คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ::::: CURSE ' 05
Xiao Luhan/Oh Sehun/Zhang Yi xing
Kim Junmyun
Rate : PG-15
✚ CURSE ' 05
ท่ามกลางฝูงชนที่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกกันอย่างเมามันส์
ไคเดินนำจุนมยอนแหวกฝูงชนขึ้นไปยังชั้นสองของผับซึ่งจัดไว้เป็นห้องวีไอพีสำหรับแขกพิเศษ
จุนมยอนทำตาโตเป็นไข่ห่าน เมื่อได้มองไปรอบๆ ผับชื่อดังของไคอย่างตื่นตาตื่นใจ
เขาไม่เคยมาที่นี่...เพราะส่วนมากแล้วเขามักจะไปที่คาสิโนสาขาชองชัมดงเสียมากกว่า
ก็พอรู้อยู่ว่าเป็นผับที่ใหญ่มาก และมีชื่อเสียง แต่ไม่คิดว่าจะใหญ่โตได้ถึงขนาดนี้
จุนมยอนมองดูทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความตื่นตาตื่นใจ
จนไคต้องยกยิ้มออกมาอย่างขันๆเมื่อได้เห็นท่าทีของจุนมยอนอย่างนั้น
ตลกชะมัด...หยั่งกะเด็กเพิ่งหัดออกเที่ยว เขาคิดพลางหัวเราะในลำคอเบาๆ
“ทางนี้ครับคุณจุนมยอน...นี่เป็นห้องวีไอพีของเรา
เราสามารถจะมองเห็นทั้งหมดได้จากห้องนี้ครับ”
ไคผายมือให้จุนมยอนเดินเข้าไปในห้องวีไอพีที่เขาได้จัดเตรียมไว้
ซึ่งภายในนั้นมีหุ้นส่วนของเขานั่งรออยู่ก่อนแล้วพร้อมกับลูกชายของเธอ
โอ ซองอา และ โอ เซฮุน
ห๊ะ! เซฮุน!
“พี่ไค!!!”
เซฮุนตะโกนเสียงดังเมื่อเห็นไคเดินเข้ามาพร้อมกับจุนมยอน
เขารีบเดินกระแทกเท้าปึงปังเข้ามาคล้องแขนคนเป็นพี่
ก่อนจะส่งสายตาเย็นชาไปให้จุนมยอนอย่างไม่เกรงใจคนที่แก่กว่า
ไคกรอกตา...เพราะไม่คิดว่าคุณโอจะเอาเซฮุนมาที่ผับในวันนี้ด้วย
“สวัสดีค่ะคุณไค...คุณจุนมยอน”
“สวัสดีครับคุณโอ...มากันนานหรือยังครับเนี่ย?”
ไคยิ้มถามซองอาออกไปก่อนจะผายมือให้จุนมยอนได้นั่งลงข้างๆ
หากแต่ไม่ทันเซฮุนหรอก...เพราะเขาเหวี่ยงตัวลงบนโซฟานุ่ม ก่อนที่จุนมยอนจะได้สาวเท้าเข้ามาเสียอีก
“เซฮุน! ลุกให้คุณเขานั่งสิ
นายมานั่งด้านนี้กับพี่ก็ได้” ไคดุเซฮุนเบาๆ
“ไม่เอา...ก็ผมอยากนั่งกับพี่นี่นา” เซฮุนเบะปาก โดยไม่ใส่ใจจุนมยอนเลยแม้แต่น้อย
“โอ้...ต้องขอโทษด้วยค่ะคุณจุนมยอน ถ้ายังไงเชิญมานั่งด้านนี้ดีกว่านะคะ
พอดีลูกชายฉันกับคุณไคเขาไม่ค่อยได้เจอกัน
แถมไอ้ลูกชายตัวดีก็ติดพี่ชายคนนี้อย่างกับอะไรดี
ยกโทษให้แกเถอะนะคะ...เชิญมานั่งตรงนี้เถอะค่ะ”
ซองอายิ้มให้จุนมยอนเจื่อนๆเมื่อได้เห็นการกระทำของลูกชายอย่างนั้น
เธอผายมือให้จุนมยอนที่ไม่ได้คิดติดใจอะไรมากนัก
ก่อนที่จุนมยอนจะเดินเข้ามานั่งข้างๆ ซองอาอย่างไม่ใส่ใจ
ติดพี่ชาย....เหอะ
ไคกรอกตาอย่างเซ็งๆ
เขาปรายตาไปที่ซองอาที่กำลังพูดคุยกับจุนมยอนอยู่
ก่อนจะหันกลับมากระซิบต่อว่าเซฮุนเบาๆ
“นายอย่าทำอย่างนี้นะอีกเซฮุน! พี่ไม่อยากให้แม่นายรู้เรื่องของเรา
และผู้ชายคนนั้นก็เป็นลูกค้าคนสำคัญของฉันและแม่นาย
นายทำอย่างนี้มันน่าเกลียดมากนะรู้ไหม??”
