คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : สนธนากับเน็ตเบต และก็.....ล่วง
เธอเริ่มสวมน์ แอนนาเบธยโเพรึ้น พร้อมที่ะปป้อเธอ
'อา....ี' เเน่ถอนหายใ 'ันิว่าเธอะ้อารลับมาอย่าแน่นอน'
ร่าายเเน่เริ่มเรือแส อบุเน็เบ็ ผมระหนัว่าะเิอะไรึ้นเินว่าร่าายะแยเป็นสอส่วนึ่่วยีวิเราไว้
าร์เอร์ำลัิ้นรนเพื่อลุึ้นยืน
ผมะโนว่า 'นั่ล!'
เาทิ้ัวลเหมือนระสอบหิน วแหวนแห่ไฟโผล่ออมา้านอเเน่
ผมทิ้าบอันและพุ่เ้ามา้านหน้าอเ็ผู้หิ ผมาแนราวับผู้รัษาประู อแสสีม่วล้อมรอบผมและเปลว อนนี้มันยายไปทา้านใ้านหนึ่อผม้วยพลัใหม่อผมสามารถที่ะป้อันเี้และแอนนาเบธาแรระเบิไ้
ผม้มหน้าล ปียัษ์ห เท้าอผมลอยัว าพื้นิน
ผมระหนัว่า ำลัโบลที่ศูนย์ลาอนแร้สีม่วยัษ์
วามิแรอผมือ: าร์เอร์ล้อผมไม่หยุแน่ๆ
วามิที่สออผมือ: โอ้…..พระเ้าาร์เอร์เี้เห็นเาในเวลาเียวัน เธอรีร้อ
ไฟลุลามทั้สนามทันทีเปลี่ยนโลนเปีย ินแ แสหมอและเวทย์มน์ไ้เผาผลาไปแล้ว าบเล่มใหม่อผมอยู่รพื้น. าร์เอร์นอนหลบวั ที่แผเผาใบหน้าอเาเป็นสีแที่มีแผล
มันเป็นสิ่ที่ผมลัว เาเาะมือออมาเหมือนเสีย'ั' และผม็สามารถหายใไ้อีรั้
‘อบุเทพเ้า’ แอนนาเบธล่าว้วยวามโล่อเเน่ปัี้เถ้าออาัวเา'ี...เธอสามารถอบุเทพเ้า ถ้าเธอ้อาร แ่พวเาะไม่เป็นอีแล้ว ภายในไม่ี่นาทีและเวทย์มนน์ที่ันไ้เริ่ม้นะไม่สามารถย้อนลับไ้ อนนี้อร้อให้เพอร์ี่วาอวารที่โ่นั้น่อนที่ันะเอามันห่าานาย และ เี้อแนะนำมอบำภัร์นั้นให้ัน ่อนที่ันะทำร้ายเธอ
เี้ ้าวไป้าหน้า เธอเป็นเปล่ออร่าสีส้ม นัยน์าอเธอูเ้มแ็ เเ่นแอนนาเบธ
‘ริอยู่ที่ันไม่มีาถาใที่อ่านไม่ไ้’ เี้เห็น้วย ‘แ่ันมีเพื่อน’
เธอมอบหนัสือแห่ธอธ ให้แอนนาเบธ เธอระพริบาอย่าประหลาใ ‘ฮะ... เี้? '
เเน่หัวเราะเบา ๆ 'เธอะทำอะไรไ้? เธออาะลา แ่เธอไม่สามารถอ่านไ้อีษราวอียิป์โบราไ้หรอ’
เี้ับที่ปลายแนอแอนนาเบธ
'นาสาวเส' เธอพูอย่าเป็นทาารว่า 'ันมีหนึ่ำสำหรับเธอ 'เธอเอนัวลไปและระิบอะไรบาอย่าในหูอแอนนาเบธใบหน้าอแอนนาเบธเปลี่ยนไป
่อนหน้านี้ผมเห็นใบหน้าอเธอแบบนี้้วยเ่นันมันเหมือนับสีหน้าที่เธอ มอูพระราวัอพระเ้าบนภูเาโอลิมปัส
เี้หันมาหาผม 'เพอร์ี่ ...แอนนาเบธ มีานที่้อทำ ันถ่วเวลาให้พี่ายอัน ทำไมนายไม่ไปเล่นับเพื่อนอเราเเนู่ละ’
แอนนาเบธเปิม้วนระาษ เธอเริ่มอ่านออเสีย อัษรอียิป์โบราเรือแสอัษรลอยออมาาระาษปาปิรัส พวมันหมุนวนไปรอบ ๆ เธอผสมับำภาษารีลไปราวลับแอนนาเบธำลัแปลำศัพท์
เเนู่แปลใมายิ่ึ้นเาทำเสียปุปุย้านหลัอลำอ 'ไม่ใ่ ...มัน้อไม่ใ่แบบนี้ ไม่!
