คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [เพราะรักเธอมากกว่า...]ก่อนวันเกิด Ritz 1 วัน หึง!/เข้าใจผิด
คอนโดเรือนหอรอรัก
ToNo part
”สี่ทุ่มครึ่ง”ผมมองนาฬิกาบนผนังห้อง แล้วพึมพำกับตัวเอง หลายครั้งที่ใบหน้าคมหันไปมองที่ประตู หวังว่าจะมีการเคลื่อนไหวสักนิด เป็นสัญญาณให้รู้ว่าคนตัวเล็กกลับมา แต่…ทั้งหมดก็เป็นแค่ความหวัง
”ฮ่ะๆๆ”ผมหัวเราะเยาะให้กับความน่าสมเพสของตัวเอง ทั้งๆที่เขาอยากจะเห็นคนตัวเล็กไปเรียนโดยไม่ติดค้างอะไรกันอีก แต่ตอนนี้ หัวใจที่เขาทำเหมือนเข้มแข็งมันกลับแหลกเหลวไปด้วยน้ำมือของตัวเองทั้งนั้น
จะให้คนอย่างเขายอมรับได้ยังไงกัน ว่าเขาเลือกที่จะตัดความสัมพันธ์กับคนตัวเล็ก เพื่อจะได้ไม่ต้องถลำลึกไปมากกว่านี้ไม่ต้องเจ็บไปมากกว่านี้ แล้วถ้าวันข้างหน้า ริทเจอคนที่ดีกว่า จะให้เขาเห็นแก่ตัวรั้งไว้เหรอ แค่นี้ เขาก็หลงไอ่เตี้ยจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว ใจมันชาจนจะไม่รู้สึกอะไรแล้ว
//กัน//
ไอ่กัน โทรมาทำไม?
”ว่าไง”คนตัวสูงรับสายด้วยน้ำเสียงที่ ทำเป็น สบายดี
[แค่จะโทรมาบอกว่า ริทอยู่กับกัน เผื่อว่าพี่จะมีใจเป็นห่วงริทมั้ง แต่ถ้าไม่ กันก็รบกวนแค่นี้]
”กะ…”
[ตู้ด..ๆ]ไม่ทันที่ผมจะถามไถ่อะไร คนปลายสายก็วางไปเสียแล้ว ผมมองหน้าจอมือถือที่ดับไป ก่อนจะยิ้มหยันให้ตัวเองอีกครั้งแล้วเข้าห้องน้ำไป
Gun part
ผมมองริทที่ตอนนี้นอนหลับในสภาพที่ไม่ค่อยดีนัก เนื้อตัวเหนียวเหนอะ กลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้งไปทั่วห้อง
เฮ้อ!
”ริท เช็ดตัวก่อนนะ”ผมบอกไอ่เตี้ยแม้ว่าริทจะไม่ได้ยินก็ตาม
ผมเข้าไปเตรียมน้ำอุ่นกับผ้าขนหนูผืนเล็ก แล้วมานั่งลงข้างเตียง ผมเพิ่งได้เห็นหน้าเวลาที่ไอ่เตี้ยมันหลับชัดๆก็วันนี้แหละ ใบหน้าเรียวที่ออกจะหวานกว่าผู้หญิงบางคนทำให้ผมยิ้มออกมาไม่รู้ตัว นี่ล่ะมั้งเวลาที่มันยิ้มโลกถึงได้สดใสนัก ขนตาเข้มที่กำลังทาบกันเมื่อหลับ จมูกได้รูป และริมฝีปากแดงสด ทั้งหมดรวมกันเป็นริท
ผมมองใบหน้าหวานอย่างชั่งใจ ผมจะเช็ดตัวให้มันดีไหมเนี่ย แล้วถ้ามันตื่นขึ้นมาเห็นผมกำลังเช็ดตัวมันอยู่ มันจะคิดว่าผมลวนลามมันไหมว่ะ
คงไม่หรอกมั้ง
ผมเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของริท เป็นผลให้สาบเสื้อแยกจะกัน เผยให้เห็นผิวเนื้ออกเนียนขาว ผมจ้องด้วยตาเหม่อๆสมองมึนๆหน่อยๆ
แปะๆ
”ท่องไว้กัน ริท เพื่อนมึงนะเว้ย”ผมบอกกับตัวเองแล้วเริ่มเช็ดตัวให้ริท ผมเช็ดไปเรื่อยๆจนถึงส่วนล่าง ผมก็อยากทำความสะอาดให้มันนะ แต่ผมไม่คิดว่าผมจะใจแข็งพอ
ผมตัดสินใจละส่วนนั้นไว้ ให้มันตื่นแล้วค่อยล้างเอง ผมสวมเสื้อให้กับคนที่นอนอยู่ เพราะตอนนี้เสื้อตัวที่ริทใส่เมื่อกี้มันมีแต่กลิ่นเหงื่อ คงไม่ดีแน่ๆถ้าจะให้มันใส่อีก ผมเอื้อมมือไปปลดกางเกงมันออก เพื่อจะเปลี่ยนเป็นกางเกงที่สบายกว่านี้ ผมได้แต่หันหน้าหลบตอนถอด ส่วนมือก็ทำหน้าที่ของมันไป
Ritz part
ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย รู้สึกมึนๆหัวชะมัด ผมยกมือขึ้นกุมหัวตัวเองไว้ สะบัดสองสามทีเพื่อให้หายมึน แต่ทำไมไม่หายว่ะ
”อ้าว ริท ตื่นแล้วเหรอมึง”เสียงทุ้มมีเสน่ห์ของไอ่หล่อเป๊ะผ่านเข้ามาในประสาทหู ผมที่มึนๆอยู่เห็นเงาเคลื่อนไหวอยู่ทำให้ตาลาย แล้วดันสิ่งที่ไม่พึงประสงค์จากช่องท้องออกมา
”อ๊ออกกกก อ้วกกก”ผมชะโงกหน้าไปข้างหน้า เพื่อไม่ให้โดนสิ่งสกปรกของตัวเอง แต่คนที่รับกรรมนี่สิ มองผมอย่างกับจะฆ่าให้ตาย
อึ๊ย!
”ริท!”
”ขอโทษษษ”ผมบอกเสียงแผ่ว มองหน้าไอ่หล่อเป๊ะที่เนื้อตัวเปื้อนไปด้วยอ้วกของผม แล้วก้มหน้านิ่งๆ
”เฮ้อ ไม่เป็นไรหรอก ริท เดี๋ยวกันต้องไปทำงาน ริทจะอยู่นี่หรือจะกลับ…คอนโด”มันถามผมไม่ค่อยเต็มเสียง เมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่ค่อยดีของผม ผมทำท่าจะลุกขึ้น มือแกร่งก็เอื้อมขึ้นมาจับไหล่ผม พร้อมกับสบตา ก่อนจะจรดริมฝีปากที่หน้าผากผม
”เคยบอกแล้วใช่ไหม เพื่อนคนนี้ รักริทนะ”มันพูดแค่นั้นก่อนจะผละไปล้างเนื้อล้างตัวใหม่ ออกมาหล่อเป๊ะเหมือนเดิมเลยนะมึง ผมมองมันที่อุ่นกับข้าวอยู่ มันหันมายิ้มให้ผมทีนึง ผมก็ยิ้มตอบ ก่อนจะคิดว่าผมก็ควรไปอาบน้ำสักที
”กัน รอริทด้วยนะ จะไปด้วย”ผมบอกมันแค่นั้น ก่อนจะหายเข้าห้องน้ำไป
”เป็นไรว่ะริท กูเห็นมึงเอาแต่ก้มหน้า”คนตัวสูงถามร่างบางที่เอาแต่ก้มหน้าตั้งแต่เดินออกจากคอนโดแล้ว ถึงลานจอดรถแล้วก็ยังก้มหน้าอยู่อย่างนั้น
”…..”
