กรุ่นไอดินกลิ่นผลไม้ปราณวิญญาณห๊อมหอม 清新芳香 (จบแล้วมี E-Book นะคะ) - นิยาย กรุ่นไอดินกลิ่นผลไม้ปราณวิญญาณห๊อมหอม 清新芳香 (จบแล้วมี E-Book นะคะ) : Dek-D.com - Writer
×

    กรุ่นไอดินกลิ่นผลไม้ปราณวิญญาณห๊อมหอม 清新芳香 (จบแล้วมี E-Book นะคะ)

    เกิดมาปลูกผักผลไม้อันใดก็อร่อยไปหมดทู๊กอย่าง ฟืดดด! กลิ่นไอดินนี้ช่างสดชื่น ฟืดดด! กลิ่นผลไม้ปราณวิญญาณก็ช่างห๊อมหอม ฮ่าๆ ไปหาเงินเยอะๆ กันเถอะท่านปู่จะได้ออกไปเที่ยวทั่วหล้าและตามหาคนตระกูลไป๋ของเรา

    ผู้เข้าชมรวม

    305,857

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1,249

    ผู้เข้าชมรวม


    305.85K

    ความคิดเห็น


    3.07K

    คนติดตาม


    4.71K
    จำนวนตอน :  89 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  23 ก.พ. 67 / 07:59 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    sds

    สวัสดีค่ะนิยายเรื่องที่ 10 นะคะ เรื่องนี้ใช้นามปากกาเป็น 'เจ้าก้อนตำลึงทอง' 

    ตอนนี้นิยายมี E-Book แล้วนะคะ จิ้มลิงค์ด้านล่างได้เลยค่าา

    แจ้งค่ะ นิยายมีการติดเหรียญนะคะ

    กรุ่นไอดินกลิ่นผลไม้ปราณวิญญาณห๊อมหอม 清新芳香

    โปรย

    เกิดมาปลูกผักผลไม้อันใดก็อร่อยไปหมดทู๊กกกอย่าง ฟืดดด! กลิ่นไอดินนี้ช่างสดชื่น ฟืดดด! กลิ่นผลไม้ปราณวิญญาณที่ปลูกก็ช่างห๊อมหอม ฮ่าๆ ไปหาเงินเยอะๆ กันเถอะท่านปู่จะได้ออกไปเที่ยวทั่วหล้าและตามหาคนตระกูลไป๋ของเรากัน....

     

    นางคือจิ่วจิวน้อยเป็นหลานคนที่14 ของตระกูล...

    “เจ้าสิบสี่มาหาปู่สิ”

    “เจ้าค่าท่านปู่วว ฉิบฉี่มาล้าวววว ฮิ ฮิ”

    “เอ้านี่ รับไปสิเจ้าสิบสี่ ปู่ให้สิ่งนี้เอาไว้ปลูกของที่อยากกินนะ”

    “หื้มม ของที่อยากจินหรือเจ้าคะ ขอบคุณท่านปู่เจ้าค่า คึ คึ คึ”

    จากนั้นไม่ว่าเจ้าสิบสี่ตัวน้อยจะเดินทางไปในพื้นที่แห่งหนตำบลใด ผู้คนก็มักจะได้รับการแจกจ่ายผลไม้ปราณวิญญาณที่ทั้งหอมทั้งหวานรสชาติอร่อยที่แสนล้ำค่าอยู่เสมอ

    -----------------------------------------

    บทสนทนากับท่านอาคนหนึ่งที่จิ่วจิวเห็นว่าเป็นคนแปลกๆ

    “ข้ายังเดินเตาะแตะอยู่เลย หนังก็เหนียวเสือยังแทะไม่เข้า จินไม่อร่อยหร๊อกกก ท่านอา คนแบบ...คนแบบฉิบฉี่ไม่ดีหรอกเจ้าค่าา”

    “หึ หึ หึ เจ้าเป็นเช่นนั้นยิ่งดีมากนัก เดินเตาะแตะสิดีเจ้าจะได้วิ่งหนีข้าไม่พ้น...หนังเหนียวก็ยิ่งดี ดีมากด้วย เพราะข้าจะได้เก็บเจ้าไว้กินได้นานๆ”

    “ฮึก นะ น่ากลัว” สองมือเล็กป้อมยกขึ้นกอดพุงกลมนุ่มนิ่มของตนเองไว้อย่างแน่นหนา พร้อมเหลือบตามองหน้าอีกฝ่ายอย่างหวาดระแวงถึงขั้นสุด

    “หึ หึ หึ” เจ้าเด็กตัวกลมนี่ตลกจริงๆ แค่นี้ก็เชื่อด้วย แบบนี้ค่อยทำให้ข้าหายเบื่อได้หน่อย เอานางไปเลี้ยงไว้ที่ตำหนักดินแดนข้างบนก่อนดีหรือไม่นะ....

     

     คึ คึ คึ ^_^ ฝากเอ็นดูเจ้าเด็กหนังเหนียวเสือแทะไม่เข้าอย่างน้องฉิบฉี่ เอ้ยย! สิบสี่กันด้วยนะเจ้าคะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

     

    ©สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พุทธศักราช 2537 (ฉบับเพิ่มเติมพุทธศักราช 2558)

    ไม่อนุญาตให้ผู้ใดทำซ้ำ ถ่ายสำเนา แสกนเนื้อหา ดัดแปลง ปลอมแปลงหรือคัดลอกภาพและเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ด้วยรูปแบบหรือวิธีการอื่นหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้ในเชิงพาณิชย์เพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์หรือทางอื่นทางใดก็ตามไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์แล้วเท่านั้น

     

     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น