ณ หอประชุม
'' การที่เรามาอยู่ด้วยกัน ณ ที่แห่งนี้ ถือเป็นความประสงค์ของกงล้อแห่งโชคชะตา พวกเราที่อยู่ที่นี่ รู้จักกันที่นี่จึงไม่ใช่เรื่อง
บังเอิน.... ''
คิลที่อยู่แถวหน้าสุดนั่งฟังอาจารย์กล่าวโอวาทอย่างสงบนิ่ง แม้อาการเจ็บแปล๊บบริเวณใบหน้าจะไม่ยอมสงบตาม ในใจก็กล่าวสาปแช่งคนขับรถไปพลาง สำหรับเขานี่คงเป็นครั้งแรกที่โดนผู้หญิงจูบและโดนตบในเวลาไล่เลี่ยงกัน ระหว่างที่เขากำลังคิดอะไรเพลินๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเขามาถามเขา
'' เก้าอี้ที่วางกระเป๋านายขอนั่งหรือเปล่า พอดีที่อื่นมันเต็ม ''
ลักษณะชายคนนั้นสูงพอๆกับคิล ไว้ผมยาวประบ่าสีน้ำเงินอ่อน หน้าเรียวได้รูป ดวงตาสีฟ้าชวนให้หลงใหล บวกกับรอยยิ้มกวนๆของชายขี้เล่นชวนให้สาวๆหลงเสน่ได้ไม่ยาก คิลยิ้มกลับอย่างเป็นมิตรก่อนจะตอบชายคนนั้น
'' ไม่เป็นไร เชิญนั่งตามสบาย ''
'' งั้นไม่เกรงใจละนะ '' พูดจบชายคนนั้นก็ค่อยๆหย่อนก้นลงเก้าอี้อย่างไม่รีบร้อนก่อนจะพูดต่อ
'' นายทะเลาะกับแฟนหรอ ''
'' เปล่านี่ ผมยังไม่มีแฟน '' คิลรีบตอบอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพูดต่อ
'' ทำไมนายคิดแบบนั้น ''
'' ก็หน้านายมีรอยฝ่ามือผู้หญิงนี่ เป็นผู้หญิงที่มือสวยด้วยหน้าตาก็คงจะสวยพอกัน '' เขากล่าวติดตลกจนคิลแอบถอนหายใจเบาๆคนเดียว จากนั้นชายคนนั้นก็พูดต่อ
'' แล้วนายไปทำอะไรให้โดนเธอตบล่ะ ''
คิลที่กำลังแอบถอนหายใจอยู่ได้ยินเข้าก็สะดุ้งภาพเหตุการณ์ครั้งนั้นผุดขึ้นมาฉายให้เห็นเป็นฉากๆ เขาพยายามกลืนน้ำลายก่อนจะตอบ
'' เอ่อ เรื่องมันยาวน่ะ แถมค่อนข้างซับซ้อนนิดนิง ''
ชายคนนั้นเห็นอาการเป๋อๆของคิลก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ ก่อนจะหยิบน้ำเปล่าในขวดขึ้นมาดื่มดับกระหายเสร็จแล้วก็ยิงคำถามต่อ
'' ฮ่าๆนายนี่มันน่าสนุกดี ว่าแต่นายชื่ออะไร เป็นผู้ใช้เทพ ใช้พลังธรรมชาติ หรือเอสเปอร์ล่ะ ''
คิลได้ฟังก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างสงสัย เขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อ 2 ปีที่แล้วที่มีคนแปลกๆเดินเข้ามาหาเขาหลังจากที่หายนะบังเกิดพร้อมกับมอบสร้อยและแผนที่โรงเรียนนี้ให้พร้อมกับคิดในใจ ' อา ตอนนั้นเขาพูดว่าอะไรนะ ' ก่อนจะถามกลับ
