รักแสบซ่าส์..ของยัยบ้าสุดขั้วกับนายชั่วสุดขีด

ข้อมูลเบื้องต้น

โอ้ย..จะบ้าตายทำไมงานเยอะงี้นี้ ฉันยืนบ่นงึมงำคนเดียวมาตลอดทางเหมือนคนบ้า ก็อาจารย์น่ะสิพร้อมใจกันสั่งรายงานกันเหลือเกิ๊น..หารู้ไม่ว่าหัวสมองนักเรียนจะระเบิดตายแล้ว..อ่อย''จ๊ะเอ๋..ยัยน้ำตาล''ฉันหันมองยัยเพื่อนบ้าที่ชอบทำให้ฉันตกใจอยู่เป็นประจำ ยัยพาย ''เออวันนี้เลิกเรียนเราไปตีแบดกันป่ะ''เสียงใสๆของยัยพายดังมาเข้าหู ฉันหันกลับไปมะเหงกยัยเพื่อนตัวดี''โป๊ก!''     ''โอ้ย แกเขกหัวชั้นทำไมเนี่ย''   ฉันหันไปแว้ดใส่เพื่อน'''ก็แกอ่ะจะเล่นอะไรก็ดูเวล่ำเวลาบ้างไม่เห็นรึไงว่าบรรดาทีชเชอร์ที่รักของเราแทคทีมกันสั่งรายงานให้เราแบบเนี่ยแกจะมีอารมณ์เล่นอีกเหรอ..แกจะเล่นก็เล่นไปคนเดียวเหอะฉันจะกลับไปทำรายงาน''     ''จ้า..แม่เด็กเรียน'''ยัยพายพูดเหมือนไม่มีอะไรจะเถียงต่อใครจะมีอารมณ์ไปเล่นกะแกล่ะ        ตึก...ตึก...ตึก...เสียงฉันยังคงย่ำเท้าเดินผ่านสนามบาสคนยังเล่นกันเยอะอยู่เลยเวลานี้คงประมา5โมงเย็นแล้ว ฉันเดินต่อไปเรื่อยๆแบบเหม่อลอยบรรดางานเจ้าปัญหาองฉันยังวนเวียนอยู่ในเฮด ''พลั่ก''เสียงของแข็งๆตกลงมากระแทกหัวชั้นอย่างพอดีเป๊ะ ราวกับมีใครจับโยน ฉันเจ็บจนน้ำตาเล็ด ลงไปทรุดลูบหัวป้อยๆอยู่กับพื้น ไอ้ลูกบาสเจ้ากรรมกลิ้งไปตกอยู่ข้างหน้าฉัน  และแล้วฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีใครกำลังเดินมาตรงหน้า หนอย..ใครกันฟะ