What the Hell นี่เหรอโลกต่างมิติ - นิยาย What the Hell นี่เหรอโลกต่างมิติ : Dek-D.com - Writer
×

    What the Hell นี่เหรอโลกต่างมิติ

    แน่นอนว่า...เป็นความลับ!

    ผู้เข้าชมรวม

    2,010

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    25

    ผู้เข้าชมรวม


    2K

    ความคิดเห็น


    9

    คนติดตาม


    10
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 ก.พ. 58 / 06:12 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ในที่สุดสิ่งที่ผมพยายามสร้างมากว่า 8 ปีก็เสร็จสิ้นลงซักที

                เกมของผม

                ห๊ะ!...ว่าไงนะ ที่ผมใช้เวลา 8 ปีไปกับการสร้างเกมนี่มันไร้สาระงั้นเหรอ

                โนๆๆนี่น่ะมันไม่ใช่เกมในสมัยของคุณนะ  ที่วันๆเอาแต่นั่งหน้าจอคอมพ์  ปล่อยบอท  เก็บเวล  หาของอย่างน่าเบื่ออย่างนั้นน่ะ

                แต่มันคือเกมเสมือนจริงที่พาตัวคุณไปโลดแล่นอยู่ในโลกใหม่เลยนะเออ

    เอาล่ะ  พักมาพอแล้ว

    ผมลืมตาพลางดันตัวขึ้นมาจากเก้าอี้  บิดขี้เกียจเล็กน้อยซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะสาธยายมันไปทำไม  ไล่ความรู้สึกคิดถึงหมอนนุ่มๆและเตียงอุ่นๆเพราะอดนอนมากว่า 2 วันออกไป

    โถเบบี๋  เดี๋ยวป๋าทดสอบเกมแปบแล้วจะไปหานะจ๊ะที่รัก

    เพียงโบกมือครั้งหนึ่งหน้าจอโฮโลแกรมเกือบร้อยบานนั่นก็อันตธานหายไปราวเล่นกล  เหลือเพียงห้องโล่งๆสีขาวที่มีเก้าอี้ประจำตำแหน่งราคาถูกๆ  กับอุปกรณ์แปลกๆตาคล้ายเตียงที่รองรับการนอนของคนๆเดียว  ซึ่งเต็มไปด้วยสายไฟนับสิบๆเส้นพันรโยงรยางกันไปมาอย่างแอปสแตร็ก

    ซึ่งถ้าเกิดไฟไหม้ห้องผมขึ้นมาคงไม่ต้องสืบว่ามันมาจากอะไร

    ไฟฟ้าลัดวงจรจากไอ้เครื่องตัวนี้แหงมๆ

    ทันทีที่ผมเอนตัวนอนลงบนตัวเครื่อง  ฝาครอบของเจ้าเครื่องจิตเสมือนก็ค่อยๆเลื่อนลงมาจนปิดสนิท  พร้อมกับปล่อยสารเหลวชนิดหนึ่งที่ทำให้ร่างกายเกิดการจำศีลชั่วคราวและไม่ให้เกิดแอคชั่นเวลาออนไลน์

    เชื่อมต่อเข้าสู่เซิฟเวอร์ในอีก…’

    ‘3’

    แต่ก่อนที่ความง่วงงุนจะกระชากสติของผมให้หลุดลอยไป  สายตาของผมพลันเหลือบไปเห็นบางสิ่งบางอย่างที่น่าตื่นตระหนกซะยิ่งกว่าโลกแตกอยู่ตรงหน้า

    นั่นคือเปลวไฟสีครามกองเล็กๆที่ลุกโชนอยู่ท่ามกลางกองสายไฟระโยงรยาง

    อ้อ!...ไฟฟ้าลัดวงจร

    เข้!!!...

    ‘2’

    เปลวไฟกองเล็กๆนั้นเพียงพริบตาก็ลุกลามขยายขนาดของมันอย่ารวดเร็ว  พร้อมกับกระแสไฟฟ้าจำนวนมากไหลบ่าทะลักเข้าสู่เครื่องจิตเสมือน  ช็อตทั้งตัวเครื่องและตัวผมจนร่างกายแทบจะไม่รู้สึกถึงสิ่งใดอีก

    เปรี๊ยะๆๆ

    ‘1’

    ‘Online…’

    สิ่งสุดท้ายที่ผมได้เห็นและได้ยินก็คือแสงสีขาวที่สว่างเจิดจ้า  ซึ่งมาพร้อมกับเสียงระเบิดที่ดังสนั่นหวั่นไหว  กระชากสติที่หลงเหลืออยู่ของผมออกไปจนหมดสิ้น

    จนไม่อาจรับรู้สิ่งใดอีก!

    ก็อดเดมซิททท!!!....

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น