ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Child's mother! หกคะเมน อลเวง บังคบรัก!

    ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 4 : Kids?

    • อัปเดตล่าสุด 22 ม.ค. 57


    Kids?



    “มาร์โค ถ้าเราต้องมาซื้อไอ้นี้จริงๆสักวันนึง เราจะเลือกซื้ออันไหน?

    ฉันหยิบขวดนมสองขวดมายื่นให้เขาที่กำลังจ้องชั้นที่เต็มไปด้วยขวดนมอย่างเคร่งเครียด

    ขวดนึงมิ๊กกี้เมาท์ ขวดนึงลายสโมสรลิเวอร์พูล

    “อืม...ลูกเราไม่มีทางเป็นแฟนคลับหงส์แดงแน่ๆ” มาร์โคพูดก่อนจะหยิบลายหงส์แดงโยนกลับไปไหนกองขวดนมที่สุมๆกัน

    “พ่อเป็นนักฟุตบอลของดอร์ทมุนด์เขาก็ต้องเป็นแฟนคลับทีมนี้สิ”

    “ฉันยังเป็นแฟนผีแดงเลย”

    “ไม่เห็นเกี่ยว ยังไงซะทีมนั้นก็ไม่มีทางได้แชมป์หรอกหันมาเชียร์ผมก่อนที่จะสายดีกว่า”

    “ชิล์ เก่งตายแหละทีมคุณหน่ะ”


    มาร์โคยื่นมือมาขยี้ผมฉันก่อนจะหันกลับไปจ้องที่ขวดนมพรางตามเดิม


    “อืมม ผมว่า ซื้อไอ้นี้ดีกว่ามั้ง มันเขียนว่าพลาสติกที่ใช้ทำสะอาดเอี่ยมอ่อง แถมยัง BFA ฟรี อีกด้วย

    “แล้วไอ้ที่ว่า BPA นี่มันคืออะไร?

    “ไม่รู้เหมือน”

    “โธ๋ - -

    “ก็..”

    “จะรู้ได้ไงว่าเราไม่ได้ต้องการ BFA? มันอาจจะมีประโยชน์ก็ได้”

    “เฮ้ย แต่หน้าตามันดูปลอดภัยนะดูดิ”

    “ไม่ต้องยืนมันมาเลย เราจะยังไม่ซื้อตอนนี้ไม่ใช่หรอ”

    “แต่ซื้อเลยผมว่าก็โอเคนะ”

    “สวัสดีค่ะ ทางแผนกทารกแฮปปี้ของเรายินดีให้ความช่วยเหลือสำหรับคุณพ่อคุณแม่มือใหม่นะคะ อุ๊ย!! ตายจริง! คุณมันพ่อหนุ่มเบอร์ 11 นี่หน่า”

    “ครับ” มาร์โคยิ้มให้เจ๊พนักงงานอายุวัยเกือบจะกลางคนที่เดินเข้ามาทักทายก่อนที่เจ้าหล่อนจะหยิบกระดาษออกมาพร้อมยื่นปากกาให้เขา

    “ช่วนเซ็นหน่อยนะคะ สามีฉันปลื้มคุณมากๆ”


    โล่งใจเหอะ ได้ยินแบบนี้

    นึกว่าจะเป็นแฟนเกิร์ลมาให้รู้สึกหึงอีก..


    หึงแต่เขาไม่สนมันก็แค่นั้นแหละนะ - -


    “ว่าแต่มีไรให้เราช่วยไหมคะ?

    “ผมกับเธอกำลังตกลงกันอยู่ว่าเราควรซื้อของเด็กอ่อนเลยไหม ผมว่าควรแต่เธอบอกว่ายังก่อน” มาร์โคอธิบายตอนเซ็นลายเซ็นด้วยน้ำเสียงบื่อๆ

    “หือ!? นี่น้องสาวคุณหรือว่าเพื่อนสนิทคะ?หรือว่า..??

    “แม่ของลูกผม” มาร์โคตอบพลางยื่นกระดาษคืนให้เจ๊พนักขายที่กำลังตาโตเป็นไข่ห่าน

    “มะ..ไม่เห็นรู้เลยว่าคุณมีแฟนใหม่หลังจาก..”

