คือบทเรียน

เนื้อเรื่อง

คืนแห่งความโหดร้ายผ่านไปแล้ว
ปรากฏแววสดใสในความหวัง
เมื่อความมืดขอบฟ้ามาบดบัง
เช้าอีกครั้งความมืดนั้นพลันหายไป

ทิ้งรอยช้ำเศษฝันหลงวันเก่า
รอให้เราเก็บฝันมาปั้นใหม่
ลบรอยช้ำชะล้างจางจากใจ
ให้ตะวันเผาไหม้ความหม่นมัว

ฝนคืนนั้นที่ถาโถมโหมกระหน่ำ
เคล้าเสียงร่ำของใครในคืนสลัว
คืนที่ความทุกข์ท้อเริ่มก่อตัว
เกิดความกลัวความระแวงแอบแฝงตน

เสียงฟ้าร้องก้องคำรามไล่ตามล่า
แปลบสายฟ้าถลาพุ่งยุ่งสับสน
สาดลำแสงฟาดใจใครบบางคน
สักกี่คนก้าวผ่านคืนนั้นมา

........................................

ฉันหนึ่งคนเคยผ่านความฝันร้าย
ตะวันตื่นคืนคลี่คลายสดใสกว่า
ค่ำแล้วเช้าสับเปลี่ยนเวียนเวลา
เพราะฟากฟ้ายังมีปราณีคน

ฟ้าเขียนบททดสอบตนคนคว้าฝัน
จะประจัญผจญไปได้กี่หน
สู้สิ่งร้ายติดตามคุกคามตน
หรือเป็นคนท้อแท้รอวันตาย

ในบาดแผลความทุกข์ที่ซุกซ่อน
ทุกบทตอนคือบทเรียนที่หลากหลาย
ความสับสนชอกช้ำที่ทำลาย
ต่างฝึกกายสอนใจให้จดจำ

ให้รู้หวานรู้ขมคมชีวิต
ให้คิดรู้เก็บความเจ็บช้ำ
ให้รู้ผิดรู้ถูกทุกการกระทำ
ให้รู้กร้ำรู้กลืนรู้ฝืนทน

.................................

ถึงวันนี้กี่คนยังทนสุ้
เพื่อความเชื่อเพื่อกอบกู้สู้สับสน
เพื่อชีวิตลิขิตสร้างทางของตน
ฟ้ามืดมนหรือสว่างก็ยังเดิน

ฉันหนึ่งคนยังใฝ่ฝันมุ่งมั่นท้า
เดินข้ามฝ่าความโหดร้ายไม่ขัดเขิน
ยังเชื่อมั่นฝันที่ใฝ่ไม่ไกลเกิน
จะหยุดเดินหยุดฝัน...เมื่อวันตาย !!!