ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Path4:Bang YongGuk's say (End)
ก๊อกๆๆๆ
เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำให้ผมรู้เลยว่ารุ่นพี่ทงเฮมาแล้วผมเลยลุกขึ้นไปเปิดประตูให้พี่เขาทันที
"ซองมินอยู่ไหน"
"เห็นหน้าผมก็ทำถามถึงเมียเลยนะ"
ผมแซวพี่แกไปก่อนที่จะพาเข้าไปยังห้องนั่งเล่นที่มีรุ่นพี่ซองมินอยู่กับไอ้เหยินฮิมชาน
"ซองมิน"
พี่ทงเฮเอ่ยเรียกชื่อพี่ซองมินพร้อมกับเข้าไปฉุดพี่ซองมินเข้ามากอด
"เฮียทำอะไรเกรงใจผมนิดหนึ่งก็ได้นะ"
"ด็องทำไรเนี่ยปล่อยมินนะ"
พี่ซองมินดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของพี่ทงเฮด้วยใบหน้าที่แดงเป็นลูกมะเขือเทศ
"กลับบ้านกันนะ"
"ไม่!มินไม่กลับเชิญด็องไปสวีตกับฮยอกต่อเถอะ"
"ได้!! แล้วมินอย่าหาว่าด็องบังคับนะ"
กล่าวจบพี่ทงเฮแกก็อุ้มพี่ซองมินพาดบ่าแล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมกับเสียงโวยวายของพี่ซองมินตลอดทาง
"พี่ซองมินไปแล้ว...ได้เวลาเราสองคนมาเคลียร์ปัญหาของเราแล้วล่ะเหยิน"
"เคลียร์อะไรมีอะไรต้องเคลียร์"
มันตอบได้แบบลอยหน้าลอยตามากครับ...เดี๋ยวเหอะเหยินระวังพรุ่งนี้จะลุกไม่ขึ้น หึหึ
"แกบอกเลิกฉัน"
"ก็นายไม่ได้รักฉัน"
แนะ!ยังจะมาเถียงผมอีกดูสิครับทุกคนไอ้เหยินมันเถียงผม
"งั้นบอกมาสิ ว่าฉันรักใคร"
"นายรักเซโล่ นายรักชเว จุนฮง!!!!!!!!!!!"
เอ่อ!ให้มันได้ยังนี้ดิทำไมซื้อหวยไม่เคยถูกแบบนี้บ้างวะ
"ไอ้เหยินไอ้งี่เ่ง่า"
"เออ!ฉันมันงี่เง่า ฮึก นายถึงไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตาเลยใช่ไหมล่ะ ฮึก"
หยดน้ำใสๆที่ไหลมาอาบแก้มของฮิมชานทำให้ผมต้องดึงมันเข้ามากอดไว้แนบอก
"ฉันไม่ได้รักเซลโล่หรือชเว จุนฮง แต่ฉันรักคิม ฮิมชาน"
"นายโกหกฉันไอ้ห้อย ฟืด"
แนะ!มีการมาเช็ดน้ำมูกกับเสื้อผมอีก
"ฉันรักเซลโล่ไม่ได้หรอก"
"...."
"เซลโล่มันคบอยู่กับยองแจ....มันเป็นเมะนายจะให้ฉันกินพวกเดียวกันหรือไง"
"นายไม่ได้หลอกฉันใช่ไหม"
"ถ้าไม่เชื่อนายก็ไปถามมันสองคนดูเลยก็ได้หรือไม่นายก็ไปถามแดฮยอนกับจงออบก็ได้เพราะสองคนนั้นก็รู้เรื่องนี้"
"ไม่เอาไม่ถาม"
ดูเขาเถอะครับพอให้ถามก็ไม่ถามแล้วก็มาเข้าใจผิดผมอีก
"ทำไมล่ะ"
ผมลูบกลุ่มผมนิ่มนุ่มมือเล่นซึ่งฮิมชานก็เงยหน้าขึ้นมามองผมเล็กน้อยก่อนที่จะตอบข้อสงสัยของผมด้วยใบหน้าแดงระเรื่อก่อนที่จะซุกหน้าเข้ากับแผงอกของผมอีกรอบ
"อายอ่ะ"
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทนไม่ไหวแล้วครับไอ้เหยินน่ารักเกินไปแล้ว...งั้นผมขอตัวไปทำหน้าที่สามีก่อนะครับ บายยย
End............................................................................................................................................
.
.
.
.
.
แถมๆ
"ห้อย....ทำไมนายไม่เคยบอกรักฉันเลยล่ะ"
"บอกทุกคืนเหอะอย่ามามั่วเหยิน"
"บอกตอนไหนฉันไม่เคยได้ยินเลย"
"ตอนนายหลับ"
.....End....
