ตอนที่ 51 : คุณคือ...สมบัติของผม
ดูเหมือนว่าคำห้ามปรามนั้นจะไม่เป็นผล เขาคิดว่าเธอเพียงดีดดิ้นเพื่อจะแสดงให้สมบทบาท มือเพียงข้างเดียวรวบจับสองมือเล็กกดตรึงเอาไว้เหนือศีรษะ ทาบริมฝีปากประกบติดด้วยจูบที่ร้อนแรงราวกับพ่นไฟเข้าไปในตัวเธอ ยิ่งใบหน้างามส่ายสะบัดขัดขืนเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งบดบี้ขยี้ริมฝีปากลงไปหนักหน่วงเท่านั้น
ในเมื่อเธอความชอบรุนแรง เขาก็จะตอบสนองให้ถึงใจ คนอย่างเขาไม่ได้หวังแต่ได้เพียงฝ่ายเดียว...แต่ยังเอาใจคู่นอนสุดๆ ไปเลย
ฤทธานุภาพของจูบเร่าร้อนดุดันทำเอาคนไม่เคยรู้จักสั่นพร่าหน้ามืดระทวยอ่อน เรือนกายหนาทิ้งลงมาทาบทับติดตรึงสนิทไปตลอดทั้งร่างทำให้คนตัวเล็กข้างใต้หนีไปไหนไม่รอด เรี่ยวแรงที่มีอยู่น้อยนิด ไม่อาจขัดขืน
เธอสู้ไม่ได้ เธอพ่ายแพ้ให้แก่เขา เจ้าของริมฝีปากร้ายๆ สอดลิ้นที่เชี่ยวชาญชำนาญการซอกซอนเข้ามาเกี่ยวพันดูดดึงราวกับจะกระชากหัวใจของเธอให้หลุดออกมาทั้งยวง
ใบหน้าคร้ามเลื้อยไล่ระบัดระบายลงตามสันกราม และเล็มที่ปลายคาง ต่ำลงไปที่ซอกคอ เสียงดูดจ๊วบดังน่าเสียวไส้ ลมหายใจร้อนที่เป่ารดพรมพร่างลงมา สลับกับดูดดึงไปจากเธอ สร้างความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ว่าด้วยเรื่องมนต์ดำกฤษณาระหว่างชายหญิงที่เคยได้ยินเพียงเสียงลือเสียงเล่าอ้าง ตอนนี้เธอกำลัง เผชิญหน้ากับมัน...สถานการณ์จริงอันน่าสะพรึง
สายสปาเก็ตตี้ที่หัวไหล่ถูกเกี่ยวหลุด พร้อมถลกชุดที่สวมใส่ให้ร่นลงต่ำ
“อ๊ะ...อย่า...”
“อ้อ...ไม่ชอบความนุ่มนวล”
ไม่ใช่นะ...เสียงจากความคิดยังไม่ทันเปล่งออกมาห้ามปรามความเข้าใจผิด มือหนาก็ฉีกแคว่กชุดราตรีเนื้อผ้าบางเบาราวกับกระดาษจนขาดแล่งเป็นทางยาวหลุดลุ่ย
ผิวเนื้อนวลลออขาวผุดผาดต้องลมเย็นจากแอร์คอนดิชั่นเนอร์ ที่ถูกเปิดอัตโนมัติด้วยเซ็นเซอร์จับความร้อน
ตะขอบราด้านหน้าถูกปลดตามอย่างรวดเร็ว เพียงเสื้อประคองทรงที่บีบรัดอัดแน่นนั่นคลายตัว พวงไขมันอวบหยุ่นนุ่มเนียนตาก็โดดเด้งเป็นอิสระ ดวงตาคมกล้าลุกวาวฉายแววหื่นกระหาย เมื่อได้เห็นสองเต้าอิ่มเต็มกำลังชูชันเชิญชวนยวนยั่วให้สัมผัส
ฝ่ามือใหญ่ตะปบลงไปขยำเคล้นคลึงใบหน้าร้อนฉ่าตามลงมาคลุกเคล้า ดวงตาตกตื่นมองการกระทำหยามหยาบของเขาด้วยหัวใจที่สั่นรัว คมฟันครูดบนเนินเนื้อเหนือทรวงอก เธอเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว
“อ๊า....”
