ฟ้าใสใต้เงาจันทร์ (Yuri ญ. รัก ญ.)

สาวสวยหัวอ่อน และขี้อาย เดินทางจากบ้านต่างจังหวัด มาทำงานเป็นเลขาส่วนตัวกับนายจ้างที่ติดต่อมาทางจดหมาย ทีแรก เธอคิดว่า นายจ้างของเธอเป็นสตรีสูงวัยผู้มีจิตใจเมตตา แต่แล้ว ภาพนายจ้างที่วาดไว้ในใจ กลับกลายเป็นสาวหล่อที่มีนัยน์ตาพราวระยับ เจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่ ที่สวยงามอลังการ แต่แฝงไว้ด้วยความเงียบเหงาที่ล้ำลึก

นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายพีเรียดหญิงรักหญิง ที่แฝงกรุ่นไปด้วยเสน่ห์ของความย้อนยุค  90 

ที่ผู้เขียนนำมาเปิดไว้ตรงนี้ เพราะมีข้อผิดพลาดบางประการที่ไม่สามารถเข้าไปจัดการในไอดีนักเขียน รมิดา ได้

หากท่านนักอ่านที่ชอบแนวหญิงรักหญิง Yuri ท่านใด สนใจอยากแวะเข้าไปอ่าน ขอเชิญ เข้าไปอ่านทางนี้ได้เลยนะคะ

https://writer.dek-d.com/Rak_Ramida/story/view.php?id=1937537

  ฟ้าใส

     “เจ้านายเธอ กลับไม่ใช่สตรีสูงวัย แต่กลายเป็นสาวหล่อสุดเท่ ที่มีนัยน์ตาหวานระยับ เขาเปรียบเสมือนน้ำผึ้งที่กลั่นจากดอกไม้มีพิษ ถ้าลิ้มรสหวานฉ่ำมากเกินไป สุดท้ายก็อาจจะขื่นขมเจียนตาย”

     "การหลงรักใครสักคน ไม่ได้หมายถึงความรู้สึกปลอดโปร่งสบายๆเสมอไป ถ้าคำว่า ได้อยู่ใกล้แล้วรู้สึกสบายใจแปลว่า รัก มันใช้ไม่ได้สำหรับเธอ เพราะคนที่แอบหลงรักใครอย่างฟ้าใส เพียงได้อยู่ใกล้เขาคนนั้น...หัวใจของเธอจะเต้นรัว จนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลยสักครั้ง"

     "ทีแรกคิดจะจูบแค่ทีเดียว แต่เมื่อมองใบหน้าเรียวนานๆ เธอก็อดไม่ได้ ที่แตะจูบแผ่วที่เปลือกตาของเขา

ดวงตาคมวับคู่นี้ ที่กระชากหัวใจของเธอให้วูบวาบได้ทุกครั้ง ยามที่เจ้าตัวมองมา"

  จันทร์เจ้า

     'จะห้ามเพื่อนจีบเธอก็ไม่ได้ จะแสดงความเป็นเจ้าของก็ยิ่งยาก..ความรักความลับมันตอกตรึงอยู่ในอก คนขี้หวงจำต้องสะสมความหนักใจใต้ท่าทีที่สงบ เปรียบเสมือนบึงน้ำนิ่ง แต่ดิ่งลึกกลับมีคลื่นโหมกระหน่ำ'

      ‘สาวน้อย...นี่เธอรักพี่จริงๆ หรือเป็นแค่ความผูกพัน?’

      “ก็อยากจะเชื่อ” ริมฝีปากหยักเหยียดตรงคล้ายยิ้ม คล้ายไม่ยิ้ม ไหล่กว้างเขยิบไปพิงเบาะรถตามสบาย แล้วยกแขนกอดอกหลวมๆ ดวงตาที่ซุกความระแวงล้ำลึกของจันทร์เจ้าทอดมองออกไปนอกกระจกรถ

  นเรศ

     ชายหนุ่มไม่เคยรู้..เรื่องความสัมพันธ์พรรณนี้มาก่อน ในสายตาของเขา เขามองแค่ว่า จันทร์เจ้าเป็นคนสุขุม มาดมั่น และเข้มแข็ง แต่เขาไม่รู้ ไม่เข้าใจถึงความรู้สึกที่ซับซ้อนของจันทร์เจ้าและฟ้าใส

  นรินทร์

ฝ่ายนรินทร์ ก็เกิดความรู้สึกพยายามไขว่คว้า อยากจะเอาคำหวานหูจากจันทร์เจ้าเสียให้ได้ เธออยากจะฟังคำตอบนั้นเหลือเกิน..แต่..อีกฝ่ายก็เอาแต่เงียบ

"พี่..คิดถึงรินบ้างไหม?" เสียงออดอ้อนถามต่อ

เงียบ...ไม่มีคำตอบเหมือนเดิม

"มีใคร..ทำให้พี่..ลืมรินหรือเปล่า?" นรินทร์ถามเบา

**ขอเชิญเข้าไปอ่านฟรี 30 ตอนที่ตามลิ้งก์ข้างล่างนี้ค่ะ

https://writer.dek-d.com/Rak_Ramida/story/view.php?id=1937537  

    **ขณะนี้ จัดจำหน่ายในรูปแบบอีบุค 

ที่ MEBMARKET.com / 46 ตอนจบ / 496 หน้า ** 

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTg4MjE3NiI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjU6Ijk0ODAzIjt9