Reborn 1827 "Storm" พายุร้ายทำลายรัก [Yaoi] Rewrite!

ลำดับตอนที่ #4 : รางวัลของเมฆา

เวลาล่วงเลยไปสามวันแล้ว....

 ค่ำของวันแฟมิลี่รุ่นที่10 ทุกคนมาหารือกันเรื่องเพนโดร่า แฟมิลี่ หลังจากที่บอสร่างบางส่งเมฆาหนุ่มออกไปสืบเรื่องของ เพนโดร่า แฟมิลี่ ที่มิลาน  ทั้งๆที่เค้าน่าจะสบายใจเมื่อผู้พิทักษ์ของเค้าทั้งหมดได้มาอยู่ที่แฟมิลี่กันครบแล้วแต่ร่างบางนั่งคิดไม่ตกเกี่ยวกับ....

"เพนโดร่าสังหารตำรวจนอกเครื่องแบบไป 20 กว่านายแล้วนะคะบอส" โครมนั่งเชคข่าวจากโน๊ตบุ๊คเอยขึ้น

"แถมยังจัดการคนของเราที่ตระเวนอยู่แถวนั้นซะเละเหมือนกันด้วย..."รีบอร์นที่นั่งจิบชาอยู่ชำเรืองตามามองลูกศิษย์ของเค้าที่นั่งเท้าโต๊ะอย่างใช้ความคิด

"มันชักจะล้ำเส้นไปแล้วนะครับ! ให้ผมไปลุยเลยมั่ยครับ รุ่นพี่ 10!!!!" โกคุเดระลุกขึ้นยืน แต่ถูกฉุดไว้โดยมือหนา

"ไม่เอาหน่า โกคุเดระ~ อย่าตัดสินเอาเองซิ รอให้สึนะเป็นคนตัดสินใจซิ เนอะ! สึนะ^^ "ยามาโมะโตะหันไปยิ้มอย่างใจเย็นให้โกคุเดระอย่างใจเย็น

"ปล่อยฉันนะ ไอ้บ้าเบสบอล! มาถึงขนาดนี้แล้ว ก็ตัดไฟตั้งแต่ต้นลมซะก็สิ้นเรื่อง!" โกคุเดระหันมาตวาดยามาโมะโตะ

"ใช่แล้ว! รอแบบนี้มันน่าโมโหนัก!!ย๊า!!~" เรียวเฮทุบโต๊ะ อย่างเอาเรื่อง

"จะไม่มีใครได้ออกไปไหนจนกว่า จะได้ข้อมูลจากฮิบาริ...ใช่มั่ยสึนะ?" รีบอร์นตัดบทสนทนาไร้สติของโกคุเกระกับเรียวเฮ

"อืม..." ร่างบางตอบเสียงเบา ถึงแม้จะรู้ดีว่าฮิบาริแข็งแกร่งขนาดไหน แต่พวกเค้ายังไม่สามารถคาดเดากำลังของพวกเพนโดร่าได้ 

ดังนั้นถ้ามันเกินความคาดหมายของเค้าฮิบาริจะต้องได้รับอันตราย

และเค้าเสียใจมากถ้าเกิดฮิบาริเป็นอะไรไป....

"คุณไม่ต้องเป็นห่วงฮิบาริคุงมากนักหรอกครับ...งานง่ายๆแบบนี้เค้าไม่ยอมโดนเก็บง่ายๆหรอกครับ" มุคุโร่โอบไหล่ร่างบางเป็นการปลอบโยน 

ถึงแม้จะบอกว่าเกลียดกันกับฮิบาริมากขนาดไหน แต่เพราะความผูกพันที่อยู่ด้วยกันมา ทำให้ทั้งคู่รู้ถึงนิสัยใจคอกันมากกว่าผู้พิทักษ์คนอื่นๆ

"เรื่องนั้นฉันก็พอจะรู้ แต่ป่านนี้แล้วยังไม่กลับมาอีก..."ร่างบางเป็นกังวลว่าฮิบาริจะได้รับอันตราย

"เป็นห่วงผมงั้นหรอ?" ร่างสูงที่โผล่มาจากหน้าต่างห้องประชุม ท่ามกลางความตกใจของทุกคนในที่ประชุม

"ว๊าก!!!!! คุณแรมโบ้ตกใจหมดเลย!!!!ทำไมฮิบาริไม่เข้าทางประตู!!>__<" แรมโบ้ที่นั่งเล่นเกมส์ฟังทุกคนคุยกันอยู่สะดุ้งโยง จนเกมส์กดหลุดออกจากมือ 

