คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter1-100%
หลังจากสอบปลายภาคเสร็จเรียบร้อยแล้วสามหนุ่มก็ตกลงกันไปฉลองการสอบเสร็จที่ร้านประจำ เมื่อถึงเวลานัดหมาย พวกเขาก็ได้มานั่งกบดานกันที่ร้านอาหาร วันนี้เป็นวันศุกร์จึงไม่แปลกที่มีนักท่องราตรีเป็นจำนวนมากไม่ว่าจะเป็นวัยทำงาน วัยนักศึกษาต่างแยกกันแทบไม่ออก แม้ว่าร้านที่พวกเขาเลือกนั่งจะเป็นเพียงร้านอาหารที่มีวงดนตรีมาพร้อมกับนักร้องที่คอยขับกล่อมเพลงให้ความสนุกสนานแก่ลูกค้า อีกทั้งบวกกับมีแอลกอฮอลล์จำหน่ายทำให้บรรยากาศยิ่งคึกคักมากขึ้นหลายเท่าตัว
“พี เทอมหน้าพวกเราเรียนจบแล้ว นายจะไปทำงานที่บริษัทของพ่อนายหรือเปล่าวะ” ชานนท์เริ่มต้นการสนทนาขึ้นมาท่ามกลางเสียงดนตรีที่ดังกึกก้องอยู่ในร้าน
“ยังหรอก ป๋าอยากให้ฉันไปเรียนต่อที่เมืองนอกเพื่อกลับมารับช่วงต่อธุรกิจของเขาน่ะ”ชายหนุ่มตอบเพื่อนเขาด้วยอาการเบื่อหน่าย
“น่าอิจฉาจริงโว้ยไอ้พวกรูปหล่อพ่อรวยเนี่ย เป็นฉันจะตีปีกผั่บๆเลย เรียนจบแล้วมีงานทำแถมมีตำแหน่งผู้บริหารรองรับอยู่แบบนาย” เป็นเอกเอ่ยแซวเพื่อนหนุ่มสุดหล่ออย่างอารมณ์ดีซึ่งในบรรดาเพื่อนทั้งหมดของเขา มีเพียงเป็นเอกและชานนท์เท่านั้นที่รู้ว่าเบื้องหลังเขาคือทายาทบริษัทรับเหมาก่อสร้างยักษ์ใหญ่ นอกจากนั้นคงมีเพียงอาจารย์ประจำคณะกระมังที่รู้เรื่องนี้ดี
“พวกนายคิดว่าฉันอยากเกิดบนกองเงินกองทองหรือไง สำหรับฉันคิดว่ามันน่าเบื่อตายชัก ไหนจะต้องเข้าสังคม ปั้นหน้าเข้าหากัน บางครั้งต้องสร้างมิตรภาพเพื่อผลประโยชน์ร่วมกัน ฉันไม่เห็นว่าจะดีตรงไหนเลย” หนุ่มหล่อพ่อรวยเอ่ยระบายความในใจที่เขารู้สึกมาอย่างยาวเหยียด ทำให้เพื่อนได้แต่มองอย่างสายตาปลงๆ
“เอาเถอะหน่า ในเมื่อนายเกิดมาแล้ว นายก็ต้องทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด อย่างน้อยเพื่อคุณป๋าและนายแม่ไง”ชานนท์เอ่ยปลอบใจชายหนุ่มก่อนจะยื่นมือมาตบบ่าของเพื่อนอย่างต้องการให้กำลังใจ
“ขอบใจพวกนายทั้งสองคนมาก สำหรับคนอื่นฉันคงไม่เชื่อว่าเงินซื้อมิตรภาพไม่ได้แต่สำหรับพวกนาย ฉันเชื่อว่าเงินซื้อไม่ได้จริงๆ” พีระวัฒน์กล่าวขอบคุณเพื่อนอย่างซึ้งใจเพราะพวกเขาทั้งสองคนนี้เป็นเพื่อนชายหนุ่มตั้งแต่เรียนปีหนึ่งมาด้วยกัน แรกเริ่มเดิมทีนั้นทั้งสองคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นลูกเต้าเหล่าใครหรือมีพ่อแม่ร่ำรวยแค่ไหน