เายแนึ้นเพื่อโยนบาอย่า มุอพระอ์เริ่มเรือแส
ผม้อารที่ะย้ายที่ แ่เน็เบ็ไม่ไ้่วยอะไรเลย เธอยัสนใาร์เอร์ผู้ใส่ลิ่นอร่อยอยู่มา
‘นนั้นอ่อนแอ’ เธอพูพึมพำวามิอผม. ‘ายเร็ว ๆ นี้ นที่อ่อนแอ้อาย’
วามโรธอผมอยู่บนมือ าร์เอร์ เน ผมะไม่นั่รอในะที่เพื่อนอผมเสียีวิเป็นแน่
ผมหลุาเน็เบ็และเริ่มวบุมอวารนแร้
่อนที่เเน่ะท่อาถา ผม็ใ้รเล็บและพาเาึ้นไปบนฟ้า
อนนี้ผมยัมีีวิอยู่ มันเป็นเรื่อเสี่ยเสมอสำหรับมนุษย์ึ่เทพ แ่ยัมี่วเวลาที่ิสอรั้ : หนึ่ ผมบินึ้น้าบนในสภาพร่านแร้ปียัษ์ และสอ ในรเล็บอผมมีหมอผีโริที่เือบะเป็นอมะอยู่ใ้รเล็บ
ทั้หมันั้นผมสามารถโมยมุอเาไ้
มุนั้นยัไม่หลุออมา
ผมหมุนัวเ้าสู่พายุ เเน่พยายามที่ะเาะมุให้ปิหัวเา แ่เพื่อนอผมะ้อยึมันไว้้วยรเล็บที่สุยอ
เาระเบิผม้วยไฟร่าอนหัเหารโมี แ่แ่ละรั้ ร่าอวาระมีสีม่วสลัวและปีอผมรู้สึหนัึ้น
“นี้มันเสียเวลาเปล่า เพอร์ี่ แ็สัน” เเน่ระโนะอยู่ในรเล็บ
ผมไม่ไ้รำาที่ะอบ แ่วามเรียอาร่อสู้ไ้เพิ่มอย่ารวเร็ว
ระหว่าารพบันรั้แรอเรา าร์เอร์เือนผมว่าเวทมนร์สามารถ เผาไหม้ผู้ใ้เวทไ้ถ้าเาใ้มาเินไปในรั้เียว. ผมเาว่าใ้ผลับมนุษยืึ่เทพ้วย ับทุรั้ที่ เเน่สร้าวามเสียให้ผมหรือพยายามที่ะิ้นออหารับอผม ศีรษะอผม ระปรี้ระเปร่า แ่สายาอันาลอย่ารวเร็ว ๆ ผมเปียโ้วยเหื่อ
เราทะลุผ่านั้นเม
เเน่ไ้หยุารสู้ ึ่ทำให้ผมประหลาใมานเือบะทิ้เาานั้นวามเย็นเริ่มึมผ่านอวารอผม มันเป็นารโมีที่ลึึ้มาึ้นเรื่อย ๆ เพื่อหาุอ่อนและผม็ไม่อายอมไ้ผมับเเน่ที่หน้าอ หวัะยี้เา
'เพอร์ี่ เพอร์ี่' เสียอเาทำให้เรารู้สึเหมือนเราเป็นู่รัในืนนี้ ‘เธอไม่เห็นโอาสที่น่าทึ่นี้หรือ? มันสมบูร์แบบ นายทุนวรไ้รับราวัลเหมือนนัีฬาโอลิมปิ ให้อวัที่มี่าที่สุแ่นาย พวเาเสนอที่ะทำให้นายเป็นพระเ้าไม่ไ้ใ่ไหม? หันหลัให้พวเา! นี่เป็นโอาสอุเพื่อแ้ไ้อผิพลาัล่าว '
