`Short . Fic Twins ! Couple. Jo Twins.*

ลำดับตอนที่ #4 : : ❤ SF ❀ Mia-Ja (เมียจ๋า) ! ! ! !

“เจ็บมั้ย” เสียงเอ่ยถามด้วยความห่วงใยดังมาให้ได้ยิน ใบหน้าหล่อที่บูดเบี้ยวเพราะเจ็บสะโพกจากอุบัติเหตุลื่นล้มระหว่างทำการแสดงในช่วงค่ำหันมองไปทางต้นเสียงก่อนจะพบคนที่มีใบหน้าเหมือนกันกำลังส่งสายตาห่วงใยมาให้ เมื่อรู้ว่าเป็นใครแล้วร่างสูงที่นอนตะแคงใช้มือนวดบริเวณที่ล้มกระแทกพื้นเวทีก็ผุดลุกขึ้นนั่งด้วยความยากลำบาก

“เจ็บ”

คนที่เพิ่งเดินเข้าห้องมาใหม่แทบจะถลาเข้าไปประคองร่างที่ดูทุลักทุเลจะลุกขึ้นนั่งอย่างเป็นห่วงกลัวว่าร่างนั้นจะล้มลงไปบนเตียงให้ยิ่งเจ็บซ้ำ เมื่อประคองคนเจ็บให้ลุกขึ้นนั่งได้สำเร็จแล้วคนเป็นน้องก็เปิดปากตำหนิคนเป็นพี่ทันที

“นี่แหละ อยากเต้นแรงดีนัก กลัวแต่จะไม่มีคาริสม่า แล้วเป็นไงล่ะ” จบประโยค ดวงตากลมโตก็มองค้อนให้หนึ่งทีค่าที่คนข้างตัวชอบห่วงคาริสม่าหรือเสน่ห์จนลืมห่วงความปลอดภัยของตัวเอง คนโดนตำหนิแทนที่จะสลดเขากลับหัวเราะในลำคอ ทำให้อีกคนต้องหันกลับมามอง “ขำอะไร”

“ขำคนพูดไม่ดูตัวเอง เมื่อสองปีที่แล้วใครกันที่เต้นจนล้มจนนิ้วโป้งและข้อมือซ้นแทบจะหักน่ะ” แฝดพี่ได้ทีขุดเรื่องราวในอดีตมาย้อน แต่แล้วเขาก็ต้องร้องโอดโอยออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อคนโดนย้อนใช้กำปั้นทุบสะโพกบริเวณที่เจ็บของคนนิสัยไม่ดีเสียเต็มแรงอย่างหมั่นไส้

“ที่เข้ามาเนี่ยก็ว่าจะมานวดให้อ่ะนะ แต่ถ้าพูดแบบนี้ก็นวดเองไปละกัน”

ไม่ว่าเปล่า ร่างผอมยังผุดลุกขึ้นยืนก่อนจะโยนกล่องยานวดใส่คนปากดีด้วยหมดอารมณ์จะห่วงใย หากขายาวยังไม่ทันได้ออกก้าวข้อมือเรียวก็ถูกฉุดไว้ด้วยฝ่ามือหนาพร้อมกับเสียงออดอ้อนลอยตามมา

“ทำไมใจร้ายแบบนี้ล่ะจ๊ะเมียจ๋า สามีเจ็บขนาดนี้ยังเดินหนีได้ลงคอ” คำเรียกขานจากคนอ้อนทำให้ร่างที่โดนฉุดข้อมือหันกลับมาขึงตาใส่อย่างไม่พอใจ คนโดนมองสะดุ้งทันทีเมื่อได้รับสายตานั้นเพราะรู้ตัวดีกว่าเล่นแรงไป แม้ว่าความจริงแล้วพวกเขาจะเป็นสามีภรรยากันจริงๆ ก็เถอะ (หืมมม...?) “อะ...เอ่อ ก็แหม...ไหนๆ ก็เดินเข้ามาแล้วก็นวดให้เสร็จๆ สิจะได้ไม่เสียเที่ยว”

แฝดพี่ใช้สีข้างเข้าแถก่อนจะฉุดข้อมือที่ตัวเองคว้าไว้ในอุ้งมือให้นั่งลงข้างๆ คนโดนฉุดเองก็ไม่ได้ขัดขืนอะไรยอมนั่งลงโดยไม่ปริปากต่อคำใดๆ เมื่อเห็นอย่างนั้นริมฝีปากของคนเจ็บก็ยิ้มออกเพราะรู้นิสัยของน้องชายดีว่าถ้ายอมทำตามง่ายๆ แบบนี้แสดงว่าไม่โกรธ ร่างสูงเอนตัวลงนอนตะแคงอีกครั้งเพื่อให้บุรุษพยาบาลจำเป็นนวดให้ได้สะดวกพลางชี้บอกบริเวณว่าตรงไหนปวดมากปวดน้อย