    “เอ่อ..เธอเป็นแค่แม่ของลูก”

    “ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกที่คุณพูดหรอก แม่ของลูกแต่ไม่ใช่แฟน? อืมม..เอาเหอะนั้นเรื่องส่วนตัวของคุณ “

    “...”

    “ว้า~ แต่เสียดายจัง คุณอดตำแหน่งหนุ่มโสดในฝันของ About Men ปีนี้แล้วแน่ๆ แต่ไม่เป็นไรนะ ตำแหน่งคุณพ่อสุดฮอตแทนก็น่าจะได้ เฮ้ออออ.. ยิ่งคิดยิ่งเสียดาย”


    เจ๊แกกำลังจะสื่ออะไร - -


    “เอาเป็นว่า ฉันจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับให้ละกันนะ”


    เจ๊แกจะหยุดพูดแล้วใช่ไหม?


    “ขอบคุณมากค่ะ”

    ฉันบอกก่อนจะหันไปมองขวดนมรอบๆ

    “จริงๆ ไม่ต้องก็ได้ ผมไม่ได้จะผิดบังอะไร”

    ก่อนจะหันหน้าขวับมาทางมาร์โคหลังจากได้ยินเขาพูด

    “ทำไมมองผมอย่างงั้นล่ะ, โรนัลโด้ ยังมีลูกแบบนี้ได้เลย”

    “แต่โรนัลโด้นอกจากให้เงินก็ไม่ได้รับผิดชอบแม่เด็กนะคะ..”

    เอ่อว่ะ...

    คำพูดของเจ๊แกทำให้ทั้งฉันและมาร์โคก้มหน้างุด  ถ้าเกิดเคสของมาร์โคกับฉันเหมือนกับเคสของโรนัลโด้ละก็...

    “อุ่ย..ขอโทษค่ะ”
    ไม่ทันแล้วเจ๊ T&T

    “เราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่าโนะ เฮะๆ”

    มีหน้ามาตลก!

    “ว่าแต่ตอนนี้กี่เดือนแล้วคะ”

    “ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”  ฉันตอบทั้งๆที่ยังไม่มีอารมณ์คุยกับเจ๊แกเท่าไหร่

    “อ้าว หมายความยังไงคะ ไม่รู้?

    “เราเพิ่งรู้ว่ากำลังจะมีเด็กเมื่อวานนี้ครับ”

    “อย่างงั้นสิ่งที่พวกคุณสองคนควรทำตอนนี้คือไปหาหมอนะคะ มัวมาเดินเลือกขวดนมได้ยังไงเนี่ย ไปเลยค่ะ ไปเดี๋ยวนี้เลย”

    เจ๊แกเปลี่ยนมาทำหน้าดุก่อนจะไล่ฉันกับมาร์โคออกจากร้านและพร่ามเรื่องไปหาหมอว่าสำคัญอย่างนู้นนี่นั่น จนกระทั่งเราต้องที่คลีนิคที่ใกล้ห้างที่สุด เพราะเธอเล่นตามซะไม่คลาดสายตา

    เจ๊นี่ห่วงฉันสองคนเกินไปหน่อยนะ จะล้างความผิดเรื่องที่ปากเสีย?

    ไม่เจ๊! ไม่มีทาง ถ้ามาร์โคทำกับฉับแบบนั้นล่ะก็นะ..เพราะเจ๊เลย!

     

     





              ฉันไม่ชอบมาหาหมอเลยจริงๆ ให้ตายสิ! บนโลกใบนี้นอกจากการกินมะเขือเทศก็มาหาหมอนี่แหละที่ฉันเกลียด! แต่เพราะมาร์โคสัญญาว่าจะเข้าไปในห้องตรวจด้วยก็เลย...

    “จริงๆ คุณออกไปรอข้างนอกก็ได้นะ”

    ฉันบอกกับเขาที่ยืนอยู่ข้างๆตอนนี้เปลี่ยนชุดคลุมเสร็จและนอนบนเตียงตรวจเรียบร้อยแล้ว

    “แหม่  อยากไปก็ไม่ได้แล้วมั้งคุณ จับซะแน่นเลย”

    “เอ่อ...”

    แล้วนี่ฉันเอามือไปเกาะเข้าตั้งแต่เมื่อไหร่..