แต่ทั้งชานนท์และเป็นเอกก็มีความจริงใจให้ชายหนุ่มเสมอมาและไม่เคยสนใจว่าเขาจะมีภูมิหลังอย่างไร จนประมาณเรียนชั้นปีที่สาม พีระวัฒน์ได้พาเพื่อนทั้งสองคนไปทานข้าวกับพ่อแม่ของเขาที่บ้านหรือคฤหาสถ์หรูแถวชานเมืองกรุง ทำให้เพื่อนทั้งสองคนรู้จักครอบครัวชายหนุ่มตั้งแต่นั้นมา แต่กระนั้นแล้วมิตรภาพก็ยังคงเหมือนเดิมแถมมิหนำซ้ำเพื่อนทั้งสองคนของเขากลับรู้สึกเกรงใจเขามากไปด้วยซ้ำ จนเขาทนไม่ไหวต้องคอยเตือนเพื่อนบ่อยๆว่าให้ทำตัวตามปกติจนทำให้ต่างคนต่างคลายความอึดอัดไปในที่สุด
ตอนนี้เวลาก็ล่วงเข้าสู่วันใหม่แล้ว แต่ทั้งสามหนุ่มก็ยังนั่งปักหลั่นอยู่ที่ร้าน เรียกได้ว่าบรรยากาศของที่นี่ยิ่งดึกยิ่งคึกคักก็ว่าได้ คนที่เข้าร้านมาจากตอนแรกยังไม่เมาตอนนี้ก็เริ่มกลายเป็นหนุ่มขี้เมา ถ้าเป็นผู้หญิงก็เป็นเมรีขี้เมาอย่างเต็มที่ พีระวัฒน์นั่งชำเลืองสายตาไปยังโต๊ะข้างๆที่เป็นกลุ่มสาวๆประมาณห้าคน ด้วยเสน่ห์และความหล่อที่เขามีจึงไม่ได้รับการเฉยชาจากฝ่ายตรงข้าม มิหนำซ้ำกลุ่มสาวโต๊ะนั้นยังพยายามทอดสายตาหวานหยดย้อยมาให้เขาอีกด้วย เพียงเสี้ยวนาทีก็มีสาวสวยหนึ่งในกลุ่มนั้นก็เดินมาเพื่อขอชนแก้วกับเขาและเพื่อนอีกสองคน แต่ด้วยท่าทางอากัปกิริยาที่หล่อนแสดงก็บ่งบอกว่าอยากสานความสัมพันธ์กับเขาเสียเหลือเกิน
“ขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ คุณ….” หญิงสาวนิรนามเอ่ยขอร่วมโต๊ะกับสามหนุ่มพร้อมทั้งเอ่ยเว้นวรรคเพื่อที่จะต้องการให้พวกเขาแนะนำตัว
“สวัสดีครับ ผมพีครับแล้วคุณล่ะ” ชายหนุ่มที่หล่อเหลาที่สุดในกลุ่มเอ่ยแนะนำตัวเป็นคนแรกก่อนจะถามหล่อนกลับพร้อมส่งสายตาแพรวพราว
“อรัญญาเรียกสั้นๆว่าแอนก็ได้นะคะ ยินดีที่ได้รู้จักแล้วพวกคุณล่ะ” สาวสวยผู้มีนามว่าอรัญญาแนะนำตัวเองเสร็จสรรพก่อนจะหันหน้าไปถามสองหนุ่มที่เหลือตามมารยาท
“ผมชานนท์ครับ เรียกนนท์ ก็ได้ครับ” “ส่วนผมเป็นเอกครับ เรียกผมว่าเอก ก็ได้ครับคุณคนสวย” ชานนท์และเป็นเอกแนะนำตัวตามลำดับพร้อมทั้งชวนกันลอบมองกิริยาของหล่อนที่พยายามหว่านเสน่ห์ใส่เพื่อนของเขาอยู่ตลอดเวลา
“คุณพีมาเที่ยวที่นี่บ่อยเหรอคะ” หล่อนเริ่มบทสนทนากับชายหนุ่มที่หล่อที่สุดในกลุ่ม โดยวาดหวังในใจลึกๆว่าคืนนี้คงจบความสัมพันธ์ได้อย่างสวยงามอย่างเช่นกับผู้ชายคนอื่นๆที่แล้วมา
“ก็ไม่บ่อยหรอกครับ จะมาก็ต่อเมื่อรู้สึกเบื่อๆหรือมีเวลาว่างมากกว่า” ชายหนุ่มตอบออกไปอย่างไม่ยี่หระต่อคู่สนทนาเท่าใดนัก
