TRINITY OF LOVE รักสามเรา
เมื่อเทพเจ้าธารากัส สร้างโลก พระองค์ก็ทรงสร้างมนุษย์บุรุษ สตรี ไว้เป็นของคู่กัน และไว้สืบทอดลูกหลาน เพื่อที่จะได้รักษา โลกแทน พระองค์ บุรุษ สตรี เข้าพีธีสมรส แต่งงานมีครอบครัวให้กำเนิดบุตรหลานหึ!! นั่นมันเมื่อก่อน!! พอนานไปโลกยิ่งเปลี่ยนแปลงเมื่อ ชายตัว
ผู้เข้าชมรวม
34
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ณ บนสวรรค์ มีเทพอยู่ 3 องค์คือ เทพเจ้าธารากัส เทพเจ้าพีกาเนียล และเทพเจ้าฮาราเซ่ ทั้งสามมีความคิดเห็นที่จะสร้างโลก เพื่อเป็นอนุสรณ์สถานให้แก่ทั้งสามพระองค์เองทั้งสามพระองค์เลยมาประชุมกัน เทพเจ้าฮาราเซ่เลยเสนอ ว่าให้เทพเจ้าธารากัสเป็นผู้สร้าง เทพพีกาเนียล เป็นผู้รักษา และให้พระองค์เองเป็นผู้ทำลายล้างโลก ซึ่งทั้งสองก็ตกลง…
เมื่อเทพเจ้าธารากัส สร้างโลก พระองค์ก็ทรงสร้างมนุษย์บุรุษ สตรี ไว้เป็นของคู่กัน และไว้สืบทอดลูกหลาน เพื่อที่จะได้รักษา โลกแทน พระองค์ บุรุษ สตรี เข้าพีธีสมรส แต่งงานมีครอบครัวให้กำเนิดบุตรหลาน……หึ!! นั่นมันเมื่อก่อน!! พอนานไปโลกยิ่งเปลี่ยนแปลงเมื่อ ชายตัวกำยำเยี่ยงบุรุษแต่ใจนั้นกลับอ่อนแอเยี่ยงสตรีมีมดลูก!! และหญิงที่เป็นสตรีแต่กลับห้าวหาญกำยำอย่างบุรุษ เมื่อ บุรุษชายหันไปรักษาสิ่งแวดล้อมแต่นั่นคือ การ “คบไม้ป่าเดียวกัน” เมื่อสตรีมีมดลูกมีรสนิยมเล่นเครื่องดนตรี แต่นั่นคือ การ “ตีฉิ่ง” โอ้!! โลกที่ข้าสร้างมัน เปลี่ยนแปลง ยุ่งเหยิงสิ้นดี!!! พวกเจ้าไม่รู้หรือไรความรักแบบนี้คงหารักแท้ไม่ได้หรอก!! (เทพเจ้าธารากัสสบถด่าในใจ)แต่!!! ยังมีคู่รักอยู่คู่หนึ่ง ที่… “รักกันมาก” นั่นคือ “ดาเรล”(ทายาทเพียงคนเดียวของเศรษฐี ดาเรียล) และ “เซเร็ท”(เด็กหนุ่มกำพร้าพ่อแม่) แน่นอนว่าความรักของทั้งสองคงเป็นที่ไม่น่าพอใจของผู้เป็นพ่อดาเรลเป็นแน่ แต่ทั้งสองก็ไม่สนใจ เพราะพวกเขาเชื่อว่า ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน ใครไม่สามารถกีดขวางความรักของเขาได้ ผู้เป็นพ่อดาเรลเชื่อว่าคงมีปีศาจร้ายสิงอยู่ในร่างของลูกตนเป็นแน่ตนเลยขึ้นเขา “มาลากาลาปาลากัส” เพื่อไปอ้อนวอนให้เทพเจ้าพีกาเนียลทรงรักษาดาเรลบุตรที่เป็นดั่งหัวแก้วหัวแหวนให้หายจากอาการที่ผิดแปลกนี้….
เมื่อเศรษฐี ดาเรียล เดินทางมาถึงที่พำนักของ เทพเจ้าพีกาเนียล ความเจ็บแปลบที่เกิดจากในวัยเด็กโผล่ขึ้นมาในหัว มันเกิดขึ้นอย่างกระทันหัน และความทรงจำในวัยเด็กเริ่มเข้ามา เศรษฐีดาเรียลล้มลงและทุกอย่างเริ่มมืดมิด………ทุกอย่างเป็นไปตามที่เทพเจ้าพีกาเนียลต้องการ.