"ชิ!!! ไอ้บ้าฮิบาริ! ทำไมเพิ่งจะโผล่หัวมาฮะ! รู้มั่ยว่ารุ่นพี่10เค้าเป็นหะ.... โอ๊ย!!!!" โกคุเดระที่หันไปตวาดฮิบาริ ถูกร่างบางเขวี้ยงเกมส์กดราคาแพงของแรมโบ้แตกกระจายคาหัวทุยๆของโกคุเดระอย่างจัง(นิสัยเหมือนอาจารย์ไม่มีผิด=_=) 

"โกคุเดระคุงอย่าตะโกนเสียงดังซิ"ร่างบางกลับมานั่งในท่าเดิมก่อนจะหันไปเตือนมือขวาที่พูดจาไม่รู้เรื่อง ก็จะเหล่มองร่างสูงที่เพิ่งมาอย่างเขินอาย แต่เค้าต้องทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น...

"งื่อ!!!!! ไอบ้าเดระ! ทำให้สึนะโมโห!!!!! ฮือ~~ เกมส์ของคุณแรมโบ้พังหมดเลย(;-;)" แรมโบ้วิ่งมาเก็บเศษเกมส์กดของตัวเองอย่างเสียดายของ ก่อนจะเงยหน้ามาว่าโกคุเดระ

"อะ....เออขอโทษนะแรมโบ้ ฉันเห็นมันอยู่ใกล้มือนะ..." ร่างบางกุมขมับตัวเองที่พลาดไปหยิบเกมส์กดของแรมโบ้ ก่อนจะส่งเครดิตการ์ดสีดำให้แรมโบ้อย่างช่วยไม่ได้

"หึ...ไม่มีศิลปะในการเลือกของเหมือนเดิมนะ" รีบอร์นขบขันกลับตรงหน้า เพราะปกติคนที่จะลงโทษจากสึนะควรจะเป็นแรมโบ้ แต่คราวนี้กลับกลายเป็นโกคุเดระสักได้....

"กระผมขอประทานอภัยด้วยคร๊าบบบบบบบ(;_______;)! 

แต่ว่า~ การที่ได้ถูกรุ่นที่10ลงโทษแบบนี้มันรู้สึกดีแปลกๆนะครับเนี่ย อิๆ!^^" 

โกคุเดระขุกเข่าขอโทษสึนะ ด้วยสีหน้าปลามปลื้ม???

"เล่นกันเสร็จหรือยัง เอ้า!" ร่างสูงตัดบทก่อนจะยืนusbให้ร่างบาง ร่างบางเรียบรับมาดู

"นี้แผนผังเข้าฐานลับของเพนโดร่าหรอเนี่ย?" ยามาโมะโตะเอยขึ้นอย่างประหลาดใจ...

"ไปเอามาได้ยังไงเนี่ย?" ร่างบางเอยเสียงอ่อน

"ผมทำงานดีใช่มั่ยละครับ คุณรุ่นที่10 เพราะฉะนั้นก็ให้รางวัลผมซิครับ" ร่างสูงแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ร่างบาง พร้อมหมุนเก้าอี้ทำงาน

ของร่างบางให้อยู่ตรงหน้าตนเอง 

เมื่อเห็นท่าจะไม่ดี รีบอร์นจึงปิดประชุมของวันนี้ แล้วให้ทุกคนพากันแยกย้ายกันไปพักผ่อนทิ้งให้สองคนนี้อยู่กันตามลำพัง....

"อะ...เออ...คุณฮิบาริจะเอาอะไรก็ไปเบิกงบประมาณเอานะครับ...ผมเพิ่งให้การ์ดกับแรมโบ้ไป(¬_¬)…" ร่างบางทำหน้าเฉไฉ แต่ถูกนิ้วหนาจิ้มที่แก้ม เพือเรียกความสนใจ

"ผมไม่ได้บอกว่าผมอยากได้เงินซะหน่อย=_= " ร่างสูงบอก

"ละ แล้วคุณเอาอะไรละครับ?" ร่างบางช้อนตามองร่างสูง ที่ยิ้มอย่างมีเล่ห์นัย

"งั้น......

คืนนี้ผมไปนอนห้องคุณนะ..."ร่างสูงกระซิบที่ใบหูบางเบาๆ

ปล.เย้ๆในที่สุดก็ได้ลงซะที เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกคนที่ยังรอค่อยฟิคเรื่องนี้นะคะ

และก็ขอขอบคุณทุกๆคอมเม้นที่ให้กำลังใจนะคะ

จะพยายามอต่งให้ดีที่สุดเลยคะ^__________^