คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : ตอนที่ 18 : น้องชาย กับ นก?
ตอนที่ 18 : น้องชาย กับ นก?
ในยามนี้ความสงบได้มาเยือนทวีปแกรด์ฮูป หลังจากที่ผู้เป็นนายออกไปจัดการเรื่องราวอะไรบางอย่าง ก่อนจะกลับมาพร้อมสมาชิกใหม่
เอล์ฟโบราณ 1 ใน 7 เผ่าพันธุ์แรกเริ่ม ก็ได้มีบ้านหลังใหม่กันเป็นที่เรียบร้อย
ริเก็นริวที่กลับมาอยู่ในรูปลักษณ์ของจิตวิญญาณแห่งต้นได้โลก ได้นอนพักผ่อนเพียงพอหลังจากที่ไปช่วยเหล่าเอลฟ์โบราณก็ตื่นขึ้นมาในบ้านต้นไม้ของตน บ้านที่เกิดจากการควบคุมต้นไม้ที่ไม่มีจิตวิญญาณมาพันเกี่ยวกันโดยไม่มีส่วนไหนที่เกิดจากการตัดเลยแม้แต่นอน
" วันนี้มีงานต้องทำสินะ " ว่าแล้วเจ้าตัวก็ใช้กายหยาบไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมือทานผลไม้ที่ได้รับมาจากบรรดาต้นไม้ที่มีจิตวิญญาณ และ สัตว์สายพันธุ์ต่างๆที่อาศัยอยู่
" ตรวจดูกำแพง ตรวจดูอาณาเขตของสัตว์อสูรและสัตว์เวทย์ แล้วก็ . . . " ดวงตาสีมรกตขอบทองจ้องมองไปยังร่างของชายหนุ่มที่นอนอยู่ในโลกศพสีดำอย่างเป็นกังวล
" ช่วยทำข้าเป็นข้ารับใช้ท่านทีท่านผู้มีพระคุณ งั้นเหรอ ? เป็นคำขอที่ยากจังนะ " ริเก็นริวเดินไปยืนอยู่เบื้องหน้าของร่างนั้นก่อนจะก้มลงไปลูบแก้มที่เย็นเฉียบเบาๆ วงเวทย์สีขาวนวลปรากฏขึ้นใต้โลงศพ วงเวทย์สีทองถูกสลักเอาไว้ที่ร่างกายของเทวาหนุ่ม ไอสีขาวลอยออกมาเชื่อมต่อกับร่างกายของผู้ที่อยู่ในโลงศพเพื่อที่จะเริ่มการทำงานของวงเวทย์
" นี่เป็นเวทย์ที่ผมคิดขึ้น จากความทรงจำที่เคยดูและศึกษามาในตอนที่อยู่โลกนั้น " ดวงตาสีมรกตขอบทองเปร่งแสงตอบรับกับไอเวทย์ที่ลอยอยู่ทั่วห้อง
" กำเนิดจากความว่างเปล่า วิญญาญร่ำร้องอย่างโศกเศร้า แสงสีขาวตอบรับแล้ว คำวิ่งวอนจักเป็นจริง ตื่นขึ้นมาเสีย ผู้เป็นดังบุตร เป็นดั่งน้องชาย เป็นดั่งอัศวิน นามของเจ้าคือ อดามัส " ศพของเทวาหนุ่มลอยขึ้นก่อนจะถูกปกคลุมด้วยแสงสีขาวประกายทองจากวงเวทย์ที่ถูกร่าย กลายเป็นก้อนไหมอยู่ในอากาศ ริเก็นริวเห็นเช่นนั้นก็ได้ยื่นมือที่ถูกกรีดให้มีเลือดไหลออกมาไปแตะเบาๆ
" หนึ่งโลหิตสร้างชีวี หนึ่งโลหิตปลุกให้ตื่น หนึ่งโลหิตคือสัญญา ที่เจ้าได้ให้ไว้ "
ก้อนไหมสีขาวที่ได้รับเลือดจากริเก็นริว พลันสลายไปหลงเหลือไว้เพียงร่างของชายหนุ่มผู้หนึ่งที่ทั่วทั้งร่างมีแต่สีขาว