”ริทเว้ย!! มึงเป็นไรอีก โกรธไรกูอีก หืม”คราวนี้คนตัวสูงหยุดเดินแล้วขวางทางร่างบางเอาไว้ คนตัวเล็กที่ไม่ทันระวังเดินชนร่างสูงอย่างจัง
”เป็นอะไรอีก”มือแกร่งเชยคางร่างบางให้สบตา ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ
”ก็มึงฉวยโอกาสเปลี่ยนเสื้อกูอ่ะ…“เมื่อได้ยินคำตอบ คนตัวสูงกลับหัวเราะ
”แล้วมึงอยากนอนแช่กลิ่นเหล้าอยู่งั้นเหรอ”คนตัวสูงถามแล้วระเบิดหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง
”……”คนตัวเล็กไม่ตอบ แต่ส่ายศรีษะแทน
”งั้นก็ไม่ต้องบ่นหรอก กูอุตส่าห์หวังดี มึงนี่คิดอกุศล”คุณหล่อเป๊ะก็พูดไปงั้นๆแหละ จะว่าฉวยโอกาส ก็ได้แต่ฉวยโอกาสลวนลามทางสายตาเท่านั้นแหละ ฐานะอื่นใครจะมีสิทธิ์ ยกเว้นคนๆนั้น
”เออๆกูผิดเอง เชอะ!”น้ำเสียงงอนๆของคนตัวเล็ก เป็นผลให้ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะกอดคอคนตัวเล็กแล้วเดินทางไปทำงาน
ToNo part
ตอนนี้ผมนั่งอ่านบทอยู่ที่จุดพักในกองถ่าย แต่อ่านเท่าไรก็อ่านไม่รู้เรื่อง ไม่ใช่ว่ามันยากอะไรหรอกนะ แต่จิตใจมันไม่อยู่ให้มีสมาธินี่สิ
”พี่โน่ เป็นอะไร ไหนมีปัญหาตรงไหน ให้เอ้กช่วยไหม”เอ้กเดินเข้ามาพร้อมกับส่งน้ำให้ผม แล้วนั่งตรงหน้าก่อนจะฉกบทในมือของผมไปอ่าน
”ไม่มีไรหรอก ขอบใจนะ”ผมยิ้มให้เป็นเชิงขอบคุณ แล้วเอนหลังเล็กน้อยก่อนจะหลับตาลง ตอนนี้ผมล้าทั้งกาย ล้าทั้งใจ
”เอาผ้าเย็นไหม จะได้สดชื่น เดี๋ยวเอ้กไปหยิบให้”ไม่รอให้ผมตอบรับ เอ้กก็เดินไปอีกด้านของกองแล้วกลับมาพร้อมกับผ้าเย็นในมือ
”ไหน เดี๋ยวเอ้กเช็ดให้แล้วกัน”เอ้กทาบผ้าเย็นที่หน้าของผม แล้วเช็ดไปเรื่อย ผมที่ไม่อยากจะทำอะไรก็ปล่อยให้เอ้กเช็ดหน้าให้อย่างนั้น
‘กรี๊ดดด!! พี่ริทกับพี่กันอ่ะแก น่ารักอ่ะ’
‘ใช่แก อ๊ายย ฉันจะตาย น่ารักอ่ะ’
‘อ๊ายย แกดูดิ จับมือ จับแขน กอดคอด้วยอ่ะ กรี๊ดดด’
ผมสะดุ้งลืมตาขึ้นเพราะเสียงกรี๊ดกร๊าดของเหล่าแฟนคลับ คำว่ากันริททำให้ตาผมสว่าง ผมหันหน้าไปทางต้นเสียง แล้วได้พบกับภาพทั้งสองเดินมาคู่กัน
”พี่โน่”ผมได้ยินเสียงเรียก แต่ไม่หันไปหรอก ตอนนี้สายตาผมจดจ้องอยู่ที่คนตัวเล็ก เสื้อไอกัน กางเกงไอกัน หรือว่าเมื่อคืน…?(ริทไม่มีเสื้อสำรองนะเออ)
ไอ่กัน!
ไม่ทันที่ผมจะรู้สึกตัว ขาผมก็ก้าวไปตามสัญชาตญาณ ก่อนที่คนตัวเล็กจะรู้สึกตัวเขาก็เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดผมเสียแล้ว
”เฮ้ย!พี่โน่ ทำไรว่ะ”ไอ่กันถามผมแล้วพยายามเข้ามาดึงริทกลับ คนตัวเล็กในอ้อมกอดผมก็ดิ้นพล่าน
”ทำไรเหรอ! มึงทำไรริทฮะ!