“เหอะ...แต่ถ้าผมไม่ทำอย่างนี้
มีหวังพี่ก็จะไปจบลงที่เตียงกับไอ้พี่คนนั้นน่ะสิ” เซฮุนพูดไม่เกรงกลัว
“จะบ้าหรือไงเซฮุน? พี่บอกว่าไม่ก็คือไม่สิ
นายพูดอะไรออกมาน่ะเด็กโง่ ทำไมไม่ไว้หน้าพี่บ้างเลย!”
ไคขมวดคิ้วก่อนจะปรามเซฮุนให้หยุดพูด
ก่อนที่อะไรๆจะถูกคายออกมาซะหมด
เหอะ...อันความจริงก็อยากจะไปด้วยอยู่หรอก...
แต่ติดที่ว่าเขาดันไม่ใจง่ายเหมือนนายนี่สิ ไอ้เด็กแก่แดด....
ไคกรอกตาพลางคิดอย่างหัวเสีย
เขาหันกลับไปมองเด็กหนุ่มที่กำลังดูหงุดหงิดงุ่นง่าน
และพร้อมจะเหวี่ยงทุกอย่างที่ขวางหน้าเพราะถูกขัดใจ
“นายเป็นอะไรของนายฮะไอ้เด็กดื้อ!
เฮ้! นี่นายไปทำใครท้องมารึเปล่าเนี่ย?
พี่บอกนายแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปทำอะไรกับคนอื่นเขาไปทั่วน่ะ”
“ไอ้พี่ไค!!!”
เซฮุนตะโกน รู้สึกเจ็บแสบกับคำพูดของไคจริงๆ
หากแต่ท่าทีร้อนรนของเขาไม่ได้ทำให้ไคหันกลับมาให้ความสนใจได้อย่างที่คิด
เซฮุนจึงถลาเข้าไปควงแขนคนเป็นพี่อีกหน ก่อนจะกระซิบที่ข้างหูอย่างร้อนรน
“พี่กำลังจะทำให้ผมเป็นบ้า!!
และพี่ต้องรับผิดชอบเดี๋ยวนี้”
เซฮุนกระซิบเสียงสั่นก่อนจะดึงแขนคนเป็นพี่ให้ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
จนจุนมยอนและซองอาต้องหันกลับมาสนใจเด็กหนุ่มและไค ที่กระโชกโฮกฮากถลันลุกขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
“อะไรกันน่ะเซฮุน...
ทำไมไปกระชากพี่เขาอย่างนั้นล่ะลูก?”
ซองอาดุลูกชายเล็กน้อย
ก่อนที่เธอจะหันมายิ้มเจื่อนๆ เป็นเชิงขอโทษขอโพยให้แก่ไคเพื่อขอให้เขาไม่ถือสา
เซฮุนไม่ได้สนใจเสียงดุของคนเป็นแม่เลยซักนิด เขาทำท่าทีฮึดฮัดก่อนจะตอบแม่ไป
“ผมเปล่าครับแม่...ก็แค่ดีใจไปหน่อย
พอดีพี่ไคบอกผมว่าจะไปสั่งเครื่องดื่มเป็นเพื่อนผมน่ะ
อ้อ...แล้วก็จะไปสั่งมาให้คุณจุนมยอนด้วย”
เซฮุนเสริมอย่างไม่เต็มใจนัก
เมื่อไคยกมือขึ้นไปหยิกที่สะโพกของเซฮุนเล็กน้อย
“โอ้...รบกวนหน่อยนะคะคุณไค
แต่วันหลังก็อย่าตามใจเขามากสิคะ
เล่นเอาลูกชายตัวแสบของฉันเคยตัวหมดแล้ว....”
“อ้อ...ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงเดี๋ยวผมขอตัวซักครู่นะครับ
คุณจุนมยอนคุยกับคุณโอไปก่อนก็แล้วกันนะครับ ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่ดีเจจะขึ้นเลย
เดี๋ยวผมจะไปเอาเครื่องดื่มมาให้คุณเองครับ”
“ขอบคุณมากนะครับคุณไค” จุนมยอนยกยิ้มกับไคเล็กน้อยก่อนที่จะพยักหน้า
เซฮุนจึ๊ปากอย่างขัดใจ เมื่อเห็นจุนมยอนส่งยิ้มมาให้คนของเขาเสียหวานเยิ้ม
ก่อนจะกระชากแขนพี่ชายหน้าคมนั้นให้เดินออกมาจากห้องเสียดื้อๆ
“ทำอะไรของนายน่ะเซฮุน นายบ้าไปแล้วหรือไง?!
แล้วนี่นายกำลังจะพาพี่ไปไหน?”
