บัญชารักจอมเถื่อน

ลำดับตอนที่ #43 : บทที่ 10 (2)

ส่วนล่างของเธอกับเขาแนบสนิทชิดกันจนรับรู้ได้ถึงความร้อนจัดที่เหยียดขยายตามแรงราคาที่โหมกระพือโดยที่ผ้าฝ้ายที่เป็นปราการขวางกั้นไม่มีประโยชน์อันใดเลย  หญิงสาวใจเต้นระรัวเมื่อความร้อนฉ่าถูกบดเบียดกับกับสะโพก

เธอรู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น แต่เธอกลับไม่ได้ต่อต้านเขาเหมือนครั้งก่อน... 

เป็นเพราะความสัมพันธ์ของเขากับเธอที่มันเปลี่ยนไปใช่ไหม? เพราะความรู้สึกที่เธอมีให้เขามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้วใช่ไหม?

มือหนาดึงรั้งเสื้อคลุมส่วนบนให้แยกออกจากกันอย่างร้อนรน เขาเคยเห็นมันมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ก็ยังอดตื่นเต้นไม่ได้ที่จะได้เห็นความงดงามนั้นอีกครั้ง

ความงามชูชันที่ปรากฏสู่สายตาทำให้ความแข็งแกร่งกลางกายปวดร้าวไปหมด มันสวยกว่าที่เขาจำได้เสียอีก แล้วเขาก็ก้มลงไปงับปลายยอดเคร่งครัดเข้าปากทันที

เพราะมัวแต่หลงอยู่ในความคิดของตัวเอง อีกทั้งชุดคลุมมันก็ถอดง่ายเกินไป รู้ตัวอีกทียอดอกข้างหนึ่งก็ถูกครอบครองด้วยริมฝีปากได้รูปเสียแล้ว ส่วนอีกข้างก็ถูกกอบกุมมันไว้เต็มอุ้งมือหนา

เสียงปลายลิ้นกระทบกับส่วนยอดที่ไวต่อความรู้สึก รัวเร็วพอๆ กับกล้ามเนื้อส่วนลึกลับที่สุดของเธอที่เต้นตุบตับจนรู้สึกปวดร้าว ริมฝีปากหยักได้รูปละจากยอดอกกดจูบที่ร่องกลาง ขบเม้มที่เนินอีกข้าง ก่อนจะครอบครองยอดอกข้างนั้นเพื่อมอบความเท่าเทียม 

ยอดอกที่ถูกปลายลิ้นที่ตวัดปัดผ่านไปมาหยอกเย้าสลับกับขบเม้มดูดดึงด้วยริมฝีปากหยักได้รูปสร้างความซ่านสยิวจนเธอต้องบิดตัวไปมา มือเล็กขยุ้มกลุ่มผมตรงท้ายทอยเขาไว้ ริมฝีปากอิ่มถูกขบไว้แน่นเพื่อกลั้นเสียงรัญจวน 

“อ๊ะ...” แต่สุดท้ายก็ต้องปล่อยเสียงน่าอายออกมาเมื่อยอดอกถูกครูดด้วยฟันแข็งๆ ทุกการกระทำ ทุกสัมผัสของเขาเหมือนจะส่งผลถึงส่วนล่างกลางกายทั้งหมด มันทำให้ส่วนนั้นบีบรัด ชุ่มชื้น เหนียวเหนอะ

อากาศในห้องอบอ้าวขึ้นทั้งๆ ที่เครื่องปรับอากาศยังคงทำงานอยู่ ฝ่ามือหนาแทรกลงไปใต้ผ้าฝ่ายส่วนล่างที่ยังคาดทับกันอยู่ด้วยเชือกที่มัดแน่น มือร้อนจัดไล้ ขยำผิวเนื้อเปล่าเปลือยตรงสะโพกลงไปที่ต้นขา มือของเขาร้อนมากจริงๆ ร้อนเหมือนจะเผาผิวบางให้มอดไหม้สลายเป็นจุณ

“พี่...เอริค ยะ...หยุดก่อน” เธอพยายามเรียกเขาเพื่อห้ามปราม เพราะคิดว่ามันมากเกินไป แต่เสียงที่หลุดออกมากลับกระเส่า และดูน่าอายจะต้องกัดริมฝีปากเอาไว้แน่น 

