ฟ้าใสใต้เงาจันทร์ (แนว Yuri)

ฟ้าใสใต้เงาจันทร์ (นิยายรักหญิงรักหญิง YURI)

เป็นเรื่องของความรักรัหว่าง สาวหล่อ + สาวสวย

(ชื่อเรื่องเดิม เพื่อนหญิง We’re Girlfriends)

ตีพิมพ์ครั้งแรก                   เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2551

ตีพิมพ์ครั้งที่สอง                    เดือนกันยายน พ.ศ. 2555

----------------------------------------------------------------------------------------------

นิยายรักดราม่าโรแมนติก แนวพีเรียดย้อนยุค ที่จะนำท่านผู้อ่านไปสัมผัสกลิ่นไอยุคสมัย 90 

 

เรื่องราวเกิดขึ้น เมื่อหญิงสาวแสนสวย ขี้อาย เรียบร้อยอ่อนหวาน ต้องเดินทางไกลจากต่างจังหวัด เข้าสู่เมืองหลวง เพื่อมาทำงานเป็นเลขาส่วนตัวให้กับนายจ้างเศรษฐี ที่มีบ้านคฤหาสน์หลังใหญ่ 

ณ ที่แห่งนี้ คือ จุดเริ่มต้นของชีวิตที่พลิกผัน ทำให้หญิงสาวได้พบทั้งความสุข เศร้า หวานระคนขมขื่น 

สาวหล่อผู้เปี่ยมเสน่ห์ดึงดูด รูปร่างหน้าตามีราศี จับจิตจับใจผู้คนที่พบเห็น เขา...ผู้มีดวงตาฉายเด่นบนใบหน้ากระจ่างใส ผิวเผินเขาดูเป็นคนขี้เล่น ช่างเย้าแหย่เย้าหยอก แต่เขาก็เหมือนกับเหรียญสองด้าน ที่มีทั้งด้านสดใส และด้านที่มืดมน

ชายหนุ่มรูปหล่อ จิตใจดีงาม และแสนซื่อ...เขามีเพียบพร้อมทุกสิ่ง ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝันในตัวเขา แต่เขากลับไปหลงรักผู้หญิงที่เขาไม่ควรจะรัก เขาทุ่มเทความจริงใจให้เธอ และหวังว่า ไมตรีจากหัวใจบริสุทธิ์ จะทำให้เธอหันมามองเขาบ้าง    

คุยกับนักเขียน

ผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาเน้นว่า เพศไหนดีที่สุด มีเสน่ห์ที่สุด...เพราะไม่ว่า ใครจะมีเพศสภาพ และความชอบอย่างไร สุดท้ายแล้ว ก็ขึ้นอยู่กับตัวตนที่อยู่ข้างในของคนคนนั้น ไม่ใช่รูปลักษณ์ภายนอก และ

บางครั้ง ความรักอาจส่งไปผิดที่ผิดทาง เราไม่รู้ว่า คนที่เราแอบรัก แท้จริงแล้วมีตัวตนภายใต้เปลือกสวยอย่างไร และ เธอ หรือ เขา จะรับรักเราหรือไม่? ก็ไม่ได้มีเพียงแค่ปัจจัยดึงดูดภายนอกเท่านั้น

การถูกรับรักจากใครสักคน บางครั้ง มันก็ขึ้นอยู่กับความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเขาคนนั้นด้วย

แต่อย่างไรก็ตาม หากวันหนึ่ง คุณเกิดหลงรักใคร คนที่...ไม่ควรจะรัก ก็อย่าได้เสียใจ เพราะไม่ว่า ความรักจะสมหวังหรือไม่ แต่ความห่วงใย และหัวใจที่ทุ่มเทไป ก็คือ สิ่งดีๆ ที่เราได้มอบให้กับคนที่เรารัก 

ลองคิดถึงความรัก ในแง่บวก และ ไ่ม่ว่าคำตอบที่ได้รับจะเป็นเช่นไร แต่เชื่อเถิดว่า ความรู้สึกดีๆนั้น ก็ยังจะทำให้คนพ่ายแพ้ ยังคงยิ้มได้เสมอค่ะ 

หลังคราบน้ำตาเหือดแห้ง..ชีวิตก็แฝงด้วยรอยยิ้ม 

คำโปรย

“เจ้านายเธอ กลับไม่ใช่สตรีสูงวัย แต่กลายเป็นสาวหล่อสุดเท่ ที่มีนัยน์ตาหวานระยับ เขาเปรียบเสมือนน้ำผึ้งที่กลั่นจากดอกไม้มีพิษ ถ้าลิ้มรสหวานฉ่ำมากเกินไป สุดท้ายก็อาจจะขื่นขมเจียนตาย”

  นางสาวฟ้าใส

 คุณจันทร์เจ้า

"ความรักของพี่คือ การปล่อยวาง ในช่วงเวลาที่สมควรปล่อย”

“วางคนที่พี่รัก ไว้ในที่...ที่ดีที่สุด เพื่อให้คนที่พี่รัก ได้มีโอกาสตัดสินใจ หาสิ่งที่ดีกว่า ที่นำมาเพื่อความสุขของเธอ ให้เธอได้มีชีวิตที่สมบูรณ์ที่สุด"

จันทร์เจ้าไล้นิ้วเรียว เช็ดน้ำตาให้ฟ้าใสอย่างอ่อนโยน ฟ้าใสกอดจันทร์เจ้าแน่น หน้าซบอกจันทร์เจ้าอีกครั้ง 

 นเรศ

“ชายหนุ่มไม่รู้จักคำว่า “หญิงรักหญิง” เขาจึงไม่เฉลียวใจในความสัมพันธ์ของเพื่อนรักที่เป็นเจ้านายของเธอ..คนที่เขาหลงรัก”

  นรินทร์

ฝ่ายนรินทร์ ก็เกิดความรู้สึกพยายามไขว่คว้า อยากจะเอาคำหวานหูจากจันทร์เจ้าเสียให้ได้ เธออยากจะฟังคำตอบนั้นเหลือเกิน..แต่..อีกฝ่ายก็เอาแต่เงียบ

"พี่..คิดถึงรินบ้างไหม?" เสียงออดอ้อนถามต่อ