คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 4
บทที่ 4
อาารป่วยอนาิรีีึ้นในทันทีที่รู้าบุรสาวนลาว่าที่ทาอันเป็นมรทอมาาบรรพบุรุษะไม่ถูยึและแพทย์็อนุาให้ลับบ้านไ้ในวันนี้
“ระวันะะแม่” ปรารถนาเอ่ยเือนมารา้วยวามห่วใยในะที่ประอท่าน้าวเ้าไปในบ้านหลัเล็ที่ทรุโทรมไปามาลเวลา
“อ้าวแม่” ปาริาิที่้าวลมาาบันไรู้สึแปลใเมื่อไ้พบว่ามาราลับมาและถามออไปอีว่า
“หายีแล้วเหรอ”
“อืม....” นาิรีราอบพร้อมพยัหน้าามอร่าหนาที่้าวลมาาบันไพร้อมบุรสาวนเล็อย่าแปลใ
และยิ่ไ้เห็นว่าบุรสาวนเล็อนานั้นเาะอลำแนหนาเอาไว้็ยิ่สสัยแ่็พอที่ะาเาอะไรไ้
ปรารถนามอมาราอย่าสสาร เธอยัไม่ไ้บอมาราว่าน้อสาวพาผู้ายมาอยู่ที่บ้านเพราะลัวว่าอาารป่วยะทรุหนั
“ผัวหนู้ะแม่” ปาริาิบอมารา
“นี่แม่หนูพี่” และหันลับมาบอับสมัย
“หวัีรับ” สมัยไหว้นาิรีในะที่สายานั้นลอบมอปรารถนาอย่าพอใและิหมายมาในใว่าะ้อไ้ทั้พี่ทั้น้อเป็นเมีย
“พาแม่ไปนั่ที” นาิรีบอบุรสาวนรอที่ประออยู่
“่ะ” ปรารถนาอบ่อนพามาราไปทรุัวลนั่บนั่ไม้ัวเ่าที่ยัแ็แรแม้ว่าะมีอายุหลายสิบปีแล้ว็ามที
“หิวั มีอะไรินมั้พี่หนูนา” ปาริาิถามปรารถนา เพราะที่ลมาาห้อ็เพราะหิว
“ไม่มี พี่ไม่ไ้ทำอะไรไว้” ปรารถนาว่า
“แล้วทำไมถึไม่ทำล่ะ” ปาริาิย้อนถามอย่าไม่พอใ
“ออไปิน้านอ็ไ้” สมัยว่า
“ไป้ะ” ปาริาิว่า่อนะระุแนให้สมัยออเินาบ้านไปโยไม่ไ้สนใมาราที่เพิ่ะหายป่วยลับมาเลยสันิ
นาิรีมอามบุรสาวนเล็ไปอย่าเสียใ
“แม่หิวไหมะ เี๋ยวหนูนาไปทำอะไรมาให้ทานนะ” ปรารถนาบอมาราที่เธอรู้ว่าำลัเสียใ่อนะเินไปยัห้อรัวและลมือทำอาหารมาให้มาราทานเป็นอาหารลาวัน
พิมพ์เนื้อหารนี้
ความคิดเห็น