เธอรู้สึกไปกับทุกอย่างที่เขาทำ ทั้งใบหน้าที่ขยับลงไปที่หน้าท้อง ต่อเคราที่ครูดไปกับผิวอ่อนบาง ริมฝีปากปากที่ดูดกลืนผิวนุ่มเข้าปากสร้างร่องรอยไว้มากมายตั้งแต่ช่วงทรวงอกลงไปที่หน้าท้อง มือหนาที่กระตุกเชือกรัดเสื้อคลุมตรงเอวคอดออก เรียวขาของเธอถูกดันขึ้นแล้วแยกออกจากกัน แม้อยากจะหยุด ทว่าเธอกลับไม่เป็นตัวของตัวเองเอาเสียเลย

เอริคยกหัวขึ้นเล็กน้อย และวินาทีที่เห็นเธอทั้งหมด เขาก็รู้สึกเหมือนหัวใจจะระเบิดออกมาด้วยความตื่นเต้น ตั้งแต่คืนนั้นเขาเฝ้าจินตนาการถึงส่วนล่างที่ยังไม่ได้เห็น จินตนาการถึงการสัมผัสมัน ทว่าสิ่งที่จินตนาการกลับไม่เทียมเท่าสิ่งที่ปรากฏสู่สายตา...

เธอดูบริสุทธิ์ไปหมด ไม่รู้ว่ามันเป็นไปได้ยังไง แต่คำถามนั้นก็ถูกปัดทิ้งไปอย่างรวดเร็วเมื่อมันไม่ใช่เวลาที่เขาจะสนใจอย่างอื่น

หน้าของรัตน์วลีร้อนวูบเมื่อรับรู้ว่าเขากำลังมองอยู่ หญิงสาวเอื้อมมือลงไปตั้งใจจะเปิดสัดส่วนลึกลับเอาไว้ แต่เขาไวกว่า มือหนายึดมือเธอไว้

“พี่เอริค...รัตน์....รัตน์ อื้อออ” 

ริมฝีปากจิ้มลิ้มเผยอครางออกมาอย่างลืมอาย หยาดน้ำไหลซึมออกมาทางหางตาย กายสาวกระตุกเกร็ง ลืมสิ้นทุกอย่างเมื่อถูกเหวี่ยงขึ้นไปสู่ยอดเขาที่ขาวโพลนราวกับปกคลุมด้วยเมฆหมอกหนาๆ

คงเพราะร่างหนาที่ถอยห่างออกไปเพื่อหยิบกระเป๋าสตางค์ที่วางบนโต๊ะกลาง สติที่กระจายหายไปจึงค่อยๆ กลับมา หญิงสาวหลับตาลงเพื่อเรียกสติสัมปชัญญะให้กลับคืนมาเต็มร้อยและพอลืมตาออกมาอีกครั้งเธอก็เห็นมือหนากำลังหยิบซองสี่เหลี่ยมสีเงินออกมาจากกระเป๋า

เธอรู้ว่าตัวเองรู้สึกกับเขาไปแล้วถึงได้ปล่อยให้เขามีอิทธิพลเหนือร่างกายและความรักนวลสงวนตัวที่ผู้หญิงพึงมีแต่ที่เธอไม่รู้คือเขารู้สึกยังไง หรือคิดอะไรถึงได้ปล่อยให้เรื่องเลยเถิดมาจนถึงตอนนี้ และเธอก็รู้ดีหากเธอไม่หยุดเขาตอนนี้ จะไม่มีทางหยุดได้อีก... 

หญิงสาวชันเข่าขึ้นดันร่างตัวเองขึ้นนั่ง ขยับไปจนชิดที่เท้าแขน แล้วรีบดึงเสื้อคลุมมาคลุมร่างเปลือยเปล่าเอาไว้ ทว่ามือหนาข้างหนึ่งกลับรั้งผ้าคลุมเอาไว้ ส่วนอีกข้างจับข้อเท้าของเธอแล้วดึงร่างของเธอกลับไปนอนราบบนเบาะหนัง ก่อนจะดันตัวเข้ามาชิด ขาของเธอเกยกับต้นขาของเขาจนลอยขึ้นจากพื้น ส่วนล่างของเธอกับเขาแนบสนิทจนความร้อนผ่าวเบียดชิดกับความอ่อนนุ่มไวต่อสัมผัส

“หยุดเถอะค่ะ”

_______________________

ใครค้าง มาต่อให้แล้วนะคะ

ส่วนอีบุ๊กประมาณต้นเดือนค่ะ เดี๋ยวจัดโปรฯ ให้คุ้มๆ ยาวๆ จนถึงสิ้นเดือนเลย รอเงินเดือนออกกันเนอะ ฝากติดตามไว้ด้วยนะคะจะได้ไม่พลาดโปรฯ