอด แต่ชั้นก้ปรับเปลี่ยนมันซะใหม่เป็นบ้านสามชั้น มีสวนเล็กๆอยู่ข้างบ้าน แล้วก้สระว่ายน้ำสำหรับออกกำลังกาย ชั้นล่างก้มีห้องครัว ห้องนั่งเล่นและก็ห้องกินข้าว ชั้นสองก้เปนห้องนอนของทุกคน ส่วนชั้นบนสุดก้เป็นห้องทำงานและอ่านหนังสือ แล้วก็ระเบียง ไม่อยากจะเม้าท์ว่าตอนนี้พวกเรามีเงินเก็บประมาณสามสิบกว่าล้านนะเค่อะ เอาละ พอออดี้ลูกรักบึ่งถึงบ้านสองคนนั้นก็รีบวิ่งแท่ดๆไปเก็บกระเป๋าเลย !=! ชั้นว่ายัยเอลมันกลับมาแล้วล้ะ เพราะแจ๊สสีขาวจอดรออยู่ที่ลานแล้ว เมลมันคงยังไม่กลับแหละ รายนั้นเลิกเรียนก็ไปเดินถนนโมเมตลอดๆ (ถนนสำหรับวัยรุ่นนั่นแหละ มีคาเฟ่ ร้านขายของกระจุ๊กกระจิ๊กเต็มไปหมด นั่นแหละของโปรดนางเลย)
"ป้านุ่มขา วันนี้มีไรทานบ้างอ้ะ ( •^•) "
"วันนี้มีสลัดผักรวม สเต๊กแซลมอน แล้วก็น้ำกีวี่ค่ะ คุณหนูเกล คุณหนูราเชลเขาสั่งไว้ตั้งแต่เช้ามืดเลยนะคะ"
ว้าวววว!! แหม่ ยัยราเชลจะเอาใจฉันล่ะเซ่! อ้อ ลืมบอกไปค่ะ ป้านุ่มคือ ป้านมที่ฉันจ้างมาตอนอายุ 18 ซึ่งตอนนี้ก็เหมือนสมาชิกอีกคนในบ้านนั่นแหละ
ครืดดดด~ ครืดดดด~
"ฮัลโหล ไนติงเกลพูดค่ะ"
(โหล เจ้ เปิดประตูบ้านให้หน่อยดิ้ ลืมเอากุญแจบ้านไปมหาลัยอ้ะ)
อ้าา ยัยเมลนี่เอง แปลกแฮะ กลับเร็วเป็นด้วย^*^ ว่าแล้วฉันก็บอกออกไปทางกระจกใส ก็เห็นนางยืนโบกไม้โบกมืออยู่นอกรั้ว เห้ยย!!! •0• ตอนเช้ามันไปชุดนิสิตไม่ใช่เหรอ ไหงตอนนี้ มันใส่ชุดเอี๊ยมกลับมาหล่ะะ!!!
แกร็ก แกร็ก ครืดดดด~
"ทำไมใส่ชุดนี้กลับมายะ??"
ยัยนั้นชะงักนิดหน่อย ก่อนจะส่งยิ้มแห้งกลับมาแทนคำตอบ นั่น!! ถุงเสื้อนี่ ว่าแล้วฉันก็คว้ามาเปิดดูก็พบเสื้อสีขาวที่มีคราบชมพูๆเต็มไปหมด =[]=
"โหหห เสียใจอ้ะ ทักคำแรกกับน้องสาวคิกขุอาโนเนะอย่างเงี้ยอ้ะเหรออ"
มันพูด ก่อนชูสองนิ้วทำหูกระต่าย หื้ม!!! น่ารักตายและ อย่ามาเปลี่ยนเรื่องเชียวนะ! •\/•
"นี่ๆไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลยนะ ไปทำอะไรมา ห้ะ??"
"เอ่อ... แหะๆๆ เล่นสาดน้ำแดงกับเพื่อน้ะพี่เกล /•~•\ "
"นี่!!! ทำอะไรมา ทะเลาะกับแก็งเด็กเจนมาใช่ป่ะ??"
"ก็ใช่อ่ะแหละ แต่!! มันหาเรื่องเมลก่อนนิ!"
