ยังจำได้มั้ยยย

เนื้อเรื่อง

ยังจำเรื่องราวตอนเด็กๆกกันได้อยู๋หรือเปล่า ความทรงจำเก่าๆที่หลงเหลืออยู๋ไม่มีใครรู้ว่ามันติดอยู่ในหัวสมองของเราได้ยังไง หรือภาพมันยังชัดอยู๋ ที่ผมเกริ่นออกมาในหัวขั้นต้นก็ไม่ใช่อ่ะไรที่ไหนหรอก ผมก็มีเรื่องที่ติดมาเหมือนกัน เด็กๆ ผมอาศัยอยู่ในบ้านไม้สองชั้น ซึ่งบ้านหลังนี้จะอยู๋ในซอยที่ทางเข้าแคบๆ รถวิ่งเข้าออกได้เพียงคันเดียว ผู้คนไม่หนาแน่น บ้านหลังนี้เป้นบ้านที่พ่อกับแม่ผมเช่าอยู่ จะมีเพื่อนบ้านที่แวะเวียนเปลี่ยนหน้ากันเสมอๆ บ้านของเพื่อนบ้านจะอยู่ตรงข้ามกันชนิดที่ว่า เดินสามก้าวก็ถึงอีกบ้านนึงแล้ว สมัยนั้นผมมักจะมีชีวิตในหัวติดกับสิ่งที่เพ้อฝันว่ามันจะเหมือนในหนังในภาพยนต์ที่เคยดูๆกัน ซึ่งตอนนี้ผมก็ยังคงเป็นอยู่ ตอนเด็กเวลามีเทศกาล วันปีใหม่ วันคริสมาส ผมก็จะเป็นเด็กที่คิดว่า ตื่นนอนจะต้องมีของขวัญมาวางไว้บนหัวนอนให้ได้เซอร์ไพร์สกัน หรือหวังที่จะได้ของเล่นชิ้นใหญ่ๆที่ถูกใจเราเสมอๆ แต่ว่ามันก้ค่อนข้างที่จะตรงกันข้ามกับฐานะทางบ้านของเรา ผมไม่รู้ว่าผมเป็นเด็กคนเดียวที่คิดแบบนี้หรือเปล่า เด็กคนอื่นๆจะคิดแบบนี้กันมั้ย ช่วยบอกกันหน่อยนะครับ ผมจำได้ว่า เมื่อก่อนเคยไปดูคอนเสิตร์ของพี่เบิร์ด ธงไชย ซึ่งเมื่อก่อนนี้อัลบั้มแรกๆของพี่เค้าเพราะจับใจมาก คอนเสิตรืที่ไปดูมันไม่ได้จัดใหญ่โตเหมือนเดี๋ยวนี้หรอก มันถูกจัดแสดงตามโรงหนัง ซึ่งมีนจะถูกดัดแปลงเป็นเวทีคอนเสิตร์ในขณะที่เก้าอี้ดูหนังยังถูกจัดวางอยู่ที่เดิม คอนเสิตร์นี้ผมไปดูกับคุณแม่ไปกันสองคน นั่งกันเกือบแถวหน้าเลยทีเดียว ตอนพี่เบิร์ดออกมาร้องเพลงแรก คุณแม่ผมก็วิ่งออกไปกรี้ดกร้าดซะแล้วว ปล่อยให้ลูกชายนั่งหน้าเอ๋ออยู๋กับที่ซะแล้วว ฮ่าๆๆ อ้อลืมบอกไปว่าคอนเสิตร์นี้ พี่เบิร์ดแกไม่ได้มาคนเดียวนะ มาพ่วงกับ แหวน ฑิติมา สมัยนั้นพี่แกดังใช้ได้เลยทีเดียว แต่ผมก็จำเพลงฮิตของแกไม่ได้หรอก ตอนเด็กๆวันคริสมาสมันมีความหมายกับผมมากทีเดียว มันเป็นวันที่ซานตาครอสจะมาแจกของขวัญ แล้วผมก็นั่งตั้งตาเฝ้ารอ คนใส่เสื้อสีแดงที่จะมาจากปล่องไฟ แต่ว่าบ้านเราก็ไม่มีซะด้วย แล้วเราจะได้ของขวัญมั้ยน้าา ถ้าไม่ได้ ก็หมายความว่าเราไม่ได้เป็นเด็กดีด้วยหรือเปล่า? เฮ้ออออ..... ตอนนั้นด้วยความเป็นเด็กก้ไม่ได้สงสัยอะไรว่าคุณซานต้าจะไม่ได้มีอยู๋จริงๆ อื้ม แล้วอีกนัยนึงที่ชอบวันคริสมาสก็คือที่โรงเรียนจะจัดงานวันคริสมาส นักเรียนทุกห้องจะต้องทำถ้ำที่มีพระเยซูประกวดเป็นโมเดลขนาดไม่ใหญ่นัก แล้วตอนบ่ายก็จะมีการนำอาหารที่ตัวเองนำมารวมแล้วนั่งกินด้วยกัน นักเรียนหลายๆห้องก็จะมานั่งกินกันข้างๆเป็นกลุ่มๆ (นึกภาพออกมั้ย) อือหลังจากวันนั้นโรงเรียนก้จะหยุดยาวไปเลยยาววววไปจนหลังปีใหม่นู่นแน่ะ ปีใหม่แล้วว อืมม อยากจะได้ของเล่นที่เราชอบ หวังว่าพ่อกับแม่จะเอามาวางไว้บนหัวนอนนะ คิคิ กลับมาบ้านหลังจากที่ไปขายของกับแม่มาที่ตลาด คุณพ่อจะรออยู่ที่บ้านทุกวัน แล้ววันนี้ก็เป็นวันปีใหม่ มันจะต้องมีอะไรดีดีแน่เลยนะ ไม่อยากจะคิดเล้ยยย ผมนั่งรถมอไซค์เข้ามาโดยนั่งหน้าแล้วคุณแม่ขี่มา ถึงบ้านแล้วว คุณพ่อกำลังรออยู่ พอไปถึงบ้านคุณพ่อก็เดินออกมาแล้วยื่นของขวัญมาให้ (บอกแล้วว่ายังไงก็ต้องได้ อิอิ) แต่สิ่งที่ได้มันไม่เหมือนกับที่เราคิดหรอก สิ่งที่ผมได้ก็คือ เทปของพี่เบิร์ด ชุดใหม่ นึกออกมั้ยครับสิ่งที่ผมคิดกับสิ่งที่ผมได้มันต่างกันเยอะเลย ผมก้เลยทำหน้าแหวะแล้ววางเทปนั้นไว้ที่เดิม สื่งที่ตามมาหลังจากนั้นก็คือคุณพ่อผมหยิบเทปม้วนนั้น แล้วทำลายมันกับมือ ด้วยการเอาไปทุบกับกำาแพง แล้วก็ตะโกนว่า ไม่อยากได้ก้ไม่ต้องเอามัน!!! ตึง!!ตึง!! เทปม้วนนั้นมันค่อยๆแยกชิ้นส่วนออกจากกัน ทีละชิ้น.....ทีละชิ้น....มันถูกทำลายไปแล้ว ผมก็ได้แต่ร้องไห้เท่านั้น....