คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2
บทที่ 2
เมื่อ้าว้มสุไ้ที่แล้วปรารถนา็ใ้ทัพพีัใส่ปิ่นโและโรย้นหอมผัีใส่ลไปาม้วยพริไทับระเทียมเียว่อนนำไปใส่เถาและ้าวาส่วนที่ใ้เป็นรัวึ่่อออมาาัวบ้าน้านหลัอย่า่ายๆ ลับเ้าไปในบ้าน
วาู่หวานหันมอเวลาานาฬิาเรือนเ่าที่แวนอยู่บนผนัในะที่เินไปยัห้อนอนอน้อสาว
๊อๆๆ
มือเรียวยึ้นเาะประูห้อพร้อมร้อเรียและร้อบอออไปอย่าห่วใย ลัวน้อสาวะไปสอบไม่ทัน
“ปลา ื่นไ้แล้วปลา สายแล้วนะ เี๋ยวไปสอบไม่ทันนะ”
แ่ไม่ไ้รับารอบลับึเาะอีรั้
๊อๆๆ
แ่็ยัเหมือนเิมึลอบิลูบิูว่าล็ออยู่หรือไม่
เมื่อไม่ไ้ล็อึเปิเ้าไปหมายะปลุให้น้อสาวไปโรเรียนอย่าห่วใย แ่ทว่าภายในห้อนั้นว่าเปล่า ไร้ึ่เาอเ้าอห้อ
“ไปไหนนะ” ปรารถนารำพึออมาอย่าสสัย่อนที่ะไ้ยินเสียรถมอเอร์ไ์ึเินไปที่หน้า่าและมอูว่าใรมา
และ็ไ้เห็นว่าเป็นน้อสาวอนึหมุนายเินออไปในะที่ปาริาินั้นเินเาะอแนอนรัเ้ามาในบ้าน
“ไปไหนมาปลา” ปรารถนาถามน้อสาว
“แม่ล่ะ” ปาริาิไม่อบแ่ย้อนถามหามาราในะที่สมัย้อมอรูปร่าและหน้าาอปรารถนาอย่าพอใ
ว่าปาริาิสวยแล้วแ่็ยัไม่เท่าพี่สาว
พี่สาวอปาริาินั้นสวยว่ามา
“แม่ไม่สบาย อนนี้อยู่ที่โรพยาบาล” ปรารถนาบอน้อสาว
“ไปนอนันีว่า ปลา่ว” ปาริาิหันมอหน้านรัและวน
“ปลามีสอบไม่ใ่เหรอวันนี้ แล้วนี่็สายมาแล้วนะ พี่ว่าปลาวระรีบไปอาบน้ำแล้วไปโรเรียน” ปรารถนาเอ่ยเือนน้อสาวอย่าห่วใย ไม่อบสายาอผู้ายที่มาับน้อสาวเลย
“ยุ่” ปาริาิว่าและ้อมอหน้าพี่สาวอย่าไม่พอใ่อนหันไปมอหน้านรัอีรั้และยับอออไปอี้วยว่า
“ไปพี่ ไปที่ห้อปลาันีว่า ห้อพี่น่ะนเยอะ” ่อนะพานรัไปยัห้อนอนอนโยไม่สนใอะไร
“็พี่อยู่ันหลายนนี่นา” สมัยว่า
“ั้นพี่็ย้ายมาอยู่ับปลาสิ” ปาริาิวนในะที่เินผ่านพี่สาวไปยัห้อนอนอน
“ะีเหรอ” สมัยแล้ย้อนถามลับไปทั้ที่อยาะอบออไปทันทีว่าล
“ีสิ” ปาริาิว่า
“แล้วแม่ับพี่สาวอปลาะไม่ว่าเอาเหรอ” สมัยแล้ถามออมาในะที่สายานั้นลอบมอไปยัปรารถนาอย่าโลมเลีย
“ไม่หรอ ไม่มีใรล้าว่าปลาหรอ” ปาริาิว่าโยไม่สนใเลยว่าทั้มาราและพี่สาวะรู้สึอย่าไรเพราะเธอเลือที่ะทำามใัวเอ
“เี๋ยวสิปลา” ปรารถนาร้อบอพร้อมับ้นแนน้อสาวเอาไว้ หมายะเือนสิ
“็บอว่าอย่ามายุ่ไ ีวิใร็ีวิมันสิ” ปาริาิว่า่อนะผลัพี่สาวออไปอย่าไม่สนใและมัน็ทำให้ปรารถนาล้มลไปออยู่บนพื้น
แ่ปาริาิ็หาไ้สนใหรือสสารไม่
สายา้อมอพี่สาวอย่าไม่พอใและยับอออไปอี้วยว่า
“สม” ่อนะเินหายเ้าไปในห้อนอนอนและยัระแทปิประูเสียัอย่าั้ใ่อนโผเ้าไปอและูบนรัอย่าเร่าร้อน
ลืมสิ้นทั้ำสั่สอนอมาราและสำนึผิอบั่วี
ความคิดเห็น