”ทำอะไร พี่นั่นแหละปล่อยริทก่อน”
”ไม่!”ผมไม่ยอมให้มันตั้งตัว รู้ตัวอีกทีไอ่กันก็ล้มลงไปกองกับพื้นแล้ว
”กัน!!”คนตัวเล็กผลักตัวเองออกจากอ้อมแขนผม ก่อนจะทรุดนั่งข้างตัวไอ่กัน แล้วหันมามองหน้าผมประมาณตำหนิ นี่ไปกับมันคืนเดียว ริทเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยเหรอ
”ทำบ้าไรของพี่น่ะ!”เป็นครั้งแรกที่ริทตวาดใส่ผม
ผมนิ่งชาไปทั้งตัว คนตัวเล็กที่น้ำตานองหน้า ร้องไห้เหรอ ผมทำให้คนๆนี้ร้องไห้อีกแล้ว ไอ่กันมันยันตัวลุกขึ้น ก่อนจะยกมือเช็ดน้ำตาให้ริท แล้วริทก็ช่วยพยุงตัวไอ่กันลุกขึ้น
”เดี๋ยวริท ผมรู้ว่าพี่คิดไรอยู่ แต่ผมจะบอกว่าแค่นี้พี่ยังทนไม่ได้ คิดดีแล้วเหรอ ที่ทำแบบนี้ ไม่ใช่พี่คนเดียวที่เจ็บ แต่คนอีกคน เค้าก็เจ็บไม่ต่างจากพี่ แน่ใจเหรอว่าที่พี่ทำ เค้าเรียกว่าหวังดี”พอลุกขึ้นได้ มันก็พูดอะไรบ้างอย่างที่จี้ใจผมอย่างจัง ผมลอบมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้เอาแต่ก้มหน้าแล้วหลบอยู่หลังไอ่กัน
”กลับไปคิดดีๆแล้วกัน”มันพูดแค่นั้นก่อนจะจูงมือริทเดินจากไป
ผมไม่อยากเห็นภาพนี้อีกครั้ง สาบานเลย!
Gun part
ผมจูงมือริทมาที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่คิดว่าสงบที่สุดแล้ว (หน้าผมโดนลงหมัด ใครคงไม่คิดจะเอาผมไปอยู่หน้ากล้องหรอกใช่ไหม)ที่ผมพาริทออกมาจากกองได้เพราะไอ่แผลที่พี่ชายจอมหวงของทำไว้นะสิ โอ๊ย!แล้วผมจะหล่อเป๊ะเหมือนเดิมได้ไงละครับ
”กัน กันพูดอะไร เมื่อกี้น่ะ”ริทที่เดินเงียบๆข้างผมมานานก็ถามขึ้น ผมว่ามันอยากถามตั้งนานแล้วแหละ แต่ไม่กล้า
”เมื่อไร กันพูดไรเหรอ”ผมแกล้งถามมันไปอย่างนั้นแหละ ไอ่คนขี้นอยด์นี่ก็ ปล่อยมือผมแล้วเดินไปอีกทางเลย โห ไอ่ริท มึงค่อยไปนอยด์กับพี่โน่โน้น รับรองมึงเจอจัดหนักแน่
”ริท เดี๋ยว…”
‘กรี๊ดดดด พี่ริท พี่กัน’
‘ถ่ายรูปหน่อยนะคะ กรี๊ดดดด’
‘น่ารักอ่ะแก อ๊ายยยย พี่สองคนเหมาะสมกันดีค่ะ’
‘พี่ริทน่ารัก รักริทนะคะ’
เมื่อผมเดินไปถึงตัวริท ก็มีแฟนคลับจำนวนหนึ่งมาล้อมพวกเราไว้ ผมกับริทได้แต่ยิ้มกับคำที่แฟนคลับบอก ริทเหมือนจะหายคิดมากไปช่วงหนึ่งเมื่อเห็นแฟนคลับขนาดนี้
‘พี่สองคนร้องเพลงคู่กันหน่อยสิค่ะ’
แฟนคลับคนหนึ่งพูดขึ้น ผมกับริทมองหน้ากัน ก่อนริทจะถาม
“เอาจริงเหรอ”
‘จริ๊งง นะค่ะ อยากฟัง’แล้วเสียงแฟนคลับทั้งหมดก็พูดเป็นเสียงเดียวกัน ผมมองหน้าริทที่ยิ้มหน้าบานอยู่ ไม่ต้องบอกก็รู้ริทอยากร้องจะตายแล้ว
ผมกับริทถอยหลังออกมาจากวงล้อมก่อนจะจัดตำแหน่งให้พร้อม แล้วเริ่ม!แดนซ์!!
