คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : - SPECIAL SONGKRAN FESTIVAL
“เห้ยแบโรธอะไรเรา” ผมถือปืนีน้ำเินามแบฮยอน อยู่ๆเ้าัว็โรธอะไรอเาไม่รู้
“ไหนวนูมาเล่นน้ำเป็นเพื่อน มึทิู้ทำไม” นัวเล็หันมาทำาเียวใส่ผม
“แ่ไปปะแป้นอื่น นี่แบโรธเรา”
“มึทิู้เล่นน้ำนเียว”
“เราทิ้แบอนไหน” ผมสาบานไ้ว่าัวผมิแบฮยอนลอะไปทิ้อนไหนัน
“เมื่อี้มึปล่อยมือู ไปเ๊าะสาว”
“เห้ย เมื่อี้เราเห็นป้าเราเลยไปสวัสีเาเยๆ” ผมพูบ็ว้ามือแบบฮยอนมาับยัเิม นัวเล็ยัระฟัระเฟียใส่ผม เราสอนเป็นเพื่อนบ้านันั้แ่ยัเล็ ทำให้สนิทมาว่าเพื่อนทั่วไป ผมามใแบฮยอนมาั้แ่เ็ๆ
“ป้าริๆน่ะ” แบฮยอนถามผม
“ริๆ เราเยโหแบหรอ” พูบผม็แอบหอมแ้มนัวเล็ แบฮยอนแนผมสวนืนมา
“ย๊าห์!! อย่าอยู่เลยไอ้โยา” แบฮยอนใ้าอันสั้นวิ่ไล่ามบผม้วยปืนีน้ำ ผมรวบแบฮยอนไว้ในอ้อมอ่อนะระิบ้าๆหูในะที่นอื่นำลัเล่นน้ำ
“แบำเมื่อเ้าไ้ไหม ที่เราบอให้แบมาเล่นน้ำเป็นเพื่อนวันสุท้าย” แบฮยอนอบรับในลำอ
“สราน์่อๆไปแบไม่้อมาเล่นเป็นเพื่อนเราแล้วน่ะ มาเล่นเป็นแฟนแทน” นัวเล็ันอผมออ่อนะเินเินหนีไปหาลุ่มเพื่อนๆ
.
.
แ่นั่นมัน็เป็นสราน์ปีที่แล้ว ปัุบันแบฮยอนำลัเินปะแป้ผู้าย ถ้าเป็นเมื่อ่อนแบฮยอนะามหึผมแ่อนนี้ลายเป็นผมที่หวหึแบฮยอนเอ ผมเินรไปุ้อมือนัวเล็าลุ่มผู้ายประมา 5 นไ้ ผมไม่อยาทะเลาะันแบฮยอน ั้แ่เราบันผม็ลั่แบฮยอนนแทบะบ้า ผมไม่อบให้ใรมอแบบฮยอน และไม่อยาให้แบบฮยอนมอนอื่นนอาผม มันฟัูเห็นแ่ัว แ่ผมไม่อยาปล่อยแบฮยอนให้นอื่นไปริๆ
“ลาูมาทำไม” นัวเล็ถามผมึ้นมาอย่าหาเรื่อ
“เราไม่อบให้แบฮยอนไปยุ่ับผู้ายอื่นนอาเรา”
“เห้ยมึบ้าป่ะ นี้สราน์น่ะเว้ยมึะิเล็ิน้อยอะไรหนัหนา”
“ล่ะถ้าเราไปปะแป้สาว แบไม่ว่าอะไรเหมือนันใ่ไหม” พูบผม็ว้าถัแป้ทิ้นัวเล็ยืนอยู่นเียว แ่ปะแป้ผมไม่โรธหรอแ่นี้2วันที่ผ่านมาแบฮยอนไม่สนใผมเลยสันิ เอาแ่ไปสาน้ำเล่นน้ำับนอื่น ทิ้ผมเล่นน้ำอยู่นเียว สราน์ทุปีผมะับมือเล็ๆออีนเินเล่นน้ำไป้วยัน แ่ปีนี้ผมลับ้อเล่นน้ำนเียว
.
