{ Fic แวมไพร์ทไวไลท์ } ผมเป็นน้องชายของนางเอกครับ - นิยาย { Fic แวมไพร์ทไวไลท์ } ผมเป็นน้องชายของนางเอกครับ : Dek-D.com - Writer
×

    { Fic แวมไพร์ทไวไลท์ } ผมเป็นน้องชายของนางเอกครับ

    แวมไพร์มันมีจริงไหม? มันเป็นคำถามที่ผมก็ไม่สามารถหาคำตอบได้ แต่ผมอยากให้มันมีจริงนะเพราะผมอยากใช้ชีวิตให้เต็มที่กว่านี้ ไม่ใช่ครึ่งชีวิตหนึ่งของผมต้องมาอยู่ในโรงพยาบาลแบบนี้

    ผู้เข้าชมรวม

    1,288

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    148

    ผู้เข้าชมรวม


    1.28K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    100
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  21 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  4 ต.ค. 67 / 21:19 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    แวมไพร์มันมีจริงไหม? หรือแวมไพร์มันเป็นแค่นิยายที่มีคนเขียนขึ้นมา แล้วแวมไพร์โดนแดดเป็นอะไรไหม เวลาโดนแดดจะโดนเผาแบบที่เขาเขียนหรือป่าว คำถามพวกนี้ผมก็ไม่สามารถหาคำตอบได้


    แต่ผมอยากให้มันมีจริงนะเพราะผมอยากลองใช้ชีวิตให้เต็มที่มากกว่านี้ อาจจะลองไปเที่ยวทุกๆที่ที่อยากไป อยากกินทุกอย่างที่อยากกิน ทำทุกอย่างที่อยากทำไม่ใช่ครึ่งชีวิตหนึ่งของผมต้องมาอยู่ในโรงพยาบาลแบบนี้


    " พี่ริวคับ? พี่ริว! "


    " หืม? อะไรหรอมาโตะ? "


    " ในโลกนี้มีแวมไพร์อยู่จริงๆ ไหมคับ? "


    " นั้นนะสินะ พี่ก็อยากรู้เหมือนกัน "


    " แล้วพี่ริวคิดว่าแวมไพร์จะมีนิสัยเป็นยังไงหรอคับ! "


    " อืมมม~ น่าจะนิสัยดีก็ได้นะ แบบในหนังที่เราดูด้วยกันไง "


    " แบบเรื่องแวมไพร์ทไวไลท์นะหยออคับ "


    " ช่ายยยย 555 "


    " คึๆ ถ้าแบบนั้นนะผมจะขอให้เขาทำให้พี่ริวอยู่กับผมนานๆ ไปเลยยยยย~ "


    " 55 พี่ริวคนนี้จะอยู่กับมาโตะนานๆๆๆ เลยยครับ! " แต่น่าเสียดายนะที่เวลาของผมจะหมดลงแล้ว ผมโกหกมาโตะอีกแล้วสิแย่จัง~


    " คับ! สัญญาแล้วน้าาา~ มาโตะ กลับบ้านก่อนนะคับ "


    " ครับผมพี่สัญญา กลับดีๆ นะดูแลตัวเองด้วย " ผิดสัญญาแล้วสิ พี่ขอโทษนะมาโตะ


    "คับผมเด็กชายมาโตะรับทราบ!! บ๊ายบาย~~ "


    ปึง! ปัง! แอ๊ดดด~~


    " บาย~ " บายมาโตะ บายโรงพยาบาล บายชีวิตในโลกใบนี้ หวังว่าชีวิตใหม่จะไม่ต้องมาที่โรงบาลแบบนี้อีกนะ ผมขอให้ได้ใช้ชีวิตอิสระกว่านี้ที่เถอะลาก่อน~


    "บีฟ~ นี้บีฟ!!"


    เฮือก!! แฮ่กๆ


    "บีฟ เป็นอะไรไหม! บีลีฟ!! "


    "ห้ะอะ อะไรหรอเบล " นี้เราฝันแบบนี้อีกแล้วสินะ


    "เป็นอะไรหรือป่าวบีฟ เห็นนอนตั้งนาน แล้วอีกอย่างนะตื่นมาก็เหม่อๆ บีฟ โอเคไหม"


    "เราโอเคไม่เป็นอะไรพอดีตื่นมาแล้วมันยังมึนๆเบลอๆ นะ5555"


    แหะๆ ไม่เป็นอะไรได้ไงอะ ก็ฝันถึงอดีตที่น่าเศร้านิ แต่มันผ่านไปนานแล้วนี้นะ


    แต่ก่อนอื่นเลยผมว่าผมเอาตัวรอดจากเบลก่อนดีกว่า~ ก่อนที่เธอจะซักผมจนกลายเป็นผ้าขาว


    .....................................................................


    ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ


    ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านตั้งใจและหลงเข้ามาด้วยน้าา

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น