อวารอผมระพริบและระพริบเ่นหลอไฟฟลูออเรสเน์ที่ไม่ี เน็เบ็เพื่อนสมออผมหันวามสนใอเธออย่าอื่น
เ้า ปิเสธ วามเป็นอมะหรือ
เธอถามอย่าน่าประหลาใ
เธอสแนวามทรำอผม เห็นผมยืนอยู่ในห้อบัลลั์อภูเาโอลิมปัส หลัสรามับไททันส์ ุสให้ราวัลแ่ผม:วามเป็นพระเทพเ้า แ่ผมปิเสธ ผมมีำออื่นแล้ว
เป็นำอโ่ เป็นสิ่ที่ไร้เียสา้อาร ผมยอมแพ้ นายไม่เยอยามีอำนาหรืออำนา
ผมพยายามะับเเน่ ไว้ 'เนเบ นี่เป็นวามิอุไม่ใ่ผม ผมะทำทาเลือที่ถู้อ '
“นายมัน็เป็นนโ่” เทพธิาแร้เย้ยหยัน
' ใ่เพื่อน' เเน่ล่าวว่าใร็ามที่สามารถไ้ยินเธอไ้ ‘ัน้อยอมรับว่าเห็น้วยับเน็เบใน ับเรื่อนี้ นายทำสิ่ที่มีเียริ ทำไมเทพเ้าถึไม่รัษาสัาับนายละ
ผมไม่สามารถแย วามิาเน็เบไ้ วามมื่นาวามรู้สึอัวเอ แน่นอนผมบ่นเี่ยวับเทพเ้าลอเวลา แ่
ผมไม่เยเสียใที่ัสินใที่ะอยู่อย่านธรรมา ผมมีแฟน มีรอบรัว ผมมีีวิทั้หมอผมในวัน้าหน้าอัน –สมมิว่าผมสามารถมีีวิอยู่ไ้
อนนี้ ... อาะเป็นแ่ เสียเน็เบ็ในใอผมหรือ เเน่เล่นล ับผม็เป็นไ้
"ันเ้าใแล้วล่ะ" เสียอเเน่เ็มไปหม้วยวามสสาร เทพเ้าเป็นรอบรัวอนาย นาย้อาริว่าพวเาี ุ้อาร ทำให้พวเาภูมิใ ัน้อารรอบรัวอัน. พ่ออันือ ราเมสมหารา นายรู้อยู่แล้ว'
อนนี้ผมำลัร่อนเร่อยู่ใน้วยวามี้เีย มุอเเน่ เรือแสมาึ้นสใส รัศมีอพระอ์เริ่มแห้และมึนแนาอผมและเปลี่ยนวามิอผมเื่อยา ผมรู้ว่าันำลัเือร้อน แ่ผมไม่ิว่าะทำอย่าไรไ้
'มันยาที่ะมีพ่อที่ทรพลั' เเน่ล่าว่อ 'ราเมสเป็นฟาโรห์แน่นอนันั้นลอเวลาที่เาเป็นร่าอวาลเทพฮอรัส ทำให้เาห่าเหินและพูน้อย ันิว่าถ้าันเลือที่ถู้อและพิสูน์ว่าันเป็นเ็ีเา็ะสัเเห็นัน เาะปิบัิ่อันอย่าี แ่เทพเ้าไม่สนใเี่ยวับนธรรมา แม้ลูหลานอพว ถ้านายไม่เื่อันทำัวเหมือนเ็น้อยที่ี นั่นทำให้เทพเ้าไม่สนในาย วิธีเียวที่ะไ้รับวามเารพือารทำัวไม่ีและใ้สิ่ที่นาย้อาร!