"เฮ่อ~~ โชคดีนะ โดนแค่เนี้ย วันหลังก็อย่าไปมีเรื่องอีกนะ"
"ค่าๆ หนูเข้าห้องก่อนนะ จะไปเปลี่ยนเสื้อ หิวแล้ว บายย~~"
มันว่าก่อนจะคว้าถุงเสื้อแล้ววิ่งแท่ดๆเข้าบ้านไปเลย ==* ยัยเมลมันมีเรื่องตลอดแหละค่ะ จะห้ามมันก็แอบไปมีเรื่องอยู่ดี แล้วไอแก็งเด็กเจนนี่ คู่อริแก็งมันเลย จะเล่าให้คร่าวๆนะ แก็งเมลอ่ะมี 3 คน คือ เมล พีช ลูกแก้ว ส่วนอีกฝั่งน่ะ มี เจน พิ้งค์ ครีม มันทะเลาะกันมาตั้งแต่อยู่มัธยมแล้ว ก็ไม่รู้ว่าทำไม๊ ทำไม แก็งนั้นก็ยังตามมารังควานอยู่อีก และฉันก็คิดว่าชาติหน้าคงจะคืนดีกันไม่ได้ (-_-)Y
เอาล่ะ ไปกินข้าวดีกว่า คงลงมากันครบแล้วแหละ ^^
"เจ้ๆ พรุ่งนี้เจ้จะไปเที่ยวป้ะ"
-[]-
"ไปแล้วทำไม ไม่ไปแล้วทำไม??"
"โห่ เจ้ พรุ่งนี้โรงเรียนหนูหยุดนะ ถ้าเจ้ไปหนูไปด้วย อ๊ะๆ แต่ไปกับเพื่อนนะ ไม่ใช่กับเจ้^^"
หื้ม!!! นังเด็กนี่ นึกว่าจะไปด้วยกัน พรุ่งนี้ราเชลกับเรเชลหยุดน่ะ ก็เลยว่างๆ แต่ฉันคาดว่าคงจะมีแต่ราเชลคนเดียวเท่านั้นแหละที่ไป ดูดิ เรเชลมันยังท่องสูตรตรีโกณมิติอยู่เลย =.,=
"เออๆ อยากไปก็ไป เอ้อ แล้วพรุ่งนี้เอลเงินเดือนออกใช่ไหม เห็นว่ามีโบนัสด้วยนี่"
นางพยักหน้าน้อยๆก่อนจะยิ้มให้ -_- ไม่พูดสินะ ตอนนี้พวกเรานั่งกันกระจัดกระจายมากค่ะ คือ ห้องกินข้าวกับห้องนั่งเล่นมันเชื่อมกันไง มีแค่บานพับกระจกตลอดแนวกั้นอยู่ ซึ่งตอนนี้ถูกเปิดไว้อ้าซ่า มีแค่ฉันและเอลที่นั่งกินกันอยู่บนโต๊ะกินข้าว เรเชล จ่อมอยู่บนโซฟากับข้าวและหนังสืออีกเล่ม ส่วนที่เหลือ นั่งจ่อมอยู่หน้าทีวี =_=*
"แล้วพรุ่งนี้ราเชลไปไหนอ้ะ เจ้จะไปหอดูดาวอาจกลับดึกหน่อยน่ะ"
"อ๋อ ไปสยามอ้ะค่ะ เจ้ๆเอาอะไรป่ะ"
"ไม่ล่ะ/(-- )( --) ส่ายหน้า/ไม่อ่ะแก/เอาดิ้!!!"
นั่นไง ว่าแล้วยัยเมลมันต้องเอาอะไรแน่ๆเลย
"เจ้เอารองเท้ากีฬาอ่ะ เห้! อย่ามองงั้นดิ แต่มันขาดเอง ชึ่ย!!! อ้อ ขอเยลลี่เพิ่มด้วยนะ^^"
"นี่! เจ้ ไอรองเท้าก็พอเข้าใจ แต่เยลลี่เนี่ย มันเต็มตู้เย็นแล้วนะ!!"
ก็จริงล่ะจ้ะ == ในตู้เย็นบ้านชั้นนะ เยลลี่มีทุกรส จนจะเปิดพิพิธภัณฑ์ได้อยู่และ ไม่รู้จะกินอะไรนักหนา
"โห่ ไรกัน อย่าใจดำนักดิ้ ดูๆเนี้ยๆ รสใหม่เพิ่งออก รสเสาวรส น่ากินชิบ!!"