ไคโวยวาย หากแต่ก็ไม่สามารถหลุดออกจากการเกาะกุมของเซฮุนได้
เซฮุนไม่สนใจเสียงต่อว่าของไคแม้แต่นิด...เขากลับรีบลากคนเป็นพี่เข้าไปยังห้องน้ำห้องหนึ่ง
ก่อนจะเดินตามเข้าไปแล้วปิดล็อคประตูอย่างแน่นหนา ไคกรอกตาไปมาอย่างเบื่อหน่ายเด็กดื้อที่ไม่รู้จักฟังคนนี้
“นายจะทำอะไร?”
ไคถาม เมื่อเห็นเซฮุนรูดซิปเสื้อหนังของตัวเองลงอย่างรวดเร็ว
เผยให้เห็นแผ่นอกสีขาวสว่าง ที่ประดับร่องรอยจางๆ ที่ไคเป็นคนทำไว้เมื่อไม่นานมานี้
ไคกลืนน้ำลายลงไปอึกใหญ่...เพราะไม่คิดว่าโอเซฮุนจะทำอะไรอย่างนี้
“พี่ต้องช่วยผม...เดี๋ยวนี้!!!!”
เซฮุนตวาด ก่อนจะพุ่งเข้าไปประกบปากคนเป็นพี่อย่างเร่าร้อน
ไคหลับตาพริ้ม เมื่อลิ้นร้อนๆ ของเซฮุนพุ่งพรวดเข้ามา
กอบโกยหาความวาบหวามในโพรงปากของเขาเสียจนไม่มีเรี่ยวแรงจะหายใจ
ไคยกยิ้มที่มุมปาก
...มิน่าล่ะถึงได้ดูหงุดหงิดขนาดนี้...
“ทำไมไม่ไปขอให้ผู้ชายหรือผู้หญิงของนายช่วยล่ะ?
นายไม่เห็นจำเป็นต้องถ่อมาหาพี่ที่นี่เลยนี่นา?”
ไคถามพลางยิ้มที่มุมปาก
ทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แก่ใจดีอยู่แล้ว
เซฮุนกัดริมฝีปากอย่างขัดใจ
จะบอกออกไปก็เหมือนยอมรับว่าเขาเองก็มีคนอื่นอย่างที่คนเป็นพี่บอกจริงๆ
ทำเอาไคต้องยิ้มขำกับท่าทางลุกลี้ลุกลนของเซฮุนเล็กน้อย
ก่อนที่มือหนาจะถูกยกขึ้นไปรูดซิปเสื้อหนังนั้นขึ้นตามเดิม
“เอาเถอะนะ...งั้นพี่จะช่วยนายเอง
แต่นายไม่ต้องถอดหรอกเซฮุน
เดี๋ยวเสื้อผ้าที่อุตส่าห์ใส่มาจะยับซะเปล่าๆ”
ไคพูดพลางยกยิ้มเจ้าเล่ห์
ทำเอาเซฮุนต้องยกคิ้วและหลิ่วตาให้คนเป็นพี่อย่างมีคำถาม
หากแต่ยังไม่ได้ถามอะไรออกไป ไคก็ดึงคางเรียวของคนเด็กกว่าขึ้นไปประกบจูบร้อนแรงเสียแล้ว
“อื้อ...” เซฮุนครางตอบรับลิ้นร้อนที่พุ่งเข้ามาภายในโพรงปาก
เขาตวัดลิ้นตอบรับ พร้อมยกแขนโอบรอบคอคนเป็นพี่เอาไว้แน่น
ไคยกยิ้มกริ่มก่อนจะปฏิญาณกับตนเองในใจว่า
แค่สิบนาทีเท่านั้นแหละ...ที่จะส่งให้เด็กดื้อด้านคนนี้ไปถึงสวรรค์
โอ้! คุณอาจจะคิดว่าผมกำลังโม้อยู่ล่ะสิ
ใช่...บางทีที่ผมเองก็ไม่ได้มั่นใจอะไรมากมายนักหรอกนะ เพราะผมยอมรับว่าผมเองไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้น
แต่ไม่รู้สิ... ผมกลับพบว่ามันสำเร็จทุกครั้งเลยล่ะ เวลาที่ผมบอกกับตัวเองอย่างนี้
หึหึ...
.
.
เพราะงั้นผมขอเวลาแค่สิบนาที เริ่มนับถอยหลังได้เลย...
✚ TALK
ตอนนี้สั้นนิดหน่อยนะคะ นมน.ง่วงม๊ากกก
และมีลิสต์เรื่องอื่นที่ต้องแต่งต่อเพียบเลย ;___;
เข้าใจนมน.ใช่ม้าาา อย่าโกรธกันนะคะ
สัญญาว่าจะมาต่อให้เร็วที่สุดค่ะ
จุ๊บ >3
ความคิดเห็น