#น้องรักพี่ติน ยังคิดชื่อเรื่องไม่ออก ตามแท็กไปก่อนนะ
'ติน'ผู้จัดการศิลปินสายชิล ยิ้มเก่ง ขี้ตามใจ แต่เวลาได้เจอกับโปรดิวเซอร์หนุ่มที่ใครก็ว่าแสนจะสุขุมเป็นอันต้องฟิลขาดทุกที "ใครว่ามันนิ่งคนแบบนี้ไม่น่ากินข้าว น่ากิน-ีนมากกว่า"
ผู้เข้าชมรวม
76
ผู้เข้าชมเดือนนี้
9
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นิยายฟิลกู้ดไม่เครียดไม่ดราม่า เชิญมาทางนี้จ้า
"มาแล้ว ๆ มากินขนมกันเร็วเด็ก ๆ " ผู้จัดการหนุ่มยิ้มหวาน วางกล่องขนมร้านดังที่แสนจะภาคภูมิใจเพราะกว่าจะได้มันมาไม่ง่ายเลย
"โหว ทำไมวันนี้พี่ใจดีจัง ร้านนี้ต้องไปต่อคิวรอไม่ใช่เหรอ"
"ห๊ะ! "
"นั้นสิ ร้านนี้ต้องไปรออย่างน้อยเป็นหนึ่งชั่วโมงเลย"
"หื้มม!! "
"มีงานด่วนเหรอพี่ทำไมเอาใจกันขนาดนี้"
"ว้าว!! น่ากินมากเลยครับ"
"ผมน่ะรักพี่ที่สู้ดดดเลย"
"เดี๋ยวนะ เป็นพวกนายไม่ใช่เหรอที่บอกอยากจะกินให้ได้น่ะ บอกว่าถ้าไม่ได้กินก็จะไม่ยอมไปซ้อม!! "
"เปล่านะ" เด็ก ๆ มองหน้ากันก่อนจะหันมาตอบอย่างพร้อมเพียง
"หาา!! "
ขณะที่ผู้จัดการหนุ่มกำลังงงงวยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
"พี่จอมมากินด้วยกันไหมพี่ เห็นเพิ่งบ่นว่าอยากกิน" จบประโยคตินก็รู้สึกขนลุกชันที่ต้นคอ ตามด้วยเสียงพูดเบาๆ แต่ตินกลับได้ยินชัดเลยทีเดียว
"ไปซื้อมาจริงๆ ด้วยสินะ" ตินหันควับมองต้นเหตุที่ทำให้เขาต้องไปต่อแถวนานร่วมชั่วโมง โปรดิวเซอร์มือทองส่งข้อความมาว่าเด็ก ๆ งอแงอยากทานชีสเค้กร้านดัง ด้วยความคิดที่ว่าตัวเองหายหน้าหายตาไปทั้งวันน้อง ๆ คงพากันงอล เลยคิดที่จะเอาของกินไปง้อ แต่เหมือนคนที่อยากกินจริงๆ จะไม่ใช่เด็ก ๆ ของเขานี่สิ "ขอบคุณที่ซื้อมาให้นะครับ จะทานให้อร่อยเลย หึ"
อ้าวววว ยิ้มแบบนี้แถวบ้านเขาเรียกวอน-ีน!!
*หมายเหตุ*
นิยายเรื่องนี้จัดทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่มีเจตนา พาดพิง ด่าทอ เสียดสี เนื้อหาเกิดจากจินตนาการและมุมมองของผู้แต่งที่นำมาทับซ้อนกัน อาจจะมีความไม่สมจริงในบางเรื่องแต่จะยังทำให้อยู่ในกรอบของกาลเทศะ เนื้อหามีมีคำพูดหยาบคาย และคำผิด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ขอความกรุณาคอมเมนต์ในเชิงสร้างสรรผู้แต่งจะได้มีกำลังใจและพัฒนาผลงานให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ขอบคุณค่ะ ????
ผลงานอื่นๆ ของ B.Boniee ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ B.Boniee
ความคิดเห็น