'' เทพ ธรรมชาติ เอสเปอร์ ที่นายพูดมาหมายถึงอะไร ''
'' ฮ่าๆ นายนี่มันน่าสนุกจริงๆด้วย นายมาเรียนที่นี่โดยไม่รู้อะไรเลยหรอไง '' เขาพูดพร้อมกับตบใหล่คิลอย่างชอบใจ
'' ก็ไม่รู้สิ มีรายชื่อเข้าเรียนตอนไหนก็ยังไม่รู้เลย ''
'' นายนี่มันน่าสนุกกว่าที่คิดไว้ซะอีก ผมชื่อไรท์ ยินดีที่ได้รู้จัก ''
'' อ่าครับ ผมคิล ''
'' นี่นักเรียน 2 คนนั้นอยู่ในความสงบหน่อย ผู้อำนวยการกำลังจะขึ้นมาให้โอวาทแล้ว '' เสียงเข้มๆของอาจารย์ที่ดังมาจากข้างหลังด้งขึ้นมาแทรกการสนทนาของทั้งคู่ ทำให้ทั้ง 2 ต้องกลับมาอยู่ในความสงบอีกครั้ง
หลังจากนั้นก็มีผู้หญิงอายุประมาณ 25 ปีเดินขึ้นมาบนเวที ลักษณะของเธอเป็นค่อนข้างสูง ผิวขาวกำลังดี รูปร่างหน้าตาสวยมีเสน่ชวนให้ผู้ชายหลายๆคนหลงรักเธอได้อย่างไม่ยาก
" วันนี้ครูจะไม่พูดเยอะ ในอณาเขตของโรงเรียนจนถึงรั้วโรงเรียน จะมีพลังของอัญมณีแห่งพันธสัญญาครอบคลุมทุกบริเวณ พลังของมันจะทำให้บุคคลที่อยู่บริเวณนั้นสามารถฟื้นฟูและรักษาตัวได้ไวกว่าปกติถึง 10 เท่า หากนักเรียนคนไหนที่เสียชีวิตภายในพื้นที่นี้ดวงวิญญาณจะถูกเก็บเอาในอัญมณีเพื่อรอการฟื้นฟูร่างเนื้อและส่งกลับร่าง เวลาในการเกิดจะขึ้นอยู่กับความเสียหายที่ได้รับ จึงไม่ต้องกัลวลถึงการฝึกที่เสี่ยงต่อชีวิต สุดท้ายขอให้สนุกกับการเรียน "
เมื่อผู้อำนวยการกล่าวจบเหล่าบรรดานักเรียนก็ทยอยกันออกจากหอประชุม ไรท์ที่เดินอยู่กับคิลกล่าวออกมาอย่างตื่นเต้น
" สถานที่ที่ไม่มีวันตาย นายว่าสุดยอดไปเลยใช่ป่ะ "
" มั้ง " คิลตอบแบบส่งๆ
"ว่าแต่นายรู้ชื่อห้องเรียนหรือยัง ถ้าไม่รู้ก็ไปดูรายชื่อที่ติดไว้ตรงหน้าบอร์ดดิ เดี๋ยวผมพาไป "
เนื่องจากหน้าบอร์ดรายชื่อมีนักเรียนมุงอยู่มาก ทั้ง 2 จึงเสียเวลาส่วนใหญ่ไปกับการฝ่าฝูงชน หลังจากมาถึงไรท์ก็อาสาดูรายชื่อคิลให้
" สุดยอดนายได้เรียนห้อง 4-SSพิเศษ ด้วย "
" 4-SSพิเศษ มันสุดยอดตรงไหน "
คิลถามอย่างแปลกใจ
"ก็ตรงที่มันเป็นห้องที่รวบรวมนักเรียนระดับพิเศษสุดๆไม่ว่าจะเป็นผู้ใช้เทพ พลังธรรมชาติ หรือเอสเปอร์ ที่มีพลังเข้าข่ายเป็นภัยหรือเป็นอันตรายมารวมกันน่ะสิ "