ยอดบัวสีชมพูผลิพุ่งตอบรับสัมผัสจากเขา ภูวฤทธิ์ทำตัวเหมือนทารกน้อยที่ยังไม่หย่านม ริมฝีปากร้อนร้ายของเขาเข้าครอบครองสองเต้าของเธอ ดูด...ดึง..ขบ...เม้ม... สลับปลายถันทั้งสองข้าง ทั้งขบกัด ทั้งงับกลืนอย่างตะกรุมตะกราม ราวกับคนโหยหิว...อดอยาก ขาดเต้าขาวๆ ตกถึงปากมาเนิ่นนาน เมื่อมีโอกาสจึงสนุกกับมันอย่างเต็มที่
ชุดราตรีสีโอรสที่เคยสวยสดอยู่บนกาย ถูกดึงทึ้งกระชากออกไปให้พ้นทาง ใบหน้าร้อนฉ่าลดตามลงมาแทนที่ ร่างขาวเนียนสะดุ้งเฮือก เมื่อจมูกและริมฝีปากถูกฝังลงมาคลุกเคล้าลงบนผิวเนื้อ ไรเคราสากลากต่ำลงไป ถูไถเข้ากับผิวนุ่มๆ กลางหน้าท้องเนียนจนแดงเป็นปื้น พร้อมสองมือเคล้นคลึงทรวงเต้าอวบอิ่มไม่ลดละ
สิ่งที่เขาทำกำลังโหมไฟปรารถนาในร่างเธอให้ลุกกพระพือ กลีบปากบางครางกระเส่าด้วยความซ่านเสียว มือหนาลูบโลมสะโพกเพรียว ก่อนสอดลึกเข้าใต้เอว ยกส่วนล่างให้ลอยจากเตียง เพื่อที่ง่ายต่อการเกี่ยวเอาปราการชิ้นน้อย ให้หลุดออกจากเรือนร่างงามเสีย
เพียงเท่านั้นบัวชมพูก็ก็เปลือยเปล่าขาวเนียนอวดความงามสะคราญอยู่ตรงหน้าเขา ดวงตาของภูวฤทธิ์ลุกวาวจ้องมองอย่างหื่นกระหาย ภาพเซ็กซี่เหนือคำบรรยายที่ได้เห็นสูบน้ำในตัวจนแห้งเหือด เขาไม่รอช้าที่จะก้มลงไปจูบพรมงับกลืนผิวเนื้อนุ่มให้หายหิว
เสียงร้อง อิ๊...อ๊ะ...ราวกับจะห้ามปราม แต่เนื้อสาวขาวละออกลับสั่นระริกตอบโต้ บอกความต้องการเบื้องลึกที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้
ริมฝีปากร้ายๆ เหมือนกำลังลากถ่านติดไฟร้อนๆ ไปตามเนื้อตัวเธอ ใบหน้าของเขาลดต่ำ กดสองขาเพรียวลงไปด้านข้าง เธอพยายามแข็งขืนแต่ไร้เรี่ยวแรงสิ้นดี...น่าอับอาย...อายเหลือเกิน เขากำลังได้เห็นความลับที่เธอไม่เคยเปิดเผยให้ผู้ชายคนใดได้เห็น
ดวงตาคมลุกวาวตื่นตะลึงเมื่อได้ชื่นชมดอกไม้สาวที่อิ่มฉ่ำ มันสวยเสียจนเขาห้ามตัวเองเอาไม่อยู่ เธอช่างไม่เหมือนผู้หญิงที่ผ่านกรำศึกเหนือเสือใต้มานับไม่ถ้วน และนั่นแหละมันทำให้เขาลืมที่จะห้ามปรามตัวเอง เพราะอยากลองลิ้มชิมรสส่วนที่พราวพรั่งเย้ายวน แบบแนบชิดสนิทแน่น
ร่างงามสะดุ้งวาบ เมื่อริมฝีปากของชายหนุ่มจดลงมา ลิ้นสากกวาดกว้านดุนดูดอย่างไม่ปราณีปราศรัย กลีบปากของเธอเผยอค้าง ส่งเสียงครวญครางอย่างน่าอายเหลือเกิน ยิ่งเรียวลิ้นช่ำชองซุกไซ้ไล้เลียลงลึกไปเท่าไหร่ เธอก็ไม่อาจจะควบคุมตัวเองเอาไว้ได้ แผ่นหลังเพรียวแอ่นหยัด สะโพกกลมกลึงขยับยก เป็นปฏิกริยาตอบรับโดยอัตโนมัติ มือสองข้างกางเล็บจิกที่นอนแน่น สิ่งที่ภูวฤทธิ์ทำกำลังพาเธอลอยเพริดไปไกล จังหวะที่เขาเร่งเร้า ฟาดฟันปานแส้ไฟลงบนจุดอ่อนไหวกลางกาย พานพาให้หัวใจจะขาดรอนๆ ลงเสียให้ได้