     ไม่รู้จริงๆนะ -//-

    “ขอโทษที่ต้องให้รอนะ” คุณหมอพูดขณะเดินเข้ามาในห้องตรวจ ก่อนที่หมอจะเอาอะไรบางอย่างจิ้มๆทาๆที่พุงฉัน

    “มันจะเย็นนิดๆตอนตรวจนะครับ”

     มาร์โคจับมือฉันแน่นขึ้นแล้วหันไปจ้องไปที่จออัลตร้าซาวด์

    “นี่หมอ ทำไม่มันไม่เห็นฉายอะไรเลยอะ? ดำปี๋เลย เครื่องเสียป่าวเนี่ย”

    “มันยังไม่ได้เปิดเครื่อง”

    “หมอก็รีบๆสิ ผมจะดูแล้ว”

    “...” หมอถอนหายใจกับอาการโวยวายเล็กๆและเอาแต่ใจของเขา ก่อนจะหยิบไอ้เครื่องมือบางอย่างออกมา

    “หมอเบาๆนะ เธอบ้าจี้”

    จำได้ด้วยหรอ

    “อะไรของคุณอีก?

    “อย่าเอาไอ้นั้นไปถูกเธอใกล้ๆเธอ  เธอจะตกเตียง”

    ห่วง? -//-

    “อยากดูไม่ใช่หรอ ถ้าไม่ทำจะดูยังไง?

    “รู้ แต่ก็บอกให้ระวังๆหน่อย”

    “งั้นก็ไม่ต้องดู”

    “ผมแค่บอกให้หมอระวังกับเธอเองนะ!

    “เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะหมอตรวจได้ค่ะ” ฉันตอบก่อนที่หมอจะเอาเครื่องในมือฝาดหัวของเขา

    แอบดีใจนะที่เขาแสดงอาการเป็นห่วง(หรือเปล่า?)ออกมาแบบนี้ แต่ถ้าเยอะไปมันอาจเกินอันตรายต่อชีวิตและกระโหลกศรีษะ

    มาร์โคแลบลิ้นใส่หมอก่อนจะหันหน้าหนีไปมองหน้าต่าง หมอเองก็เริ่มเอาเครื่องมือบางอย่างมาถูวนๆบนท้องของฉัน


    “อืม ถุงยังไม่ค่อยสวยนะ เดือนกับอีกแค่ประมาณ1อาทิตย์”

    “ค่ะ”

    “เพิ่งตรวจเจอกันสินะ เอ๊ะ?...อืม..คุณมีอาการผิดปกติอะไรในร่างกายบ้างไหม?

    “มีค่ะ ปวดหลังบ้าง แน่นหน้าออก เหนื่อยอยู่ตลอดเวลา แล้วก็เป็นหวัด หายใจไม่ค่อยออก”

    “ป่วยขนาดนี้ทำไมไม่บอกผมบ้างล่ะ?” มาร์โคหันหน้ามาถามฉันเสียงเข้ม

    “ก็ไม่อยากให้วุ่นวายนี่”

    “คราวหลังต้องบอกนะเข้าใจไหม”

    “ทีหลังก็หัดสังเกตุอาการผิดปกติของภรรยาบ้างนะ อย่าจำได้แค่เธอบ้าจี้” หมอพูดหน้านิ่งๆก่อนจะแกล้งจับอุปกรณ์นู้นนี่ไม่สนใจอาการฉุนของมาร์โค


    หรือหมอจะเป็นแฟนคลับชาลเก้?


    “หมอจะเอาไงกะผมเนี่ย”

    “ดูในจอสิ อยากดูไม่ใช่หรอ”

    มาร์โค มองหน้าอีกครั้ง ก่อนจะวางท่าและจ้องไปที่เครื่องนั้น

    “ถามหน่อยสิ”

    “พูดกับใคร”

    “ก็กับหมอแหละ - - ...... ไอ้เนี่ยมันดูยังไง?

    เก๊กแต่ก็ง้อหมอเพราะดูไม่เป็น แหม่ เท่ห์มากค่ะ

    “ไปก้อนๆนั้นแหละลูกคุณ ตอนนี้ยังไม่ชัดหรอกต้องรออีกหน่อย”

    .

    .

    “เจน่า..”   