" หาผมอันตรายหรอ " คิลพูดพร้อมกับชี้ตัวเอง คำว่าอันตรายทำให้เขานึกถึงเหตุการณ์ในอดีตเมื่อ 2 ปีที่แล้ว คิลนิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดกับตัวเองเบาๆ " อันตรายมากด้วย "
ไรท์เดินเข้ามากอดคอคิลก่อนจะพูดให้กำลังใจด้วยรอยยิ้ม
" นายอย่าเพิ่งคิดมากไป อย่างน้อยก็ยังมีตัวอันตรายอย่างผมเป็นเพื่อนน่า " คิลหันไปถามไรท์ด้วยความแปลกใจ
"นายดูไม่เหมือนคนอันตรายเลยนี่ แถมพูดอย่างกับได้อยู่ห้องเดียวกับผม "
" ถูกต้องนะคร้าบบบ ผมก็อยู่ห้อง 4-SSพิเศษ เหมือนกัน "
เขาพูดอย่างอารมณ์ดีจากนั้นก็พูดต่อ " พวกอาจารย์นี่ใจร้ายจังให้คนใสซื่อมาอยู่ห้องนี้ซะได้ "
ไรท์พูดพร้อมกับก้มหน้าลงเอาฝ่ามือไปทาบกับพื้น แล้ว
พูดกับคิลว่า
" คอยดูพลังของผมให้ดีนะ นี่คือพลังธรรมชาติสายเยือกแข็ง "
เมื่อไรท์พูดจบ พื้นที่บริเวณนั้นก็ถูกเคลือบด้วยแผ่นน้ำแข็งในพริบตามันลุกลามกัดกินนักเรียนบริเวณภายในให้กลายเป็นน้ำแข็งอย่างรวดเร็วจนไม่มีใครรู้ตัวด้วยซ้ำ
" นายทำอะไรน่ะ " คิลถามอย่างตื่นตระหนก
" ก็ใช้พลังให้ดูไง "
ไรท์ตอบด้วยรอยยิ้มราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นพร้อมกับยกเท้าถีบนักเรียนคนหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ ส่งผลให้ร่างนักเรียนคนนั้นล้มลงกระแทกพื้นอย่างไร้การควบคุม
เพล้งงงง !
ร่างนักเรียนคนนั้นแตกออกจากกันกลายเป็นเศษน้ำแข็งกระจายอยู่ทั่วพื้น
" เฮ้ย น..นายฆ่าเขานี่ " คิลอุทานอย่างตกใจ
ไรท์หันกลับมามองคิลใบหน้ายิ้มแย้ม เขาบิดขี้เกียดไปมาเล็กน้อยก่อนจะตอบด้วยท่าทีเฉ่ือยๆว่า
" ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวก็เกิดใหม่ "
คิลพยายามกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากแล้วพูดออกมาอย่างแผ่วเบา
"ขอถอนคำพูดเรื่องที่บอกว่านายปกติ ไม่อันตราย "
" ด้วยความยินดีครับ "
............................................................................................................................................