ไอ้วิปริต!!เจ้าไม่ใช่เพื่อนข้าอีกต่อไป!! ฮาเหม็ด เด็กหนุ่มผมน้ำตาลเข้มดวงตากลมโตจมูกเป็นสันได้รูปปากที่อมชมพูระเรื่อและร่างสูงใหญ่กำยำตะคอกออกมา
เฮ้ ฮาเหม็ดฟังข้าก่อน! มันไม่ใช่สิ่งที่เจ้าคิดน่ะตอนที่เจ้านอนมันมีแมลงมาเกาะที่หน้าเจ้า ข้าเลยจะปัดออกให้! ดาเรียล เด็กหนุ่มผมสีบลอทองร่างของเขาผอมบางเกินกว่าเด็กหนุ่มทั่วไปจะเป็น เขาพยายามพูดให้อีกฝ่ายหันมาฟัง
ไม่!! เจ้ามันวิปริต! เจ้ามันฉวยโอกาส!ต่อไปนี้เจ้ากับข้า ขาดกัน!! ฮาเหม็ดพูดและวิ่งจากไปไม่เหลียวมาอีกเลย……..
ไม่………น่ะ ฮาเหม็ด น้ำใสใสเริ่มไหลรินอาบแก้มเด็กหนุ่มดาเรียลเขาได้แต่โทษตัวเอง เขาผิดเอง เขาไม่น่าทำมันเลย เขาน่าปล่อยมันไป…เขาไม่น่าตกหลุมรักเจ้าเลยฮาเหม็ดเลย!!!
โอ้..ชั่งน่าสงสาร เด็กหนุ่มรักคนที่ไม่ควรจะรัก มันช่างน่าเศร้าอะไรเช่นนี้ เทพเจ้าพีกาเนียลพูดพร้อมทำหน้าสงสารและเดินมาทางเศรษฐีดาเรียลซึ่งกำลังนอนอย่างไม่ได้สติอยู่บนเตียงของเทพเจ้าพีกาเนียล เขาก้มลงจูบที่ริมฝีปากของเศรษฐีดาเรียลอย่างอ่อนโยน.. เศรษฐีดาเรียลค่อยๆลืมตาขึ้นและก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น เพราะเมื่อบัดนี้มีเทพีเปลื้องอาภรณ์ กำลังนั่งคร่อมเขาอยู่ รูปหน้าของเทพี เรียวเป็นรูปไข่ ดวงตากลมโตจมูกที่เป็นสันสวยงามปากที่แดงระเรื่อ ปทุมถันของเทพีกระชับได้รูป ทำไมทำไม!! ทำไมเจ้าโลกของเขาถึงต้องการเธอเทพีที่อยู่ตรงหน้าเขา!! เหมือนกับตอนนี้จิตใจเขามีสองฝ่ายฝ่ายหนึ่งต้องการออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดแต่อีกฝ่ายนี่สิ!! มันต้องการมีสัมพันธุ์สวาทกับเทพีองค์นี้!! ไม่ไม่ไม่!!!เขามาที่นี่นี้เพื่อมาหาเทพเจ้าพีกาเนียล เหมือนจิตใจฝ่ายหลังจะชนะ เขาผลักเทพีที่อยู่ตรงหน้าออกไปและวิ่งออกไปจากห้องนั้นอย่างเร็วที่สุด….. “ข้าว่าแล้วว่าเจ้าคงไม่พิศวาสเทพีองค์นี้มากมายนัก” เสียงพูดดังขึ้นมาจากทางใดทางหนึ่งของห้อง เศรษฐีดาเรียลหันกลับมามองตามเสียง และเขาก็ตกใจอีกครั้งเมื่อบัดนี้มี่เทพเจ้าพีกาเนียลยืนอยู่ข้างหลังเขาเพียงไม่กี่เมตร “ทำไมพระองค์ทรงทำเช่นนี้” เศรษฐีดาเรียลถาม
ก็ข้าไม่แน่ใจว่าเจ้าเคยชอบ…เอิ่ม...บุรุษชาย เพศเดียวกันมาก่อนข้าเลยต้องพิสูจน์ เพื่อให้แน่ชัดยิ่งขึ้น เจ้าคงไม่โกรธข้าหรอกนะ ฮ่าฮ่าฮ่า เทพเจ้าพีก่เนียลหัวเราะชอบใจ
เศรษฐีดาเรียล โมโหเล็กน้อย ข้าว่ามาเข้าเรื่องเลยดีกว่าท่าน สีหน้าเศรษฐีดาเรียลดูจริงจัง
ก็ได้ก็ได้ เจ้ามีอะไรให้ข้าช่วยรึ? เทพเจ้าพีกาเนียลถาม
คือลูกของข้า……….เรื่องก็เป็นเช่นนี้แหละท่าน เศรษฐีดาเรียลเล่าจนหมด ได้โปรดท่านช่วยลูกข้าด้วย
“ได้สิ” คำสั้นๆนั้น ทำให้หัวใจของเศรษฐีดาเรียลเริ่มมีกำลังใจ แต่… เจ้าต้องนำ บุตรชายเจ้ามาหาข้าที่นี่ ได้ครับท่าน!!เศรษฐีดาเรียล ตอบตกลงโดยทันที เขาทำทุกอย่างเพื่อลูกของเขาลูกที่เปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของเขา และเขาก็เดินจากไป………เป็นอีกครั้งที่เทพเจ้าพีกาเนียลยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์.
ผลงานอื่นๆ ของ Depinder ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Depinder
ความคิดเห็น