My Child's mother! หกคะเมน อลเวง บังคบรัก!

Because you are the piece of me, I wish I didn’t need...

เพราะเธอคือส่วนนึงของชีวิตผม, ที่ผมปรารถนาจะไม่ต้องการ...

 

“ผมรักเธอ”

“ไม่จริงหรอกมาร์โค คุณก็แค่จะรับผิดชอบเด็กในท้องเธอเท่านั้นแหละ” ผู้หญิงตรงหน้าหันมาพูดกับผมก่อนจะยืนกอดอก

 เธอเป็นแบบนี้เสมอแหละ ชอบทำเหมือนตัวเองรู้ทุกเรื่องตลอด 

“คุณจะไปรู้อะไร”

“หึ,  รู้สิ ฉันรู้จักคุณมากกว่าที่คุณรู้จักตัวเองซะอีก"

"..."

"ลองนึกดูดีๆนะมาร์โค เรื่องของคุณกับยัยนั้นหน่ะ” 

มือเรียวยาวของเธอเอือมมาจับผมที่หน้าอก ก่อนที่จะส่งสายตาเฉี่ยวๆมาค้นความจริงจากตาของผม

“ผมยังยืนยันว่า...”

“ชู่ววว! คุณยังไม่เคยเดทกันเลยด้วยซ้ำ เอาเวลาตอนไหนไปรักกันคะ?"

".."

"ยอมรับเถอะเรื่องทั้งหมดมันเกิดจากความผิดพลาด”

“..”

“พูดไม่ออกเลยหรอ? ฉันรู้นะว่าคุณยังรักฉันอยู่ ”

“...คอลลีน”

ผมเรียกชื่อเธอเบาๆ

“เถียงออกมาเลยสิว่ามันไม่จริง กล้าพูดไหมล่ะว่าคุณเกลียดฉันแล้วน่ะ?”

“ผม..ไม่เคยเกลียดคุณ”

“แล้วจะมัวไปสนใจแต่ยัยนั้นทำไม?”   คอลลีนใช้แขนของเธอมาคล้องคอผมก่อนจะยื่นหน้ามาให้ใกล้กันมากขึ้นพร้อมๆกับส่งตายั่วยวนแบบเดิมๆที่ผมไม่เคยปฏิเสธได้เลยสักครั้ง 

ผมกอดตอบเธออย่างเผลอตัว

“ดี กอดฉันไว้ให้แน่นๆ เพราะว่าฉันนี่แหละคือคนที่คุณรักจริงๆ”

ผมหลับตาและกอดแน่นขึ้นตามที่เธอสั่ง ทำไมผมถึงไม่เคยขัดเธอได้เลยนะ  ไม่เคยได้เลยสักครั้งจริงๆ...

“คือ  ขอโทษนะที่ต้องขัดจังหวะ”

ผมลืมตาและปล่อยคอลลีนออกจากอ้อมกอดทันทีที่เสียงของผู้หญิงคนนึงดังขึ้น

เสียงที่ผมคุ้นเคยซะด้วยสิ

“เจน่า..”  และเป็นเธอจริงๆ ..

ผมหันไปมองผู้หญิงอีกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตู นี่เธอมายืนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่? แล้วเห็นอะไรบ้าง?

“ข้างนอกหิมะตกหนักมาก ฉันหนาว”

“ผมขอโทษ, ผมกำลังจะออกไป”

“งั้นหรอ..”

ผมไม่ชอบรอยยิ้มแหยงๆกับน้ำเสียงประชดเล็กๆแบบนี้ของเธอเลยจริงๆ

ให้ตายสิ!

“งั้น...เรากลับกันเถอะ” ผมเดินไปตรงเข้าไปหาและจับมือที่เย็นเฉียบของเธอเพื่อให้ความอบอุ่นก่อนจะหันไปทางคอลลีนเป็นเชิงบอกลา

ได้โปรดอย่าพูดอะไรออกมาเลยนะ จากกันแบบเงียบๆเถอะ

“กลับดีๆนะ แล้วเจอกัน ฉันรู้ว่าคุณต้องกลับมาหาฉันภายในเร็วๆนี้แน่”

เยื่ยม!!

“เอ่ออ..ครับ”

“อะไรก็มาพันคอคุณไม่ได้มาร์โค อะไรที่ผูกมัดอยู่ก็ขัดขวางเราไม่ได้ทั้งนั้น”

ผมเลือกที่จะเงียบและไม่ได้ตอบอะไรเธอ เพราะเธอเองก็คงไม่ได้ตั้งใจจะบอกผมหรอก คงเป็นอีกคนที่ยื่นอยู่ข้างๆผมมากกว่า เงียบไว้และออกไปจากที่นี่สักทีคงเป็นทางออกที่ดีที่สุด

"แล้วฉันจะคอยดูนะ  คอลลีน" 

แต่เจน่าคงไม่คิดแบบนั้น...


มาร์โค  - นักฟุตบอลหนุ่มสุดฮอตแห่งศตวรรษ ที่ใครๆก็เรียกเขาว่า แบ็คแฮม No.2! เจ้าของตำแหน่งผู้ชายที่ผู้หญิงอยากพลีกายให้ที่สุดจากนิตสาร About  Men!
เจน่า  - ผู้หญิงธรรมดาที่โชคชะตามักจะเล่นตลกด้วยเสมอ!
คอลลีน - นักแบบสาวหน้าสวยสุดเซ็กซี่อดีตแฟนสาวของมาร์โค!
 

' จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อโชคชะตาพาทั้งสามคนมาเจอกันในสถานที่ที่ถูกต้องแต่ดันผิดเวลา?

เมื่อมาร์โคต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เขาทำกับเจน่าพร้อมๆกันกับรับมือการกลับมาของแฟนเก่า..ที่เขายังไม่เคยลืม

เขาและเธอ รวมถึงเธออีกคน จะจบเหตุนี้แบบนี้อย่างไร? '

สวัสดีค่ะทุกคนที่กำลังอ่านอยู่ (มีไหม?) 555555555+
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์เตอร์ที่ตั้งใจเอาลงนะ เพราะปกติก็แต่งเองอ่านเองตลอด -//-

สำหรับนิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องราวที่เริ่มต้นความรักโดยไม่ได้มีการเริ่มตัน(?) เรื่องเริ่มจากความรับผิดชอบ และค่อยๆพลันความรู้สึกไป
ไรท์เตอร์ตั้งใจจะแต่งตัวละครทุกตัวในเรื่องให้มีหลายๆด้านเหมือนในชีวิตคนเรา คือจะมีทั้งความรัก ความลังเล ความวอกแวก ความขาดสติ ความเห็นแก่ตัว ในทุกๆตัวละคร

ถ้าใครที่อยากลองนิยายที่ตัวเอกมีสายใยบางๆระหว่างกันโดยที่ไม่ได้จีบกัน หรือเป็นคู่กัดกันมาก่อน
ลองเปิดใจให้นิยายเรื่องนี้หน่อยนะคะ :')


'เพราะนิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายรัก แต่นิยายเรื่องนี้เล่าเรื่องของความรัก'