    มาร์โคจับมือฉันแน่นขึ้นแล้วลูบเบาๆ อุ่นแฮะ

    สิวเม็ดนั้นหายไปแล้วนี่หน่า.....

    แค่บอกเฉยๆ นะ

    “นี่ลูกผมหรอ? คุณดูนั้นสิ ลูกผมจริงๆนะ” ฉันหันไปมองหน้าเขาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้น มาร์โคพูดไปยิ้ม และทำหน้าเพ้อฝันเหมือนกำลังจะร่องรอยไปในดินแดนอันใกล้โพ้น..  แล้วถ้าเพ้อฝันจริงๆ ในนั้นมีฉันอยู่ด้วยไหมนะ?

    “ลูกคุณไหมก็ต้องถามภรรยาคุณดูนะว่าคุณเป็นพ่อหรือเปล่า”

    อ้าว อีคุณหมอ - -

    “อะไรหมอ?

    “ก็เห็นถามว่าลูกผมหรอ”

     หมอทำหน้าล้อเลียนได้น่าตบมากคะ

    “หมอกวนตีนผมป่ะเนี่ย”

    ไฝว้มันเลย - -

    ปากหมอนี่ก็หมาได้นะ

    “เปล่านี่  อ๋อ นี่ท้องแรกของพวกคุณสองคนใช่ไหม?”
    "ผมไม่บอกหมอหรอก!"
    "นี่มันก็เรื่องของภรรยาคุณนะ"
    ".."
    "ว่าไง?"

    “ใช่”

    “อือ งั้นก็โชคดีจริงๆ”

    “หมอจะพูดอะไรคะ?

    “ผมตรวจแล้วได้ยินเสียงหัวใจเต้นสองดวง”

    “อะไร? ลูกผมมีหัวใจสองดวงหรอ”

    “ป่าว”

    “แล้วทำไมได้ยินแบบนั้นล่ะ หรือว่าเขาเป็นโรคอะไร?

    “ไม่ใช่แบบนั้น ผมบอกแล้วว่าพวกเขาปกติดี”

    “แล้วทำไม..”

    “อ่ะ  ทายสิ ติ๊กตอกๆ ”

    "อื้ม.."

    “คิดสิ คิดๆ”

    “ขอกระดาษกะปากกามาแก้สมการได้ไหมหมอ?

    เอามาทำไมเล่า!!  - -

    “เล่นกับพวกคุณนี่ไม่สนุกจิงๆ เฉลยล่ะนะ”

    “ว่า..”

    เด็กเป็นแฝด

    นึกว่าอะไร

    .
    เดี๋ยวนะ...

    “แฝด!

    พระเจ้าช่วย!

    “อืม ยินดีด้วยนะทั้งคู่ ครั้งเดียวได้สองคนเลย ผมจะไปหยิบวิดิโออัลตราซาวที่อัดไว้ให้ เชิญตามสบายนะ”

    เมื่อวานคนเดียวกว่ามาร์โคจะทำใจได้..แล้วนี้มาอีกคน นางจะโอเคไหมเนี่ย โธ๋ ทำไมแตกหน่อละคะลูก?

    ว่าแต่ตอนนี้เขาเป็นไงบ้างเนี่ย...

    “มาร์โค”

    หายไปไหนแล้ว?

    “มาร์โค!,มาร์โค?

    “จะ..เจ น่า”

    คุณพระะ!!!!!!

    “หมอคะ!! ทางนี้ก่อนค่ะ เขาเป็นลมไปแล้ว”





    ลิเวอร์พูล,หงส์แดง = ชื่อสโมสรฟุตบอลแห่งนึงในพรีเมียร์ลีก (อังกฤษ)
    ผีแดง = ทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดสโมสร
    ฟุตบอลแห่งนึงในพรีเมียร์ลีกเช่นกัน
    ดอร์ทมุนด์ = ทีมโบรุสเซีย ดอร์ทมุนด์ สโมสรฟุตบอลแห่งนึงในบุนเดสลีก้าลีก(เยอรมัน)
    ชาลเก้ = ทีมชาลเก้04 
    สโมสรฟุตบอลแห่งนึงในบุนเดสลีก้าลีกเช่นกัน ทีมคู่ปรับของดอร์ทมุนด์

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×