เน็เบ็ไม่ไ้พยายามโน้มน้าวให้ผมเป็นอย่าอื่น เธอเป็นเทพธิาผู้พิทัษ์อฟาโรห์ แ่เธอไม่สนใพวเาในานะนธรรมา เธอูแลเี่ยวับารรัษาอำนาออียิป์ึ่ะทำให้ารบูาเทพเ้ามีีวิอยู่ เธอไม่สนใเรื่อารระทำหรือวามเป็นธรรม เพาะวามเป็นธรรมที่้อาร ผู้ที่อ่อนแอือารอาราย – อาหารเรียน้ำย่อยในอาหาร่ำอันยาวนานอีวินิรันร์อเน็เบ็
'นายเป็นเ็ี' เเน่บอผม 'มายิ่ว่าเทพธิาที่เป็นอวาลอนาย แ่นาย้อูวามริ นายวระรับ้อนำเสนอ้อเสนออุส ที่ะเป็นเทพเ้า นายะแ็แรพอที่ะทำารเปลี่ยนแปลที่้อาร!
วามเป็นอมะเป็นสิ่ที่ี เน็เบเห็น้วย
'ันให้โอาสุรั้ที่สอ'่วยล่าว. ่วยันเพอร์ี่ ลายเป็นพระเ้า "
อาาศเริ่มเปลี่ยนแปลอย่าะทันหัน ผมเริ่มแยาเน็เบ็ นั้น็เพราะเเน่เ็มแ็ส่วนผมอ่อนแอ
ผมำไ้ว่าเเน่ เยเป็นแบบนี้ในูอาัรอยแยในวามเป็นริารทำลายทั้ัรวาลเพื่อให้ัวเอเป็นอมะ
นายะทำในส่วนที่นายทำไ้ เี้บอับผม
วามิอผมระ่าในที่สุ ผมเ้าใว่าเเน่ะ ำเนินารอย่าไร เาเยทำร้ายเรานไว้เว่
'นายำลัอ่านใัน' ผมพู 'บาสิ่บาอย่าที่นายสามารถทำไ้และใ้ับัน แ่ันไม่อบนายเลยละ ันไม่้อารวามเป็นอมะโยเพาะ ถ้าใ่มันีโลออาัน '
เเน่ยิ้ม “ี...มัน็เพียพอแล้วที่ะทำให้นายเสียารวบุมอวาร”
ร่าอวารระเบิ ผมล้มล
้อไ้เปรียบอัน: ผมับเเน่ ไว้ในรเล็บอผม ึ่หมายวามว่าเาเป็นรใ้เท้าผม ผมระแทเท้าวา ล๊อแนไว้รอบัวเา เราลไป้วยันผ่านั้นเม
ผมสั่นอย่ารุนแรน น่าประหลาใที่ไ้สิ ลมและน้ำแ็ระทบที่วา ผมรู้สึเหมือนเล่นสีโยไม่มีหน้าา
ผมไม่แน่ใว่าทำไม เเน่ไม่ใ่เวทย์มน์หายัวละ ผมิว่า ผู้ใ้เวทย์เวลาใ้เวทย์มน์้อมีสมาธิอย่ามา ถ้าสมาธิหลุละ็ ุอาลืมิอย่ามีเหุผล: เ่นันมีเวทมนร์และสิ่่าๆมา
แ่ในเวลานี้ในสมอลับิว่า : โอ้เหล่าเทพเ้า ันำลัล่วหล่นและำลัะาย
แม้ะหลุาอวารและารโ้เถีย ารระพือปีที่ลับมานำมาทำให้ผมพอใอยู่บ้า
ถ้าเราลพื้น็บเห่ ไม่ำถามใๆเลย
โีที่ลมแรและ ท่าเรือนาให่โเวอร์นอร์ เป็นเป้าหมาย
ความคิดเห็น