“งั้นวันนี้ที่มาเพราะรู้สึกเบื่อๆหรือว่ามีเวลาว่างล่ะคะ” อรัญญาทอดเสียงหวานพร้อมทั้งใช้ปลายนิ้วลูบไล้ไปตามแขนของเขาอย่างยั่วยวน
“ก็คงทั้งสองอย่างแหละครับ” เขาตอบออกไปพร้อมทั้งแสดงอาการเบื่อหน่ายกับท่าทางที่หล่อนพยายามทำเหมือนจะปลุกเร้าอารมณ์เขาต่อหน้าเพื่อนๆ ดูแล้วท่าทางจัดจ้านเกินหน้าตาเสียด้วยซ้ำ
“เอาเป็นว่าถ้าคุณอยากสานสัมพันธ์กับผม เราค่อยไปต่อกันข้างนอกนะครับ แต่ตอนนี้ผมขอคุยกับเพื่อนก่อน” พีระวัฒน์หันไปกระซิบให้อรัญญาได้ยิน ทำให้หล่อนที่เชี่ยวชาญในความหมายของคำว่าสานสัมพันธ์เข้าใจได้ในทันทีว่าตอนนี้ชายหนุ่มสุดหล่อที่หมายปองขอเวลาส่วนตัวก่อนที่จะออกไปทำศึกหนักกับหล่อนทีหลังหล่อนจึงแสร้งเป็นขออนุญาติเขาและเพื่อนอีกสองคนเพื่อกลับไปนั่งที่โต๊ะเดิมที่มีเพื่อนของหล่อนนั่งอยู่แล้ว
ตีหนึ่งกว่าๆ ซึ่งเป็นเวลาที่ร้านใกล้จะปิด นักท่องราตรีเริ่มทะยอยออกจากร้านรวมทั้งสามหนุ่มด้วย ชานนท์และเป็นเอกเข้าใจได้ในทันทีว่าคืนนี้พีระวัฒน์หนุ่มรูปหล่อพ่อรวยคงหนีไม่พ้นกรงเล็บแม่เสือสาวนามว่าอรัญญาแน่นอน แค่มองตาเพื่อนของพวกเขาและแม่หญิงสาวจัดจ้านคนนั้นแล้ว ‘รับรอง คืนนี้ไม่เหลือ’ ที่สำคัญพวกเขารู้นิสัยของเพื่อนคนนี้ดีว่าไม่เคยพลาดหรือมีปัญหาเรื่องผู้หญิงจะตามมาตื๊อทีหลัง ด้วยเหตุผลที่ว่าจากหน้าตา รูปลักษณ์แล้วใครๆย่อมคิดว่าเขาเป็นลูกผู้รากมากดี แต่ถ้าผู้หญิงพวกนั้นมารู้ทีหลังว่าเขาเป็นเพียงแค่นักศึกษามหาวิทยาลัยของรัฐ แถมยังโหนรถเมล์ ใช้บริการรถประจำทางอย่างนักศึกษาทั่วไปแล้ว คงไม่มีสาวคนไหนจะสนใจหรือคิดจะสานสัมพันธ์ต่ออย่างแน่นอน
“คุณพีไปดื่มต่อที่ห้องของแอนนะคะ อยู่ใกล้ๆนี่เอง” อรัญญาพยายามชวนชายหนุ่มไปที่ห้องของหล่อนหลังจากที่เห็นเขาแยกย้ายกับเพื่อนอีกสองคนเรียบร้อยแล้ว
“ตามใจคุณสิครับ ผมคงไม่กล้าปฏิเสธคำเชิญชวนของสาวสวยอย่างคุณ” ชายหนุ่มตอบตกลงอย่างกลายๆพร้อมทั้งส่งสายตาโปรยเสน่ห์ไปยังหญิงสาวที่กำลังเกาะแขนเขาไว้อย่างแน่นอย่างกับว่ากลัวเขาจะหลุดหายไปเสียกระมัง
"เพราะเธอมันรักสนุก แต่ไม่อยากผูกพันธ์
เรื่องเธอกับฉันคืนนี้ให้คิดว่ามันแค่ฝันได้ไหม"
พระเอกของเราเป็นเสียอย่างนี้ น่าตีจริงเชียว ลูกชายแม่ทำไมหนูร้ายอย่างนี้คะ
ไม่เอา ไม่ดีนะลูก เดี๋ยวถ้าเจอนางเอกแล้วทำแบบนี้หนูแย่แน่ๆ
ความคิดเห็น