ยัยเมลจับหน้าราเชลให้หันไปดูโฆษณาเยลลี่รสใหม่บนทีวี ก่อนจะทำตาเป็นประกาย ยัยราเชลก็ได้แต่เอือม แล้วสุดท้ายก็ต้องซื้อให้จนได้น่ะแหละ
"เออๆ เดี๋ยวให้นะเจ้ ถ้ามีนะ อิ่มล้ะ ป้านุ่มเนี่ยฝีมือไม่เคยตกเลยนะ"
แต่ละคน ก็ทยอยเอาจานตัวเองไปเก็บในครัวเพื่อที่จะได้ให้ป้านุ่มล้าง แล้วก็เดินขึ้นห้องของตัวเองไป
"ป้านุ่มขา อย่าลืมล็อกบ้านด้วยนะคะ พรุ่งนี้ตอนเช้าตักใบไม้ในสระให้ด้วยนะคะ กู๊ดไนท์ค่ะ^^"
"ค่ะ คุณหนู ฝันดีนะคะ"
ฉันยิ้มให้ป้านุ่มทีนึง ก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นสามเพื่อเคลียร์งานเก่า ก่อนจะไปเที่ยวแหละ..
ฝันดีค่ะ
[บุ๊คมาร์ก]
สวัสดีครับ ผมชื่อบุ๊ดมาร์ก ทุกคนก็คงรู้จักผมไปคร่าวๆแล้วนะ^^ ตอนนี้ ผมอยู่ที่ออฟฟิศ กำลังจัดการเซ็นต์แฟ้มน่าเบื่อพวกนี้อยู่ ชีวิตผมก็อยู่ออฟฟิศตลอด เพราะห้องผู้จัดการจะมี ห้องนอน ห้องน้ำ ห้องครัว และห้องทำงานในตัวน่ะ หลายคนอาจจะอิจฉา แต่อย่าอิจฉาเลย เพราะมันเมื่อยและจำเจสุดๆ
กิ๊ง ก่อง~~
ใครมานะ??
"เชิญครับ"
"มาร์กคะ เมมาแล้ว เอาขนมปังมาฝากด้วยน่ากินป่าว?"
"ฮะๆ ครับๆ"
เม เมจิ เธอเป็นแฟนผมเองล่ะครับ เธอเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เธอพูด พร้อมกับชูถุงขนมปังก่อนจะยิ้มมาให้ผม เธอเดินมานั่งตักผมอย่างถือวิสาสะ แต่ไม่เป็นไรหรอก ก็แฟนผมนี่นา
เธอจูบผมก่อนจะสวมกอดผมแน่น เธอก็เป็นอย่างเนี้ยแหละ แต่ผมก็ยอมเธอทุกครั้ง
"มาร์ก เมไม่ได้เจอคุณตั้งหลายวันทำให้หายคิดถึงหน่อยสิครับ"
"ผมก็คิดถึงเมครับ"
ผมจูบเธอเบาๆก่อนจะยิ้มให้กันและกัน ผมว่าพรุ่งนี้ผมจะพาเธอไปหอดูดาวล่ะ...
[อีริค]
หวัดดี เอ่อ..แป็ปนึงนะ พอดีผมใส่เสื้ออยู่น่ะ ถามผมว่าเพิ่งมาอาบน้ำตอนนี้นะเหรอ?? เฮอะ เปล่าหรอก พอดีมีผู้หญิงแวะมาหาน่ะ แล้วตอนนี้เธอก็ไปแล้วด้วย อ้ะ เสร็จแล้ว คุยกันดีกว่า ผมน่ะ เป็นเจ้าของคาเฟ่พาเลซโซ่ คาเฟ่ที่มีขนาดใหญ่ทำรายได้มากที่สุดในโลกก็แล้วกัน เพราะฉะนั้นเงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับผม บอกไว้ก่อน ที่คาเฟ่ของผมน่ะ จ้างแต่ผู่หญิง เหอะๆ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ง่าย ตอดนิดตอดหน่อยก็ยอมล่ะ น่าเบื่อชะมัด
ช่วงนี้กำลังคิดเมนูใหม่อยู่น่ะเวลาก็ไม่ค่อยจะมีไปทำอะไรกับใครเค้าซักเท่าไหร่หรอก ช่วยผมคิดหน่อยสิ แต่ก็นะ ถ้าคิดไอเดียอะไรได้ก็ติดต่อมาก็แล้วกัน (ชี้มือลงด้านล่างเหมือนพิธีกร==*)
เมื่อวาน ผมก็เพิ่งรับพนักงานใหม่ สวยมากอ้ะ แต่ก็คงง่ายเหมือนพวกในร้านนั่นแหละ
ไปทำงานแล้วนะ
ขอให้ฝันร้ายตลอดคืน หึ....