ณ ห้อง 4-SSพิเศษ
" เฮ้อ ถึงห้องซะที "
คิลพูดออกมาหลังจากที่เห็นป้ายห้อง 4-SSพิเศษ เขาใช้เวลานานกว่าครึ่งชั่วโมงในการค้นหาห้อง ด้วยที่ว่าอาณาเขตโรงเรียนมีขนาดใหญ่จนกินเนื้อที่ไปทั่วทั้งเกาะ ในตอนแรกคิลเข้าใจว่าเกาะแห่งนี้ประกอบไปด้วยเมืองและแห่งอุสาหะกรรมธรรมดา แต่ที่ไหนได้ทั้งหมดเป็นเพียงส่วนหนึ่งของโรงเรียนนี้ทั้นนั้น เขาจึงไม่แปลกถ้าหากมีคนบอกว่าโรงเรียนแห่งนี้จะรวบรวมพวกมีพลังพิเศษจากทั่วโลกไว้
" เฮ้ นายจะรีบหาห้องทำไม ผมยังอย่างจะแวะเยี่ยมชนให้ทั่วๆสักหน่อย แถมผมเพิ่งได้ข่าวมาว่ามีผู้ควบคุมเทพสายเลือดแท้ที่ว่าอัจฉริยะสุดๆอยู่ห้อง 4-B ด้วย "
เมื่อคิลฟังจบก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา ตั้งแต่เขารู้จักกับไรท์ เขาก็เริ่มถอนหายใจบ่อยขึ้นแล้วคิดในใจ ' ถ้าระดับสายเลือดแท้บวกกับโครตอัจฉริยะยังได้แค่อยู่ห้อง 4-B แล้วไอพวกห้อง 4-A,4-SS จะขนาดไหน และที่สำคัญการปล่อยให้บุคคลอันตรายระดับห้อง 4-SS พิเศษ อย่างไรท์มาเดินเล่น มีหวังทั้งโรงเรียนได้มีคนตายเกลื่อน แหง๋ๆ
" วันนี้ผมว่าเราควรจะทำความรู้จักกับเพื่อนในห้องก่อนจะดีกว่านะ " คิลพยายามพูดเกลี้ยกล่อมเจ้าเพื่อนตัวดี
ไรท์ทำหน้าเซงเล็กน้อยก่อนจะยิ้มร่าออกมา จากนั้นเขาก็ยกมือขวาขึ้นมาทาบไว้กับประตูห้องพร้อมกับสร้างมวลสารพลังขนาดใหญ่ ก่อนจะพูดอย่างร่าเริง
" ความคิดนายดีนะ ถ้าเกิดผมแช่แข็งทุกอย่างในห้อง เพื่อนๆที่อยู่ข้างในจะออกมาต้อนรับเรามั้ย "
" เฮ้ยๆ อย่านะโว้ย !! " คิลพยายามห้ามเจ้าเพื่อนตัวแสบ แต่มันหาได้สนใจไม่
" อะ ฮ่า ได้เวลาโชว์ "
แต่ก่อนที่ไรท์จะลงมือ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเปิดประตูห้องออกมา ลักษณะสูงประมาณ 165 ซม. ผมสีเงินถูกปล่อยยาวถึงกลางหลัง สายตาเย็นชาไร้ความรู้สึกแต่กลับทำให้เธอมีเสน่ดึงดูดอย่างแปลกประหลาด เธอมองการกระทำของไรท์ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ก่อนจะพูดออกมาเบาๆ
" คุกเข่าลงซะ "
เมื่อเธอพูดจบ ไรท์ก็คุกเข่าลงอย่างว่านอนสอนง่ายผิดกับสีหน้าของเขาที่กำลังออกอาการไม่สบอารมณ์เล็กน้อยเขาสถบออกมาอย่างโมโห
" เพราะแบบนี้ไง ผมถึงเกลียดพวกเอสเปอร์ "
.....................................................................................................................................
ณ ห้องของผู้อำนวยการ
ภายในห้องกว้างขนาดสี่เหลี่ยมผืนผ้าถูกจัดไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง บนโซฟามีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งจิบกาแฟอย่างสบายอารมณ์ สายตาของเธอยังคงจับจ้องไปที่อัญมณีแห่งพันธสัญญาที่กระริบถี่อย่างต่อเนื่องบ่งบอกถึงจำนวนดวงวิญญาณที่ถูกนำมาจัดเก็บภายใน เธอวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะพร้อมกัยหันหน้ามองเหม่อออกไปนอกหน้าต่างแล้วพูดออกมาอย่างแผ่วเบา
" ห้อง 4-SSพิเศษ น่าจะน้อยไปสำหรับเธอนะ คิล "
**********************************************************************************************
แก้ไข+เพิ่มเข้าไปอีกเล็กน้อย พิมพ์โทรศัพท์นี่ลำบากจริงๆ TT
ความคิดเห็น