The mission of dreams ภารกิจจากฝัน

แนะนำ
พิ้งเพิร์ธ  เด็กสาวสุดกวนผู้มีความฝันอันยิ่งใหญ่ ฝันให้ไกล แต่ไปไม่ถึง
โอเลี้ยง เพื่อนสนิทโดยบังเอิญของเพิร์ธผู้มีความฝันอันเป็นไปไม่ได้
ผ.อ. หม้อ ชื่อจริงฝาหม้อ อันที่จริงแล้วผ.อ.คือเทพผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องราวเกือบทั้งหมด
ภารโรงมาริเอ้อ ผู้ช่วย ผ.อ. หม้อ นี่ก็คือเทพคอยช่วยเหลือ ผ.อ.หม้อทุกอย่าง
ครูริซซี่ ครูประจำชั้นสุดสวย สวยตลอดเวลา
นีน่า ยัยหัวหน้าห้องตัวแสบชอบจับผิดอยู่ตลอดเวลา ใครเลือกมาเป็นหัวหน้าห้องเนี่ยใช้ไม่ได้เลย
เทียร่าและเทียรี่  เพื่อนร่วมห้อง ที่เป็นปีศาจคอยขัดขวางงานของโรงเรียน (เอาง่ายๆทุกอย่าง)เพราะต้องการยึดโรงเรียนมาเป็นของตน เพราะโรงเรียนแห่งนี้มีขุมทรัพย์ที่มากกว่านั้น
ณ โรงเรียนทอลล์สคูลโรงเรียนที่มีแต่ผู้คนไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่ต่างก็ใฝ่ฝันอยากจะเข้ามาเรียนที่นี่ วันนี้เป็นการเปิดรับสมัครนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ี1และปีที่4 และฉันก็เป็นคนนั้นที่จะมาเรียนที่นี่ ฉันก้าวเข้ามาด้วยความมั่นใจเป็นอย่างมาก
"โอ้วไม่น่าเชื่อโรงเรียนอะไรเนี่ยใหญ่กว่ากว่าห้องน้ำบ้านฉันอีกน่ะเธอ '
' มันก็ใหญ่กว่าห้องน้ำฉันเหมือนกันแหล่ะเธอ' (โอเลี้ยงพูดต่อจากเพิร์ธ )
เออจริงด้วย ฉันมองเท้าของยายที่พูดต่อจากฉันขึ้นไปเรื่อยๆเห็นเด็กผู้หญิงผมหยักโศกมีใฝเล็กน้อยข้างปากหน้าตาเธอก็น่ารักใช้ได้เลยทีเดียว เอ้ย! ฉันสะดุ้ง เอ่อ ฉันไปจักยัยใฝคนนี้ตั้งแต่เมื่อไร่เนี่ย (โอเลี้ยงมองเพิรืธตาปริบๆ ) ทำไมมองฉันแปลกๆอย่างนั้นหล่ะ(โอเลี้ยงถามเพิร์ธ) อ่อเปล่าฉันแค่เเปลกใจว่าเธอรู้จักฉันด้วยหรอ ' ฉันเองก็ไม่รู้จักเธอหรอกแค่เห็นการแต่งตัวเราก็น่าจะพอเดินด้วยกันได้' ( ที่แท้ยายนี่ก็ดูจากการแต่งตัวยของเรานี่เอง กระโปรงยาวสีซีด ตะเข็บเกือบหลุดชุดนักเรียนจากขาวก็กลายเป็นเหลือง รองเท้าก็ปริเก่าใกล้ขาด นี่ซิน่ะเพื่อนเรา' เราหล่ะยินดีที่ได้รู้จักเธอน่ะยัยใฝ'
เช่นกันยัยฟู 'ว่าแต่เธอชื่ออะไรหรอยายใฝ 'ฉันชื่อโอเลี้ยง' อุ้ย!ชื่อเธอเนี่ยน่ากินจังเสียดายสีผิวเธอก็เกือบจะให้ไม่น่าขาวไปนิดเลยอ่ะเสียดายจริงๆ' ก็แม่ฉันกินโอเลี้ยงใส่นมเยอะเกินไปมันก็เลยกลายเป็นแบบเนี่ย เอ่อ! ว่าเเต่เธอชื่ออะไรอ่ะฉันยังไม่รู้จักชื่อเธอเลย 'ฉันชื่อพิ้งเพิร์ธ' อุ้ยตาย!ชื่อเธอเหมือนผ้าอ้อมเด็กแพมเพิดเลยอ่ะ ตอนแม่เธอท้องเนี่ยแม่เธอชอบใส่หรอ' เอ่อ..... เพิร์ธพูดไม่ออก ' ทั้งคู่พูดกันอยู่นานจนเกือบลืมไปว่าใบสมัครเรียนใกล้หมด 'เอ่อเนี่ยโอเลี้ยงฉันว่าเราลืมอะไรสักอย่างไปน่ะ 'ลืมอะไรหรอ' ก็ลืมไปเอาใบสมัครไง  (เพิร์ธวิ่งไปก่อนแล้วโอเลี้ยงก็วิ่งตาม) ...ขออภัยค่ะใบสมัครหมดแล้วค่ะ(เสียงอาจารย์ผู้หญิงใฝโตใส่แว่นพูด) ไม่มีสำรองเลยหรอค่ะอาจารย์สุดสวย(ประชด) 'ก็มีอ่ะนะแต่มันอยู่ีในนั้น(เธอชี้ไปที่บ่อน้ำ) เมื่อตอนเช้ามันปลิวไปสองใบคงพอสำหรับเธอสองคนนะ(ทั้งคู่มองหน้ากัน)  ...เอาไงเพื่อน " เพิร์ธว่าไงโอเลี้ยงก็ตามนั้น (แล้วทั้งคู่ก็กรอกใบสมัครเสร็จอย่างชุ่มชื้น) ' กรอกเสร้จเเล้วพรุ่งนี้มาสอบได้เลยนะค่ะ(อะไรมันจะเร็วเช่นนี้เนี่ยหนังสือยังอ่านได้ไม่ถึงบรรทัดเลย)
วันต่อมาเป็นวันสอบทุกคนต่างพร้อมใจกันมาสอบ จนได้เวลาประกาศผลสอบ เย้ๆๆๆๆ!!!!!! ฉันสอบติดแล้วฉันเก่งจังเลย.....เอ่อ...เพิร์ธฉันก็สอบติดเหมือนกันแล้วก็ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมสอบติด โรงเรียนแจกใบสมัครไป2000คนเเต่มาสอบสองร้อยแถมฉันยังเป็นคนที่สองร้อย...จริงด้วยคนหายไปไหนกันหมดอ่ะโรงเรียนนี้ก็มีแต่คนแย่งกันเข้าจะตายดดยเฉพาะวิชา เดอะสตาร์ ใครได้เรียนเนี่ยดังระเบิดทุกคน งั้นเราไปฉลองกันไหม ...ดีเหมือนกันโอเลี้ยงไปฉลองกันดีกว่า(ทั้งคู่เดินไปซื้อนมเปรี้ยวมาฉลองหี่น้ำพุหลังโรงเรียน ........... (คณะที่กำลังปาร์ตี้นมเปรี้ยวอยู่ดีๆ กลิ่นดอกไม้ลอยมา เเล้วเราก็หลับไป.................... ต่อ....
The mission of dreams ภารกิจจากฝัน