[เรส]
อ้าว!! สวัสดีครับ มาคุยอะไรกันตอนกลางคืนเนี่ย คนจะหลับจะนอนว้อยย!!! พูดแล้วก็หงุดหงิด เอาเถอะๆ ผมชื่อเรส อยู่ปี 2 เป็นเสือผู้หญิงครับ แหะๆ ^^;
ปกติเวลานี้ผมต้องไปคลับแล้วนะ แต่ตอนนี้ต้องหลับเอาแรงก่อน เพราะพรุ่งนี้ผมต้องสอบภาคปฏิบัติ ซึ่งก็เป็นอะไรที่หนักเอาการอยู่ เห็นผมอย่างงี้ก้รักเรียนเหมือนกันนะครับบบ
ฮ้าวววววว พอเหอะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน นอนล้ะ
กู๊ด...ไนท์...zzZ
[เปเปอร์ พลัสเตอร์]
สวัสดีครับ ^^ ใจร้ายกันจังทำไมพวกผมต้องพูดคนสุดท้ายด้วยอ้ะT^T แต่ก็เอาเถอะ ผม ชื่อเปเปอร์ แฝดของผม ชื่อพลัสเตอร์ รู้รึเปล่า ว่าพวกเราน่ะ เหมือนกันมากเลยนะ เหมือนทุกอย่าง พนันได้เลยว่าคุณแยกพวกผมไม่ออกหรอก...
"เห้ย ไอเปอร์ แกขโมยโค้กฉันไปช้ะ!!!!!"
=*=
แปปนึงนะครับ
"เออ! ขอกินนิดหน่อยทำเป็นบ่น"
"กินนิดหน่อยบ้านป้าแกดิ!!! มันหมดกระป๋องเลยนะเว้ย กูเพิ่งถ่อออกไปซื้อเมื่อกี้เอง ไอ้บ้า!!"
"หยุด!!! เดี๋ยวคืนให้น่า แล้วป้ากูอ่ะ ก็ป้ามึงเว้ย!"
"เออก็จริง...เห้ย!!! ซื้อคืนด้วยนะ อย่าลืมล่ะ!!"
โค้กกระป๋องเดียว== ช่างเหอะ ไอเตอร์ มันไปอาบน้ำล่ะ พวกผมอยู่คอนโดครับ เป็นห้องนอนใหญ่ 2 ห้อง ห้องน้ำในตัว ห้องครัว แล้วก็ห้องนั่นเล่น ระเบียงสระว่ายน้ำอีก เหอะๆ ห่องพวกผมวีไอพีนะครับ อย่าดูถูก เอาเป็นว่าพวกผมมีความลับจะมาบอก คือว่า....
"เห้ยย!!! หยุดพูดเลยนะะ"
ปังง!!!~~
มันโผล่หัวออกมาจากห้องนอนก่อนจะตะโกนใส่ผมเนี่ย =*= เอ่อ เอาเป็นว่าดูเอาเองละกันนะครับ วันนี้คุยกินพื้นที่ไปหน่อย เพราะว่าพรุ่งนี้ผมไม่ว่างอยู่คุยหรอก จะไปสยามเป็นเพื่อนไอเตอร์มันน่ะ เพราะมันจะไปซื้อแมคบุ๊คอันใหม่ เครื่องเก่ามันทุ่มพังไปเมื่อวานนี้เอง^*^ เอาเป็นว่า....
ราตรีสวัสดิ์นะครับ^^
สวัสดีคร่า รีดเดอร์ทู๊กคนนนน ไรท์ต้องขอโทษร้อยล้านๆๆๆๆๆๆๆครั้ง TT
หายไปนานมากเลย รีดเดอร์จะโกรธไรท์หรือเปล่าาา แง้ๆ อย่าโกรธเราเลยน้าาาา
เอาล่ะๆๆ มาเข้าเรื่องกัน
เป็นไงบ้างงงง เปิดเรื่องมาแซ่บๆกันทั้งน้านน แต่ละคน555
ฝ่ายสาวๆ ก็เริ่ดๆ หนุ่มๆก้แร๊งงงส์
ใครว่างๆก้แอดมาคุยกันบ้่าง ไรท์เหงาา
ปล.ไรท์ปิดเทอมแล้วจะอัพให้เรื่อยๆโน๊ะะ
ขอกำลังใจจากเม้นท์ของรีดเดอร์ทุกๆท่านนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น