“ตรงนี้ปวดมากใช่มั้ยยองมินจ๋า” เสียงหวานหยดย้อยจากแฝดน้องแม้จะทำเขารู้สึกเสียวสันหลังวาบ หากพอคิดว่าอีกคนคงแค่เรียกเอาใจใบหน้าหล่อก็เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มอีกครั้งพลางพยักหน้ารัวๆ อย่างได้ใจ “งั้นกวังนวดให้นะ”

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

ยองมินแหกปากร้องลั่นห้องทันทีเมื่อได้รับความเจ็บปวดที่ไม่คาดคิดจากคนเป็นน้องพร้อมกับรีบผลักมือบางที่กำลังกดทับโดยทิ้งแรงลงมาทั้งร่างให้ออกห่างจากตัว เสียงใสหัวเราะเสียงดังด้วยความพออกพอใจที่ตนเองสามารถเข้าคืนไอ้พี่ชายปากเสียคนนี้ได้ กวังมินผุดลุกลงจากเตียงที่ร่างสูงยังคงดิ้นพล่านด้วยความเจ็บเตรียมจะเดินออกจากห้อง และถ้าเขาใจแข็งทำเดินออกไปไม่หันกลับมามอง เขาคงไม่เห็นว่าสีหน้าของแฝดพี่ที่เห็นอยู่ตอนนี้หลังจากหันกลับมาว่าซีดเผือดแค่ไหน

“ยองมิน” ริมฝีปากเอ่ยเรียกเจ้าของชื่อที่ไม่ได้มีสีหน้าดีขึ้นเลยพลางเดินเข้าไปใกล้ๆ เพื่อดูอาการ แต่แล้วเขาก็ต้องตกใจเมื่อข้อมือโดนฉุดอีกครั้ง หากครั้งนี้มือใหญ่นั้นกลับกระชากอย่างแรงทำให้ร่างของเขาทิ้งลงบนเตียงอย่างควบคุมไม่ได้ก่อนที่ร่างของคนเจ็บที่เมื่อกี้ยังดิ้นพล่านขึ้นทาบทับ “ปล่อยยองมิน นายจะทำอะไร”

“แกล้งสามีแรงแบบนี้คิดว่าสามีควรลงโทษเมียด้วยการทำอะไรดีล่ะจ๊ะเมียจ๋า”

กวังมินแทบอยากจะร้องออกมาด้วยความสยดสยองกับคำเรียกขาน เขาพยายามดิ้นให้หลุดออกจากร่างที่ทาบทับ หากแรงของเขากลับพูดแรงกดทับของคนเจ็บไม่ได้ราวกับคนที่บาดเจ็บคือเขาไม่ใช่ไอ้พี่ชายปากเสีย

“ปล่อยฉันนะยองมิน ฉันบอกให้ปล่อย” ไม่ว่าจะร้องบอกแค่ไหน ดิ้นเท่าไหร่ ก็ดูราวกับร่างสูงไม่ได้ใส่ใจเลยสักนิด ริมฝีปากของแฝดพี่ยกยิ้มพอใจพร้อมกับใช้มือลูบไล้ไปตามกรอบหน้าเรียวของคนใต้ร่างละมาเรื่อยจนจบที่เรียวปากอิ่มที่ไม่ว่าจะเห็นกี่ทีหรือบ่อยแค่ไหนก็ไม่มีสักครั้งที่เขาไม่คิดอยากจะบดเบียดมัน

“ปากของเมียจ๋าเนี่ยยิ่งนานยิ่งเซ็กซี่เนอะ ขอจูบหน่อยนะจ๊ะเมียจ๋า”

ยองมินว่าจบก็ทำปากจู๋เตรียมจะจูจุ๊บริมฝีปากสีสวยอย่างที่หวัง หากกลับโดนฝ่ามือบางดันไว้พร้อมกับหันใบหน้าหนี ร่างผอมยังคงดิ้นไม่ยอม ทั้งเตะ ทั้งถีบ แม้จะรู้ว่ามันไม่ได้ผล

“เจ็บสะโพกอยู่ไม่ใช่หรือไง นาย...ทำไม่ได้หรอก” พยายามเอาเรื่องบาดเจ็บมาอ้างให้คนด้านบนสำนึกและระลึกได้ว่าร่างกายของตนไม่พร้อม หากยองมินกลับหัวเราะร่วนด้วยความถูกใจที่แฝดน้องพูดอะไรแบบนี้ให้ได้ยิน ใบหน้าหล่อส่ายหน้าช้าๆ พลางจุ๊ปาก

“อย่าดูถูกกันแบบนี้สิจ๊ะเมียจ๋า อย่าลืมสิว่าตอนที่เมียจ๋านิ้วซ้น เมียจ๋ายังช่วยสามีให้ฟินได้เลย”

“โจยองมิน!”

“เพราะฉะนั้นแค่เจ็บสะโพกมันเรื่องจิ๊บๆ มาฟีทเจอริ่งกันเถอะนะเมียจ๋า สามีอดไม่ไหวแล้วล่ะ”

“ปล่อยฉันนะไอ้บ้า! อ๊ากกกกกกกกกกกก”

Fin*




Thanks photo : Namphoung ออนนี่
(ขโมยมา 555555)
 

:)  Shalunla