กลีบปากอิ่มสวยเปล่งเสียงกรีดร้องอย่างสุดกลั้น เนื้อตัวสะท้านสั่นแรง ร่างบางที่คล้ายถูกสูบขึ้นไปบนฟากฟ้านภากาศสูงลิบ ถูทิ้งให้ร่วงลิ่วหล่นลงบนที่นอนนุ่ม ดวงตาพราวพร่ามองเห็นดวงดาวพริบพรายอยู่ตรงหน้า หายใจหอบกระชั้นแรง หมดเรี่ยวสิ้นแรงอ่อนระทวย ก่อนเปลือกตาปิดพริ้มดื่มด่ำกำซ่านกับความสุขแสนประหลาดที่เพิ่งเคยได้พบพาน
กายหนาหยัดขึ้นมา มองเรือนร่างเปลือยเปล่าขาวเนียนหมดจด พร้อมเหยียดปากอย่างดูแคลน เมื่อคนดีดดิ้นสิ้นท่าเพราะฤทธิ์ของเขา
โธ่เอ๋ย! ทำมาปากดี ผลักไสไล่ส่งปฏิเสธรัวลั่น หึ!
เมื่อเธอถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ไปแล้ว ก็ถึงทีของเขาบ้างล่ะ สองมือรีบพัลวันถอดกางเกงออกให้พ้นจากหน้าขา เอื้อมไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงเพื่อหยิบซองฟอยด์ ออกมาป้องกันตัวเอง
ทีนี้ล่ะ ถึงเวลาที่เธอจะได้เจอของจริงแล้ว
ความสุขพรายพร่าค่อยๆ ลับลาลางเลือนลง ขณะที่เธอคงหายใจหอบกระชั้น บัวชมพูก็รับรู้ถึงบางอย่างที่แข็งขึงสัมผัสกับผิวนุ่มนิ่ม ณ จุดอ่อนไหว เมื่อลืมตาขึ้นมา ก็เห็นเรือนร่างเต็มชายกำลังเปลือยเปล่าขยับเข้ามาหา เธอรู้ในทันทีว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น
“ไม่นะ”
ดวงตาตกตื่นเบิกโต พร้อมร่างบางตะกายหนี แต่มือหนาคว้าเรียวขาทั้งสองเอาไว้
“คุณฤทธิ์อย่า”
อย่าอะไร...มันช้าไปเสียแล้ว
แขนแข็งแรงของเขาตรึงสองขาของเธอ ยกกายขยับ พร้อมโน้มตัวมาข้างหน้า ใบหน้าสวยบิดเบ้ เช่นเดียวกับใบหน้าของเขา ลำคอถึงแผงอกแดงก่ำ เมื่อต้องใช้พละกำลังมหาศาลเพื่อแทรกซึมเข้าไปในนวลเนื้อนุ่ม พลันได้ยินเสียงกรีดร้องดังลั่นโสตประสาท ดวงตาคู่สวยเบิกโพลงค้าง สายน้ำตารินล้น พร้อมกับสองมือผลักไสสะเปะสะปะ
สติครึ่งๆ กลางๆ ของเขารับรู้ถึงอะไรบางอย่างที่น่าตกใจ ใบหน้าคร้ามก้มลงมองร่างที่ดิ้นทุรนทุรายราวกับกำลังถูกทรมาน พร้อมกับเริ่มแน่ใจอะไรบางอย่าง
ชอบก็คอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วยนะจ๊ะ
 |
|
กดติดตามผลงานของนักเขียนได้ที่เพจนี้นะจ๊ะ
จะได้ไม่พลาดการติดตามน๊า ^^
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ตื่นเต้น
ขอบคุณนะค๊า ที่ติดตาม ^^