สามีผู้นี้ได้มาโดยบังเอิญ

“เรื่องที่เจ้าอยากจะพูดกับข้าคงไม่ได้มีแค่นี้” 

“ข้ามีเรื่องจะสารภาพผิดเจ้าค่ะ” 

“อืม” อีกฝ่ายพยักหน้ารอฟังคำสารภาพผิดของนาง

“ท่านคงได้ยินผู้คนด้านนอกหรือแม้แต่คนในจวนเรียกขานข้าแล้ว” 

บุรุษหนุ่มพยักหน้า เขาย่อมต้องได้ยินเรื่องนี้อยู่แล้ว และเขาก็ไม่ได้ให้ผู้ใดแก้ความเข้าใจผิดนี้ด้วย

“ตอนแรกข้าก็พยายามอธิบายว่าพวกเขาเข้าใจผิด ข้าไม่ได้เป็นฮูหยินของท่าน แต่หลายอย่างก็ชวนให้เข้าใจผิดจริง ๆ นั่นแหละเจ้าค่ะ” นางอาศัยอยู่ในจวนของเขา ดูแลจวนให้เขา ทั้งยังใช้เงินใช้คนของเขา ผู้อื่นจะเข้าใจผิดก็ไม่แปลก 

“ข้าไม่มีข้อแก้ตัวเพราะทำผิดจริง การได้ชื่อว่าเป็นฮูหยินของท่านทำให้งานของข้าสะดวกสบายขึ้น ติดต่อขอพบผู้ใดก็ง่าย ข้าจึงแอบอ้างเป็นฮูหยินของท่านเรื่อยมา”

“ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร หากมองในทางกลับกันนี่จะเป็นการทำให้เจ้าเสียหายมากกว่า ขึ้นชื่อว่าเป็นฮูหยินของข้าแล้วเจ้าคงแต่งให้ผู้ใดไม่ได้อีก”

“ข้าไม่คิดแต่งให้ผู้ใดอยู่แล้ว” 

“เช่นนั้นก็ดี หากเรื่องนี้มีประโยชน์กับเจ้าก็ให้เป็นไปตามนั้นเถอะ”