“อ้าวมึ แบฮยอนไปไหนว่ะ” ริสถามผม
“มันเล่นน้ำสนุ นลืมูล่ะ”
“เอาน่า มันลืมมึมึ็ลืมมันมั้สิว่ะ” ริสพูพลาพยัพเยิให้ผมไปเล่นน้ำับลุ่มผู้หิ้าๆ ผมเินเ้าไปในลุ่มผู้หิ แ่สายา็มอไปที่แบฮยอน นัวเล็ไม่ไ้สนใผมเลย เ้าัวเอาแ่เล่นน้ำับนอื่นอย่าสนุสนาน
“น้อายแฟนไม่มา้วยหรอ่ะ”
“แฟนไม่มา แ่เมียมารับ” ผมยิ้มออไปับำพูอัวเอ ผมไม่ิว่ามันะเป็นหนทาที่ีที่ผม้อมาเอานะแบฮยอน้วยวิธีแบบนี้
“แหม่ เสียายัเลยนะ่ะ” เธอพูึ้น่อนะเินมาปะแป้ที่แ้มผม ผมเลยเินออาลุ่มผู้หิมายืนเล่นน้ำอยู่ับพวริส่อ แบฮยอน็เินรมาหาผม
“มึให้ป้านั้นปะแป้แ้มมึไ้ไ” นัวเล็ึ้นเสียใส่ผม
“แล้วเวลามึทำล่ะ เป็นไรู้สึบ้ารึยั” เป็นรั้แรที่ผมึ้นมึูับแบฮยอนทันที่ผมพูบำที่ไม่อยาไ้ยินที่สุ็หลุาปานัวเล็
“เลิันเถอะว่ะ”
“พูออมานไ้น่ะ” ผมยิ้มเหยียให้ับำพูนรหน้า อยาะพูว่าไม่เลิแ่มัน็ทำไม่ไ้ ถ้าผมไม่อารม์ร้อน เ้าใแบฮยอนมาว่านี้ เรื่อแบบนี้มันไม่เิึ้น
“สราน์่อไปนี้มึไม่้อมาเล่นเป็นแฟนูอีล่ะ” แบฮยอนพูบ็เินหายไปับลุ่มน หลัาเราทะเลาะันผมไม่เห็นแบฮยอนอีเลย ผมามแบฮยอนลอรึ่่อนวัน เาทิ้ผมไปแล้วริๆผมลับบ้านในใ็เอาแ่โทษอารม์หึหวอัวเอที่เป็น้นเหุให้ผมับแบฮยอนเลิัน ผมเอนัวเล็ยืนรออยู่หน้าประูบ้าน ผมรีบเินเ้าไปอแบฮยอน
“หายไปไหนมา ูเป็นห่วมึรู้ไหม” แบฮยอนผลัผมออ นัวเล็หันหลัไปหยิบบาอย่าออมาให้ผม
“ัพเู้ทำเอไม่รู้มึอบรึเปล่า happy 1st anniversary รบรอบ 1 ปีแล้วนะ” แบฮยอนยืนัพเ้ให้ผม ผมรับัพเ้านัวเล็
“มึไม่โรธทีู่หึมึหรอ” ผมถามแบฮยอนออไป
“ไม่โรธหรอ ูเ้าใมึูะเอร์ไพรส์มึเลยหาเรื่อทะเลาะอโทษที่ทำให้เป็นห่วน่ะ” ผมูบแบฮยอนแทนำพูทั้หม
“สัา่อน สราน์ทุปีมึะไม่ปล่อยมือู” แบฮยอนยืนนิ้ว้อยใส่หน้าผม
“านยอลนนี้อสัาไม่ว่านานแ่ไหนะไม่ปล่อยมือแบฮยอนไม่ใ่แ่วันสราน์แ่ะเป็นทุๆวันที่ยัหายใ” ผมยืนนิ้วเี่ยว้อยสัาับแบฮยอน
“เลี่ยนว่ะ ไอ้โยา” แบฮยอนฝาฝ่ามือใส่หลัผม
“อยาโนัหนัหรอ” ผมระิบที่้าหูแบฮยอน หลัานั้นผม็โนทั้บ่อยานัวเล็ ถึู่ผมะฮาร์อันแ่ไหน แ่ผม็ยัเป็นห่ววามรู้สึอันและัน
ปล.โหลโหเปล่าไรท์ใส่ทั้ิฟใส่ทั้เพล ออภัยถ้ามันโหลโหนะะ
:) Shalunla
ความคิดเห็น