KISS 키스 ツ

ลำดับตอนที่ #1 : อารัมภบท. ツ

อารัมภบท.

.

.

.

.

.

.

.

        "คุณย่าระวังครับ!" ยังไม่ทันพูดจบ หญิงวัยเจ็ดสิบปลายๆ ก็ทรุดล้มลงหลังจากกำลังเก็บของเตรียมที่จะต่อเติมบ้านใหม่กับหลานชาย

 

"โอ้ยยย"

"คุณย่าเจ็บตรงไหนบ้างไหมครับ" เด็กหนุ่มวัย23 รีบพุ่งปรี่เข้าหาคุณย่าด้วยความเป็นห่วง

"โถ่ ย่าไม่เป็นอะไรมากหรอกลูก เคยล้มมาหลายครั้งแล้ว" หญิงชราบอกหลานชานยิ้มๆ ลูบหัวหลานรักไปพลางๆ เพราะไม่อยากให้หลานคิดมาก

"ไม่ได้นะครับ คุณย่าต้องไปหาหมอ"
คนเป็นย่าก็ปฏิเสธเขามาหลายครั้ง เรียกว่าตลอดเลยก็ได้ที่ไม่ยอมไปหาหมอ ครั้งนี้แบคฮยอนไม่ยอมจริงๆ


ยั้งเยื้อกันอยู่นาน สุดท้ายแบคฮยอนก็พาคุณย่ามาโรงพยาบาลสำเร็จ ด้วยข้อตกลงอย่างหนึ่งที่เขาได้ให้กับย่าเป็นข้อแลกเปลี่ยน

"กระดูกข้อเท้าของคนไข้แตกนะครับ ต้องนอนโรงพยาบาลเพื่อการรักษาอย่างใกล้ชิด"

คุณหมอแจ้งแบคฮยอนหลังจากตรวจอาการย่าขเขาเสร็จ
"แล้วต้องรักษาที่นี่นานเท่าไหร่ครับ"

"ผมยังบอกไม่ได้ครับว่าต้องนอนนานเท่าไหร่ ยังไงก็ต้องรอดูผลตรวจอาการอีกที"

"ย่าไม่นอนหรอกลูก พรุ่งนี้ช่างจะมาทำบ้านให้เราแล้วนะลูก กลับกันเถอะแบคฮยอน"

"คุณย่าใจเย็นๆก่อนนะครับ เชื่อคุณหมอเถอะนะ" แบคฮยอนพยายามเกลี่ยกล่มย่าให้นอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลจนสำเร็จ ยังไงย่าก็สำคัญกับเขาที่สุด เพราะในชีวิตนี้แบคฮยอนก็ไม่เหลือใครอีกแล้ว นอกจากย่าของเขา

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"

"ขอบคุณมากนะครับคุณหมอ ส่วนเรื่องค่าใช้จ่านยังไงผมจะลงไปคุยกับคุณหมออีกทีนะครับ"

แบคฮยอนหันไปโค้งให้คุณหมออย่างนอบน้อม ที่ไม่อยากคุยเรื่องค่าใช้จ่ายที่นี่ เพราะเขาไม่อยากให้คุณย่าของเขาไม่สบายใจ เพราะแค่เรื่องบ้านมันก็หนักมากๆแล้ว แต่ยังไงก็ต้องทำ เพราะบ้านส่วนหนึ่งก็พังออกไปแล้ว ไหนจะหลังคารั่วซึมนั่นอีก บ้านที่แบคฮยอนอาศัยกับย่าของเขาสองคนนั้นเป็นบ้านทรงเกาหลีโบราณและตกทอดกันมานาน เลยทำให้แบคฮยอนไม่อยากจะทุบสร้างใหม่อีกทั้งไม่มีเงินพอ จึงทำได้แค่ต่อเติมหลังคาส่วนที่ผุพังไปเท่านั้น



"แบคฮยอน! คุณย่าเป็นยังไงบ้าง"

คยองซูเพื่อนสนิทคนเดียวของแบคฮยอนวิ่งหน้าตื่นเข้ามา เพราะตกใจที่ได้ยินข่าวที่แบคฮยอนโทรไปบอกว่าคุณย่าล้ม คยองซูก็รีบมาโรงพยาบาลทันที

"คุณย่า คุณย่าเป็นยังไงบ้างครับ เจ็บตรงไหนบ้าง" คยองซูรีบถามคุณย่ารัวๆ เขาเองก็นับถือคุณย่าของแบคฮยอนเป็นเหมือนย่าแท้ๆ เพราะสนิทกับแบคฮยอนมานาน ทำให้ทั้งคุณย่าและคยองซูก็สนิทกันไปด้วย

"โถ่ คยองซูย่าไม่เป็นไรซักหน่อย แบคฮยอนน่ะ เวอร์ไป"

 

 คุณย่าพูดติดตลกและหันหน้าไปมองหลานชาย

 

"ก็ผมเป็นห่วงคุณย่าหนิครับ ยิ่งมีคนเดียวด้วย" แบคฮยอนพูกกระเง้ากระงอดพร้อมก้มลงไปหอมแก้มคุณย่าด้วย

"แบคฮยอนลูก" อยู่ดีๆคุณย่าก็เงยหน้ามามองแบคฮยอนแล้วเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจังทันที

"ลูกไปอยู่กับคุณป้าที่ปูชานก่อนได้ไหม แค่ชั่วคราว พอบ้านเราเสร็จ หลานก็กลับมา"

"ผมทิ้งคุณย่าไม่ได้หรอกครับ คุณย่าอยู่ไหนผมก็จะอยู่ที่นั่น"

แบคฮยอนที่ตอนนี้กลายเป็นเด็กงอแงไปซะแล้ว ก้มลงกอดอ้อนคุณย่า เป็นการใหญ่
ก็เขาไม่อยากไปนี่ ไปอยากไปไหนที่อยู่ไกลๆคุณย่า เขาอยากจะดูแลคุณย่าให้ดีที่สุด

"โถ่ แบคฮยอน หลานนี่ดื้อเหมือนพ่อเราไม่มีผิด" คุณย่าพูดแล้วหันไปมองหน้าคยองซู คล้ายกับจะขอความช่วยเหลือ
"งั้นเอาอย่างนี้ไหมละครับ"

คยองซูโพล่งขึ้นมา ทำเอาย่ากับหลานผละออกจากกันหันไปมองคยองซูเป็นจุดเดียว





.
.
"ให้แบคฮยอนไปอยู่บ้านผมก่อนก็ได้ครับ"













.....และนี่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้.....




Talk ♡
**แบคโด้มาแต่ไหน 55555555 ไม่ใช่นะไม่ใช่ มันคือฟิค ชานแบคนะแกร ใจเย็นนนนนนน 
 

:)  Shalunla