" อดามัส . . . ? พร้อมรับใช้ท่าน " ดวงตาสีน้ำเงินว่างเปล่าจ้องมองไปที่ผู้เป็นนาย เพื่อที่จะสลักน้ำเสียง ไอวิญญาณ ดวงตา กายหยาบ และ พลังเวทย์ลงในดวงวิญญาญที่ว่างเปล่าของตน
" ยินดีที่ได้พบนะ อดามัส ผู้พิทักษ์และน้องชายของเรา "
" . . . ครับ "
ริเก็นริวที่มีน้องชายพวงด้วยผู้พิทักษ์ก็จัดการแต่งตัวพร้อมกับสอนพื้นฐานการใช้ชีวิตให้ ก่อนจะทำการลากน้องชายไปสำรวจผู้ที่อาศัยอยู่ทันที โดยที่แรกที่จิตวิญญาณหนุ่มมาคือหมู่บ้านแห่งใหม่ของเหล่าเอลฟ์โบราณนั้นเอง
ทางด้านดาราธารที่รับรู้จากหน่วยลาดตระเวนถึงการมาเยือนของริเก็นริวก็รีบวิ่งออกไปรอรับพร้อมด้วยผู้อาศัยทุกคน
" ท่านริเก็นริว ! "
" ท่านริเก็นริวเจ้าคะ นี่ผลไม้ที่ข้าเก็บมาเจ้าค่ะ "
" ท่านริเก็นริว ดอกไม้นี่หนูขอมาจากคุณต้นไม้ค่ะ "
อดามัสที่เห็นว่านายของตนโดนรมล้อมก็กางปีกสีขาวนวลเกินกว่าที่ชาวเทวาจะมีได้ บินไปอุ้มนายของตนออกมาจากวงล้อมแล้วส่งลงข้างๆดาราธาร กับ อาธาร สองพี่น้องเอลฟ์โบราณที่ยืนมองด้วยรอยยิ้ม
" ท่านริเก็นริว ขอบคุณที่ช่วยเหลือพวกข้าเอาไว้ขอรับ ตัวข้ามีนามว่า อาธาร ยินดีที่ได้พบท่านขอรับ " เอลฟ์หนุ่มผมสีน้ำตาลแดง ที่เคยถูกริเก็นริวช่วยรักษาเอาไว้บอกโดยมีพี่ชายของตนคอยประคอง
" ท่านริเก็นริว . . . คนผู้นั้นอย่าบอกนะว่า " ดาราธารที่เห็นชายหนุ่มคนนั้นก็จดจำได้ในทันทีแม้ว่าจะมีรูปร่างแตกต่างไปจากเดิมก็ตาม
" ครับ อย่างที่คุณดาราธารคิดเลย " ว่าแล้วริเก็นริวดันหลังอดามัสออกมายืนข้างหน้า
" ขอแนะนำนะครับ ! เด็กคนนี้มีชื่อว่า อดามัส เป็นน้องชายพวงด้วยผู้พิทักษ์ของผม ฝากตัวแทนเด็กคนนี้ด้วยนะครับ ! "
" ยินดียิ่งที่ท่านสมความปราถนา " ดาราธารกล่าวยินดีพร้อมกับกุมมือของอดามัสเอาไว้
" ยินดีที่ได้พบท่าน " อาธารคอยๆเดินมากุมมือของชายหนุ่มผมขาวเช่นเดียวกับผู้เป็นพี่ชายก่อนที่ทั้งสองจะกล่าวอวยพรพร้อมกัน
" แสงอาทิตย์อันอบอุ่น มวลบุปผาแสนอ่อนโยน ขอให้ท่านได้พบในสิ่งที่หวัง "
สิ้นเสียงอวยพรของสองพี่สองร่างของอดามัสผลันเปร่งแสงสีขาวออกมาก่อนที่แสงนั้นจะรวมตัวกันเป็นมงกุฏดอกไม้สีชมพู่บนศีรษะของเทวฑูติหนุ่ม
" ดอกไม้ ? "
ริเก็นริวที่เห็นท่าทางของน้องชายจับมงกุฏดอกไม้ด้วยความสงสัย ก็เข้าไปกอดเบาๆเพราะตัวของเทวฑูติหนุ่มเปรียบเสมือนเด็กทารกที่เพิ่งจะได้พบกับโลกกว้างนั้นเอง
" เอ้า ! เมื่อมีคุณให้ของต้องขอบคุณด้วยนะ ดาจัง "
