{ Fic แวมไพร์ทไวไลท์ } ผมเป็นน้องชายของนางเอกครับ

แวมไพร์มันมีจริงไหม? หรือแวมไพร์มันเป็นแค่นิยายที่มีคนเขียนขึ้นมา แล้วแวมไพร์โดนแดดเป็นอะไรไหม เวลาโดนแดดจะโดนเผาแบบที่เขาเขียนหรือป่าว คำถามพวกนี้ผมก็ไม่สามารถหาคำตอบได้

แต่ผมอยากให้มันมีจริงนะเพราะผมอยากลองใช้ชีวิตให้เต็มที่มากกว่านี้ อาจจะลองไปเที่ยวทุกๆที่ที่อยากไป อยากกินทุกอย่างที่อยากกิน ทำทุกอย่างที่อยากทำไม่ใช่ครึ่งชีวิตหนึ่งของผมต้องมาอยู่ในโรงพยาบาลแบบนี้

" พี่ริวคับ? พี่ริว! "

" หืม? อะไรหรอมาโตะ? "

" ในโลกนี้มีแวมไพร์อยู่จริงๆ ไหมคับ? "

" นั้นนะสินะ พี่ก็อยากรู้เหมือนกัน "

" แล้วพี่ริวคิดว่าแวมไพร์จะมีนิสัยเป็นยังไงหรอคับ! "

" อืมมม~ น่าจะนิสัยดีก็ได้นะ แบบในหนังที่เราดูด้วยกันไง "

" แบบเรื่องแวมไพร์ทไวไลท์นะหยออคับ "

" ช่ายยยย 555 "

" คึๆ ถ้าแบบนั้นนะผมจะขอให้เขาทำให้พี่ริวอยู่กับผมนานๆ ไปเลยยยยย~ "

" 55 พี่ริวคนนี้จะอยู่กับมาโตะนานๆๆๆ เลยยครับ! " แต่น่าเสียดายนะที่เวลาของผมจะหมดลงแล้ว ผมโกหกมาโตะอีกแล้วสิแย่จัง~

" คับ! สัญญาแล้วน้าาา~ มาโตะ กลับบ้านก่อนนะคับ "

" ครับผมพี่สัญญา กลับดีๆ นะดูแลตัวเองด้วย " ผิดสัญญาแล้วสิ พี่ขอโทษนะมาโตะ

"คับผมเด็กชายมาโตะรับทราบ!! บ๊ายบาย~~ "

ปึง! ปัง! แอ๊ดดด~~

" บาย~ " บายมาโตะ บายโรงพยาบาล บายชีวิตในโลกใบนี้ หวังว่าชีวิตใหม่จะไม่ต้องมาที่โรงบาลแบบนี้อีกนะ ผมขอให้ได้ใช้ชีวิตอิสระกว่านี้ที่เถอะลาก่อน~

"บีฟ~ นี้บีฟ!!"

เฮือก!! แฮ่กๆ

"บีฟ เป็นอะไรไหม! บีลีฟ!! "

"ห้ะอะ อะไรหรอเบล " นี้เราฝันแบบนี้อีกแล้วสินะ

"เป็นอะไรหรือป่าวบีฟ เห็นนอนตั้งนาน แล้วอีกอย่างนะตื่นมาก็เหม่อๆ บีฟ โอเคไหม"

"เราโอเคไม่เป็นอะไรพอดีตื่นมาแล้วมันยังมึนๆเบลอๆ นะ5555"

แหะๆ ไม่เป็นอะไรได้ไงอะ ก็ฝันถึงอดีตที่น่าเศร้านิ แต่มันผ่านไปนานแล้วนี้นะ

แต่ก่อนอื่นเลยผมว่าผมเอาตัวรอดจากเบลก่อนดีกว่า~ ก่อนที่เธอจะซักผมจนกลายเป็นผ้าขาว

.....................................................................

ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ

ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านตั้งใจและหลงเข้ามาด้วยน้าา