”น่ะนะ นีน่านิน่ะนะ นีน่านิน่ะ โอ๊ะเย่ มองเธอได้แต่มอง ไม่รู้จ้องทำไม มันไม่เข้าใจเลยสักที หลายครั้งที่นัยน์ตาไปกระทบคนดี ผู้ชายขี้อายเฝ้าสงสัย…”ท่อนแรกที่ร้องริทก็เต้นไปตามความบ้าของมัน แล้วไปดึงแฟนคลับมาร่วมแจมอีกด้วย ทำไมมันไม่เหมือนกับไอ่ริทคนเมื่อกี้เลยว่ะ เปลี่ยนอารมณ์เร็วจริง
”อยากรู้ใจจริงเออ ว่าเธอ คิดยังไง หากรัก ทักทายก่อนได้ไหม อย่าทำฉันเขินแบบนี้”ผมร้องแล้วเต้นไปข้างไอ่ริท แล้วรอท่อนฮุก
”ชอบก็จีบเลยชอบก็จีบเลยเซ (ชูวับๆ) ยอมให้จีบเลยยอมให้จีบเลยนะ (ยอมๆๆ)เข้ามาจีบเลยเข้ามาจีบเลยเซ(ชูวับๆ)ฉันไม่เก่งเรื่องนี้ไม่เก่งเรื่องนี้ วอนเธอทำก่อน”ผมมองไอ่ริทที่ยิ้มจนไม่รู้จะยิ้มยังไงแล้ว ความน่ารักของมันทำให้ผมยิ้มตาม
”เอ้า!ๆ ร้องพร้อมกันนะครับ ชอบก็จีบเลยชอบก็จีบเลยสิ (ชูวับๆ)ยอมให้จีบเลยยอมให้จีบเลยนะ (ยอมๆๆ) เข้ามาจีบเลยเข้ามาจีบเลยเซ (ชูวับๆ) ฉันไม่เก่งเรื่องนี้ ไม่เก่งเรื่องนี้ วอนเธอทำก่อน…”
”กรี๊ดดดดด”แฟนคลับกรี๊ดนี่ไม่ใช่ไรหรอกครับ ก็ไอ่ริทน่ะสิ ส่งตาหวานหยอดใส่ตล๊อดๆอ่ะ
”นะช่วยหน่อยเถอะนะช่วยหน่อยเหอะนะ ขอใจเธอก่อน…”ผมทำสิ่งที่ไม่คิดจะทำคิดแย่งมันร้องท่อนนั้น แล้วมองตามันเหมือนกับจะลึกซึ้ง ไอ่ริทก็นิ่งไปเหมือนกัน
‘กรี๊ดดดด พี่กันขอแล้ว พี่ริทให้เหอะนะ’เสียงน้องแฟนคลับเมื่อกี้ก็เล่นกับผมด้วย ผมามองหน้าไอ่ริทที่เหมือนจะอึ้งๆหน่อยๆที่ผมเล่นอย่างนี้
‘ใช่ๆพี่ริท พี่เป็ดของพี่เสือ กรี๊ดดดๆๆ’
”นั่นดิ กันขอแล้ว ริทก็ให้ดิ นะครับ”ผมก็ทำในสิ่งที่ผมไม่คิดจะทำอีกเหมือนกัน คือจับมือไอริทกุมไว้
”กรี๊ดดดดดดดดด!!”เสียงกรี๊ดเริ่มดังขึ้น
”เฮอะ!ไอ่กากเอ้ย!”พูดจบ ริทก็กระโดดขี่หลังผม ผมที่ไม่ทันตั้งตัวก็เกือบล้มเหมือนกัน ผมจับขาสองข้างของริทแล้วพาวิ่งรอบๆสวน
“ฮ่าๆๆ พี่ริทสบายไหม”
”พี่กันหนักไหมพี่ ฮ่าๆๆ”เสียงหัวเราะพร้อมกับเสียงแซวของแฟนคลับ ดังผสมปนเปกับเสียงหัวเราะของไอ่ริทและผม ริทกับแฟนคลับกันริททุกคนคงรู้ดี คำว่ามิตรภาพ สำคัญกว่าอะไรทั้งหมด ใช่ไหมครับ!^^
________________
จบแล้วกับตอนกันริท คงจะสนุกกันนะ ไรเตอร์กรี๊ดอยู่หน้าคอมตอนกันร้องเพลงจบอ่ะ ไม่รู้คิดได้ไง แต่กันเค้าก็รู้นะว่าใจริทมีแต่พี่โน่คนเดียว อ๊ากกก เลยจำกัดฐานะของตัวเองกับริทไว้แค่คำว่ามิตรภาพเนอะ ^^
ความคิดเห็น