[FIC] RAMOS X FISH : ไม่ชอบแต่รักเลย

ข้อมูลเบื้องต้น

RAP RAP
สวัสดีครับ วันแวะมาเปิดเรื่องใหม่ 
นิยายเรื่องเกิดจากมโนล้วนๆไม่เป็นความจริงเน้อ
เตือนหน่อย สำหรับคนที่มันส์มืออยากกดแบน
อย่ากดเถอะนะครับ ถ้าอยากแบนจริงๆ
เม้นท์บอกครับ ขอเหตุผลดีๆแล้วจะลบให้
 

เนื้อเรื่อง

RAMOS X FISH : ไม่ชอบแต่รักเลย 

.

.

.

.

 ‘ โรงยิมฯ ’ ตัวอักษรขนาดใหญ่พิมพ์ลายสวยงามถูกประดับไว้บนผนังอาคารไม้สีเขียวอ่อน ที่ถูกรายล้อมไปด้วยพรรณไม้นานาชนิด ให้ความสนชื่นแก่สายตากลมเล็กที่กำลังประกายความตื่นเต้นของเด็กชายวัย 5 ขวบที่กำลังถือลูกทรงกลมสีส้ม พรางเดินตามหญิงสาวผู้เป็นแม่เข้าไปในตัวอาคาร

                ตอนแรกก็ไม่ได้อยากจะมาหรอกนะเพราะรู้ว่าแม่จะมาทำธุระ แต่ก็โดนบังคับหรือโดนยุก็ไม่รู้เหมือนกัน  ว่าที่นี้มีสนามบาสฯ ที่เป็นกีฬาโปรดเด็กชายร่างสูงคนนี้

                ‘แม่ฮะผมไปเล่นตรงนั้นนะฮะ‘  หลังจากที่เดินเข้ามาในอาคารได้ไม่นาน เด็กชายก็ขออณุญาตแม่ก่อนจะตรงดิ่งไปที่สนามบาสฯอย่างรวดเร็ว โดยไม่ทันระวังอะไรก่อนเลย

‘ตุ้บ !!   โอ้ยยยยย !! ‘

เสียงกระทบของร่างสองร่างดังขึ้นในเสี้ยววินาที เด็กหนุ่มที่ถูกชนก็ร้องโอยออกมาเพื่อระบายความเจ็บที่ได้รับเรียกให้เด็กชายที่เป็นฝ่ายวิ่งชนทำตาโต ก่อนจะขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ แต่กลับทำให้เด็กหนุ่มนั้นได้แต่เงียบ เพราะไม่รู้จะพูดตอนไหนดี ก็ในเมื่ออีกฝ่ายไม่เปิดโอกาศในพูดเสียลย

‘ขอโทษนะขอโทษจริงๆ นายเป็นอะไรเปล่า ‘  ยิ่งเด็กชายขอโทษเท่าไรอีกฝ่ายก็ยิ่งเงียบ  จนในที่สุดเด็กหนุ่มก็เอือมมาลูบหัวเด็กชายที่กำลังขอโทษ และก็เป็นไปตามคาดท่าทางของเด็กหนุ่มทำให้อีกฝ่ายเงียบพร้อมมองตาแปล๋วใส่เด็กหนุ่ม

คนตัวสูงคนนี้เป็นเด็กผู้ชายจริงๆใช่ไหมนะ ทำไหมน่ารักอย่างนี้....

‘ไม่เป็นไรหรอก ฉันไม่แป็นไร‘ พูดจบเด็กหนุ่มก็ยิ้มบางๆให้เด็กชายตรงหน้า

‘จะ จริงหรอ! งั้นเรามาเล่นด้วยกันไหม ฉันชื่อ ฟิส นะ นายชื่ออะไรหรอ‘  เด็กชายเมื่อรู้ว่าเด็กหนุ่มไม่กล่าวว่าอะไรตนก็ได้ชวนกึ่งบังคับให้เด็กหนุ่มมาเล่นด้วย

‘ฉันชื่อ มอส แล้วเราจะเล่นอะไรกันหรอ‘ ถามจบคนตรงหน้าก็ทำตาโตด้วยความตกใจพรางหันซ้ายหันขวามองหาสิ่งของอะไรบางอย่าง เด็กหนุ่มเมื่อเห็นอย่างนั้นก็ได้แค่มองตามคนตรงหน้าอย่างงุนงง
 

13%

‘นายหาอะไรหรอ’

’ลูกบาสฯ ฉันนะ อ่ะ! อยู่นั้นไง’  พูดเสร็จก็คว้ามืออีกคนวิ่งไปที่ลูกบาสฯลูกโปรด ก่อนจะดึงอีกคนไปที่แป้นบาสฯ

’นี้นายเล่นเป็นอยู่ใช่ไม ใครชู้ตได้เยอะกว่าคนนั้นชนะนะ’ เด็กหนุ่มพยักหน้าเป็นคำตอบ ก่อนนะแย่งลูกบาสฯมาแล้วโยนลูกบาสฯอย่างรวดเร็ว และก็เป็นตามใจหวังลูกบาสฯลอยลงห่วงอย่างง่ายดาย เด็กชายเห็นอย่างนั้นก็ไม่ยอม วิ่งเก็บลูกบาสฯพร้อมโยนเลียนแบบท่าทางของเด็กหนุ่ม แต่ลูกบาสฯกลับไม่ยอมทำตาม

’ฮ่าๆๆๆๆ นายก็ออกจะสูงนะแต่ทำไม เล่นอ่อนอย่างนี้เล่า’ ระเบิดเสียงหัวเราะเสร็จก็เอือมมือมาขยี้หัวอีกคน เด็กชายสองคนผลักกันโยนวัตถูทรงกลมไปมาอย่างสนุกสนาน รอยยิ้มที่ไม่ค่อยได้เห็นมานานเป็นอาทิตย์เริ่มกลับมาให้เห็น

’ฟิส กลับบ้านได้แล้วจ๊ะ’ เสียงตะโกนดังของผู้เป็นแม่สื่อความหมายให้เด็กสองคนรู้ว่าหมดเวลาสนุกแล้ว แววตาเด็กหนุ่มค่อยๆฉายแววเศร้ารอยยิ้มที่สดใสกลับค่อยๆจางลง เมื่อต้องรู้ว่าต้องจากกับคนต้องหน้าแล้ว

’ไว้....เจอกันใหม่นะ’ เด็กชายกล่าวอย่างเศร้าก่อนเดินตรงไปหาผู้เป็นแม่ ทิ้งไว้เพียงรอยยิ้มจางๆที่ไม่มีทางลืม
 

15%