:) Shalunla
เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำให้ผมรู้เลยว่ารุ่นพี่ทงเฮมาแล้วผมเลยลุกขึ้นไปเปิดประตูให้พี่เขาทันที
"ซองมินอยู่ไหน"
"เห็นหน้าผมก็ทำถามถึงเมียเลยนะ"
ผมแซวพี่แกไปก่อนที่จะพาเข้าไปยังห้องนั่งเล่นที่มีรุ่นพี่ซองมินอยู่กับไอ้เหยินฮิมชาน
"ซองมิน"
พี่ทงเฮเอ่ยเรียกชื่อพี่ซองมินพร้อมกับเข้าไปฉุดพี่ซองมินเข้ามากอด
"เฮียทำอะไรเกรงใจผมนิดหนึ่งก็ได้นะ"
"ด็องทำไรเนี่ยปล่อยมินนะ"
พี่ซองมินดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของพี่ทงเฮด้วยใบหน้าที่แดงเป็นลูกมะเขือเทศ
"กลับบ้านกันนะ"
"ไม่!มินไม่กลับเชิญด็องไปสวีตกับฮยอกต่อเถอะ"
"ได้!! แล้วมินอย่าหาว่าด็องบังคับนะ"
กล่าวจบพี่ทงเฮแกก็อุ้มพี่ซองมินพาดบ่าแล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมกับเสียงโวยวายของพี่ซองมินตลอดทาง
"พี่ซองมินไปแล้ว...ได้เวลาเราสองคนมาเคลียร์ปัญหาของเราแล้วล่ะเหยิน"
"เคลียร์อะไรมีอะไรต้องเคลียร์"
มันตอบได้แบบลอยหน้าลอยตามากครับ...เดี๋ยวเหอะเหยินระวังพรุ่งนี้จะลุกไม่ขึ้น หึหึ
"แกบอกเลิกฉัน"
"ก็นายไม่ได้รักฉัน"
แนะ!ยังจะมาเถียงผมอีกดูสิครับทุกคนไอ้เหยินมันเถียงผม
"งั้นบอกมาสิ ว่าฉันรักใคร"
"นายรักเซโล่ นายรักชเว จุนฮง!!!!!!!!!!!"
เอ่อ!ให้มันได้ยังนี้ดิทำไมซื้อหวยไม่เคยถูกแบบนี้บ้างวะ
"ไอ้เหยินไอ้งี่เ่ง่า"
"เออ!ฉันมันงี่เง่า ฮึก นายถึงไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตาเลยใช่ไหมล่ะ ฮึก"
หยดน้ำใสๆที่ไหลมาอาบแก้มของฮิมชานทำให้ผมต้องดึงมันเข้ามากอดไว้แนบอก
"ฉันไม่ได้รักเซลโล่หรือชเว จุนฮง แต่ฉันรักคิม ฮิมชาน"
"นายโกหกฉันไอ้ห้อย ฟืด"
แนะ!มีการมาเช็ดน้ำมูกกับเสื้อผมอีก
"ฉันรักเซลโล่ไม่ได้หรอก"
"...."
"เซลโล่มันคบอยู่กับยองแจ....มันเป็นเมะนายจะให้ฉันกินพวกเดียวกันหรือไง"
"นายไม่ได้หลอกฉันใช่ไหม"
"ถ้าไม่เชื่อนายก็ไปถามมันสองคนดูเลยก็ได้หรือไม่นายก็ไปถามแดฮยอนกับจงออบก็ได้เพราะสองคนนั้นก็รู้เรื่องนี้"
"ไม่เอาไม่ถาม"
ดูเขาเถอะครับพอให้ถามก็ไม่ถามแล้วก็มาเข้าใจผิดผมอีก
"ทำไมล่ะ"
ผมลูบกลุ่มผมนิ่มนุ่มมือเล่นซึ่งฮิมชานก็เงยหน้าขึ้นมามองผมเล็กน้อยก่อนที่จะตอบข้อสงสัยของผมด้วยใบหน้าแดงระเรื่อก่อนที่จะซุกหน้าเข้ากับแผงอกของผมอีกรอบ
"อายอ่ะ"
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทนไม่ไหวแล้วครับไอ้เหยินน่ารักเกินไปแล้ว...งั้นผมขอตัวไปทำหน้าที่สามีก่อนะครับ บายยย
End............................................................................................................................................
.
.
.
.
.
แถมๆ
"ห้อย....ทำไมนายไม่เคยบอกรักฉันเลยล่ะ"
"บอกทุกคืนเหอะอย่ามามั่วเหยิน"
"บอกตอนไหนฉันไม่เคยได้ยินเลย"
"ตอนนายหลับ"
.....End....
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น