" . . . ขอบคุณครับ ? "
ริเก็นริวได้พาน้องชายของตนเที่ยวชมหมู่บ้านเอลฟ์โบราณสักพักก่อนที่จะพาไปเยี่ยมเยียนสัตว์อสูรและสัตว์เวทย์ที่อาศัยอยู่อย่างคราวๆ
อดามัสที่ถูกผู้ที่เป็นทั้งเจ้านายและพี่ชายพาไปด้วยได้โดนเหล่าลูกสัตว์สายพันธุ์ต่างๆรุมล้อมจนกลายเป็นก้อนกลมๆทุกครั้งที่รังต่างๆไม่ว่าจะเป็นผู้ที่อาศัยบนฟ้าหรือพื้นดินทำให้จิตวิญญาณหนุ่มหัวเราะทุกครั้งที่ตนหันกลับมาเห็นก้อนกลมๆข้างหลังตน
" ช่วยด้วย . . . ท่านริ ไม่สิ ท่านพี่ "
" จ้าๆ " ริเก็นริวถูกขอร้องเป็นครั้งที่สิบตอบรับด้วยรอยยิ้มพร้อมกับเดินเข้าไปอุ้มร่างสีขาวออกมา โดยมีเจ้าของรังทองตามตาละห้อย
สองพี่น้องได้พากันไปเยี่ยมผู้อาศัยเกือบร้อยจนตอนนี้ดวงอาทิตย์ใกล้จะลาลับก็พากันมานั่งชมดวงอาทิตย์ตกดินอยู่บนหน้าผาที่สูงสุดของทวีปแกรด์ฮูป
" ชอบไหม ? ดาจัง " ภาพของพี่ชายแสนสวยจ้องมองมาอย่างอ่อนโยนทำให้อดามัสที่เพิ่งเกิดขึ้นมาอดที่จะยิ้มตามไม่ได้
" ชอบครับ ท่านพี่ "
" ดีจังนะ ที่ดาจังยิ้มแล้ว "
" ยิ้ม? " อดามัสเอียงคอมอง
" แบบนี้ไง ! " ว่าแล้วริเก็นริวก็ยิ้มให้ดู
ในระหว่างที่สองพี่น้องกำลังยิ้มให้กันอยู่นั้น เทวฑูติหนุ่มผลันเห็นบางอย่างร่วงลงมาจากบนฟ้า จึงรีบกางปีกของตนบินไปรับร่างนั้นเอาไว้ก่อนที่จะตกถึงพื้น แล้วอุ้มมาวางตรงหน้าพี่ชาย
" นก ? "
" ! ไม่ใช่นกนะอดามัส "
" มีปีก?เหมือนกันเหรอ ? " อดามัสบอกพร้อมกับชี้ไปที่ปีกของตนกับปีกของร่างที่อุ้มมา ทำให้ริเก็นริวต้องหยุดคำถามของน้องชายเอาไว้ก่อนแล้วรีบนำเทวาหนุ่มไปทำแผลด้วยความกังวลใจเล็กน้อย
" เฟียร์ โซลเตอร์ ฝากจับตาดูเหล่าเทวาที่นะ " เดิมที่ริเก็นริวเป็นคนที่ลางสังหรณ์แม่นย่ำตั้งแต่ที่อยู่โลกนั้นแล้ว ทางสองผู้พิทักษ์ที่ได้รับมอบหมายยิ้มออกมาด้วยความยินดี
" รับทราบ นายเหนือ " ×2
.................................................................................................................................
ทางด้านเผ่าเทวา
สวนอันแสนงดงามที่เต็มไปด้วยดอกไม้นานพันธุ์ตอนนี้กลับถูกชโลมไปด้วยเลือดของเหล่าเทวาที่รักสงบ
ผู้บุกรุกยืนอยู่เบื้องหน้าม่านสีขาวพร้อมกับแสยะยิ้มออกมาด้วยความมั่นใจ
" ข้าชนะแล้ว "
" . . . . "
.................................................................................................
มาแล้ววว
ความคิดเห็น